ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΙΣΑΓΩΓΗ. ΑΓΙΟΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΝΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ

Τό μοναδικό ὀρθόδοξο Μοναστήρι στή Σικελία ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στό Μαντανίτσι πού τελικά δέν μπορέσαμε νά κρατήσουμε. Βλ.http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=334 ἀπό ὅπου καί ἡ φωτογραφία ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ἐννέα  χαριτωμένες ἡμέρες-προσκύνημα στήν Μεγάλη Ἑλλάδα (Ἀπουλία-Καλαβρία-Σικελία)[1].

Ἤ Ἄς φτιάξουμε μία γέφυρα γιά νά περάσει ἡ Ὀρθοδοξία στήν Δυτική Εὐρώπη.

Ἤ ἄς ἐπανευαγγελίσουμε τήν ἀποχριστιανισμένη  Δύση.

Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Ἀνθίμου, μία ὁμάδα πνευματικῶν ἀδελφῶν ἀπό τήν εὐρύτερη περιοχή τῆς Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήσαμε τό ὄνειρο πολλῶν ἐτῶν: Ἕνα ταπεινό-εὐλαβικό προσκύνημα στά ἁγιασμένα ἀπό πληθώρα ἁγίων καί μαρτύρων χώματα τῆς Κάτω Ἰταλίας καί Σικελίας (Μεγάλη Ἑλλάδα).

Προσπαθήσαμε νά γνωρίσουμε τούς ἁγίους τῶν περιοχῶν αὐτῶν καί τούς τόπους, πού ἀσκήθηκαν καί μαρτύρησαν. Ἀναζητήσαμε τά ἅγια λείψανά τους καί ἴχνη ἀπό τήν παρουσία τους. Προσπαθήσαμε νά πληροφορηθοῦμε τί συμβαίνει σήμερα.

Μελετήσαμε τήν ἱστορία τοῦ τόπου. Ψηλαφήσαμε τά χαρακτηριστικά τῆς Ρωμηοσύνης: τήν Ὀρθοδοξία μας, τόν ἑλληνικό πολιτισμό, τήν ἀδελφοσύνη καί τήν οἰκουμενικότητα.

Συνειδητοποιήσαμε ὅτι οἱ Ἕλληνες - πού ὅταν ἀσπάσθηκαν τήν Ὀρθοδοξία ὁλοκληρώθηκαν καί ὀνομάστηκαν Ρωμηοί-  ἀπό τήν ἀρχαιότητα ἦταν ἄνθρωποι παγκόσμιοι, οἰκουμενικοί. Διέδιδαν καί μοιράζονταν τά ἀγαθά, πού τούς χάριζε ὁ Θεός, τόσο τά πνευματικά ὅσο καί τά πολιτισμικά - ὑλικά μέ ὅλους. Χάρις στίς ἀποικίες, τόν ὑψηλό πολιτισμό καί τήν ὑπέροχη γλῶσσα ἐξελλήνισαν σταδιακά τούς Ρωμαίους καί τήν ἀπέραντη Ρωμαϊκη Αὐτοκρατορία, μετασχηματίζοντάς την σέ ἑλληνική καί σταδιακά Ὀρθόδοξη ἑλληνορωμαϊκή Αὐτοκρατορία ἤ Ρωμανία- Ρωμηοσύνη(=ἑλληνική ὀρθόδοξη ὑπερεθνική Αὐτοκρατορία).

 Αὐτό ἄρχισε ἀπό τόν 1^ο αἰ. μ.Χ. ὁπότε οἱ Ἕλληνες ἐκχριστιανίστηκαν καί ὀρθοδοξοποιήθηκαν. Τότε ἦταν, πού ὅλοι οἱ ἐκχριστιανισμένοι ἑλληνορωμαῖοι ἀπέκτησαν τήν συνείδηση ὅτι εἶναι Ρωμηοί[2].

Οἱ λαοί τῆς ἀχανοῦς πρώην Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας συγκρότησαν μία ἀπέραντη ὀρθόδοξη χριστιανική πολυεθνική αὐτοκρατορία μέ δύο κύριες γλῶσσες: τήν ἑλληνική καί τή λατινική.

Οἱ Ρωμηοὶ ἦταν οἱ πολίτες ἑνὸς ὑπερεθνικοῦ κράτους ποὺ ἐνσωμάτωνε διάφορα ἔθνη διαμέσου τοῦ ὀρθόδοξου ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καὶ ἐπεκτεινόταν πολὺ πέρα ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς ἀρχαίας ἢ τῆς νεώτερης Ἑλλάδας. Ἐπεκτεινόταν ὄχι ὡς κατακτητής, ἀλλὰ ὡς φορέας τῆς μίας Οἰκουμενικῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Ἀλήθειας, πού εἶναι τό Ἴδιο τό Πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου πάνω στὴ γῆ[3].

Τότε διέλαμψαν καί τελειοποιήθηκαν οἱ δύο μεγάλες ἀρετές- χαρακτηριστικά τοῦ ὀρθόδοξου ἐξελληνισμένου κόσμου (Ρωμηοσύνης): α)ἡ φιλοθεΐα καί β)ἡ φιλανθρωπία[4].

Ἡ μεγάλη Ἑλλάδα, μέ τούς ὀρθόδοξους καί ἐν πολλοῖς ἑλληνικούς πληθυσμούς της, ἔγινε ἡ γέφυρα γιά νά περάσει ὁ Χριστός καί ὁ ἑλληνικός πολιτισμός στήν ὑπόλοιπη Εὐρώπη. Ἡ μεγάλη Ἑλλάδα, μέ τούς ὀρθόδοξους καί ἐν πολλοῖς ἑλληνικούς πληθυσμούς της, ἔγινε ἡ γέφυρα γιά νά περάσει ὁ Χριστός καί ὁ ἑλληνικός ὀρθόδοξος πιά πολιτισμός στήν ὑπόλοιπη Εὐρώπη.

Δυστυχῶς ὅμως ὄχι γιά πολύ...Ἕνας βάρβαρος λαός, οἱ Φράγκοι θά ἀνακόψουν στίς ἀρχές τῆς 2^ης χιλιετίας τήν νικηφόρα πορεία τῆς Ὀρθοδοξίας  καί τοῦ ἑλληνορθόδουξου πολιτισμοῦ στήν Εὐρώπη. Ἡ Εὐρώπη θά βυθισθεῖ στήν αἵρεση, στήν βαρβαρότητα, στήν κυριαρχία τῆς λογικῆς (σχολαστικισμός στήν Θεολογία, λογικοκρατία στήν Φιλοσοφία), στήν ἐκκοσμίκευση, στήν λατρεία τῶν πραγμάτων καί τοῦ «ἐγώ» (πολυειδωλολατρεία καί αὐτοθέωση), στήν ὑποταγή στόν ἀντίδικο προαιώνιο ἐχθρό τοῦ ἀνθρώπου καί τέλος στήν ἀντικατάσταση τοῦ Θεανθρώπου μέ τόν ἀνθρωποθεό[5].

---

[1] Ἡ Μ. Ἑλλάδα γεωγραφικά περιελάμβανε τρεῖς περιοχές τῆς Ν. Ἰταλίας: Τήν Ἀπουλία (Grecia Salentina), τήν Καλαβρία (Grecia Calabria) καί τό νησί τῆς Σικελίας.

[2] Θ. Δρίτσα, Ἡ παραχάραξη τῆς ἱστορίας, http://www.romanity.oodegr.com.

[3]Ἀναστασίου Φιλιππίδη, Ρωμηοσύνη ἤ βαρβαρότητα, http://www.vic.com/~tscon/pelagia/htm/b19.e.romiosini_i_varvarotita.01.htm.

[4] Σεβ. Μητρ. Ἱεροθέου Βλάχου, Γέννημα καί Θρέμμα Ρωμηοί, http://www.oodegr.com/oode/istoria/rwmi/filandthrwpia1.htm.

[5]  http://www.imdleo.gr/htm/nwo.htm: "Σήμερα, μόλις τὸ 21% τῶν Εὐρωπαίων λένε ὅτι ἡ θρησκεία εἶναι πολὺ σημαντικὴ γι' αὐτούς, σύμφωνα μὲ τὴν πλέον πρόσφατη (2005) μελέτη European Values Study, ἡ ὁποία παρακολουθεῖ τὶς διαθέσεις σὲ 32 Εὐρωπαϊκὲς χῶρες.

    Μία μέτρηση ἀπὸ τὸ Pew Forum on Religion and Public Life βρῆκε ὅτι περίπου 3 φορὲς περισσότεροι Ἀμερικανοί, 59%, ἀπεκάλεσαν τὴν πίστη τοὺς πολὺ σημαντική. Ἂν καὶ ἕνα γκάλλοπ βρῆκε πέρισυ ὅτι 44% τῶν Ἀμερικανῶν λένε ὅτι παίρνουν μέρος στὴ λατρεία μία φορὰ τὴν ἑβδομάδα, ὁ μέσος ὅρος στὴν Εὐρώπη, εἶναι μόλις 15%, ἂν καὶ ἡ εἰκόνα διαφέρει  πολὺ κατὰ μῆκος τῆς ἠπείρου".("What place for God in Europe"? OWEN FRANKEN/SPECIAL TO THE CHRISTIAN SCIENCE MONITOR).