Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Χ.Α.Ν. καί ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ: Πρόδρομοι τοῦ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ (Π. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ)



Η Χριστιανική Αδελφότητα Νέων (Χ.Α.Ν., Y.M.C.A) και η Χριστιανική Ενωση Νεανίδων. 

Ο πρώτος πρόγονος της σημερινής Οικουμενικής Κίνησης εμφανίστηκε περί τα μέσα του παρελθόντος αιώνος. Το 1844 στο Λονδίνο κάποιος Γεώργιος Ουίλιαμς ίδρυσε την Y.M.C.A δηλαδή την «Χριστιανική Αδελφότητα Νέων», την γνωστή Χ.Α.Ν.

Η Οργάνωση αυτή, για τους νέους, κατόρθωσε να εξαπλωθεί πολύ σύντομα σ’ όλο τον κόσμο. Το 1952 αριθμούσε 10.000 παραρτήματα και 4.000.000 μέλη. Το 1894 ιδρύθηκε η «Χριστιανική Ενωση Νεανίδων» δηλ η Χ.Ε.Ν. Η Χ.Α.Ν και η Χ.Ε.Ν δεν είχαν κανενός είδους δικό τους δόγμα . Είχανε όμως μια ασαφή, ανακριβή και ημιχριστιανική ιδεολογία. Μια κοσμοθεωρία ουμανιστική. Μια κοσμοθεωρία στην οποία δεν γινόταν λόγος για το προπατορικό αμάρτημα, ούτε για σωτηρία ψυχής. 
Το πρώτο από την δράση της Y.M.C.A. στο Σικάγο της Αμερικής όπου εξαπέλυσε δυναμική καμπάνια για την νομιμοποίηση της χρήσης της μαριχουάνας, των εκτρώσεων κλπ.! Το δεύτερο από το Τορόντο του Καναδά, όπου η εκεί οργάνωση, συμφώνησε να μην αναφέρεται πουθενά το όνομα του Ιησού Χριστού! 





Στο βιβλίο «Διακόσια χρόνια Ελληνικού Τεκτονισμού» του Μαρίνου Πολλάτου, σημαίνοντος στελέχους της Στοάς «Προμηθεύς» Αθηνών, που εξεδόθη το 1951, γράφει (σελ 168) για την επίσκεψη Αμερικανών το 1923 στην Ελλάδα και την υποδοχή, που τους έκανε η εδώ Στοά. 

«Οι όμιλοι αυτοί ανήκαν εις τας ανεγνωρισμένας Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυρού, της Χ.Α.Ν και της Παραμυθίας της Εγγύς Ανατολής. Εις τα επιτελεία των Οργανώσεων αυτών ο Ελληνικός Τεκτονισμός (σ.σ δηλ η Μασονία) απένειμε τα δέουσας τιμάς, ως αποτελούμενα κατά τα 9/10 από Τέκτονας»! 

Το 1939 ο τότε πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς διέλυσε όλες τις Χ.Α.Ν και κάτεσχε τις περιουσίες τους. Ο Μεταξάς υπήρξε μέχρι το 1921 μασόνος. Επειδή όμως εκεί μέσα γνώρισε για την φθοροποιό δραστηριότητά της, απεμακρύνθηκε το ίδιο έτος. Και πολέμησε έπειτα την Χ.Α.Ν με την διάλυσή της. Μετά την διάλυσή της όμως, διαμαρτυρήθηκε έντονα η ιδρύτριά της και χρηματοδότης της Y.M.C.A. της Αμερικής. Ο Μεταξάς απάντησε ότι η Χ.Α.Ν εξαπάτησε το Έθνος. Διότι ενώ ιδρύθηκε σαν σωματείο ελληνικό, χωρίς εξάρτηση από έξω, εν τούτοις τώρα επενέβαινε η ξένη Y.M.C.A. 

Το Ρόταρυ Το Ρόταρυ είναι ο προθάλαμος της Μασωνίας. Ηρθε στην Ελλάδα το 1928 με μασονική πρωτοβουλία. Υποστηρίζει επίσης πολύ τον Προσκοπισμό. Μόνο στις ΗΠΑ, ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία 2.000 προσκοπικές μονάδες και ξόδεψε 3.000.000 δολάρια. 
Ο Προσκοπισμός 

Δεύτερος πρόγονος του Οικουμενισμού είναι ο Προσκοπισμός. Το 1908 ιδρύθηκε στην Αγγλία από τον Λόρδο μασώνο Μπάντεν Πάουελ ο παγκόσμιος οργανισμός των προσκόπων. Στον οργανισμό αυτό έδωσε πλήρες μασωνικό περίβλημα , το 1917 ο Γραμματέας της Διεθνούς Οργάνωσης Προσκόπων, μασώνος και Εβραίος Martin. Στο υπ. αριθμ. 55/1963 τεύχος του «Τεκτονικού Δελτίου» γράφει για την υποδοχή από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδας που έγινε σε μασόνους Προσκόπους. «Γνωσταί είναι αι σχέσεις Τεκτονισμού και Προσκοπισμού, ιδρυτής του οποίου υπήρξε ο αδελφός Μπάντεν Πάουελ». Αναφέρεται στην έκλυση ο αντιπρόσωπος της Γερμανίας μασόνος Daunn για να ιδρυθούν και στην Ελλάδα Προσκοπικές Στοές. 

Τα λυκόπουλα Από μια εγκυκλοπαίδεια : "Καλείται λυκιδεύς (σς. Δηλ. λυκόπουλο) ο ανήλικος υιός Τέκτονος, ο τεθείς – δι’ ειδικής επιβλητικής τελετής, καθ’ ην επιτρέπεται να παρίσταται και αμύητοι- υπό την πνευματική προστασίαν της Στοάς, εις την οποίαν συνήθως ανήκει ο πατήρ του…" 

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο ζωής και εργασίας Περί το 1910 ιδρύθηκε το «Παγκόσμιο Συμβούλιο ζωής και εργασίας» Τούτο συνεκλήθηκε το 1925 στην Στοκχόλμη και το 1937 στην Οξφόρδη. Στα δύο του συνέδρια μιλάει για σπουδή, μελέτη και εξέταση των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ ποικίλων Χριστιανικών Εκκλησιών. 

Το Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως. Δίπλα όμως σ’ αυτή την κίνηση οργανώθηκε κι’ αναπτύχθηκε και μια άλλη εταιρεία με το όνομα «Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» (Διοικήσεως). Και αυτή η οργάνωση συνεκλήθη δύο φορές. Το 1927 στην Λωζάννη και το 1937 στο Εδιβούργο. Η εταιρεία αυτή είχε σαν σκοπό να φέρει στο φως όλες τις δογματικές δυσκολίες, όλα τα δογματικά εμπόδια, για την «Ένωση των Εκκλησιών». Γι΄ αυτό, λοιπόν, έδειξε ότι μελετούσε το θέμα της Οικουμενικής Κίνησης, του Οικουμενισμού. 
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) 

Το «Παγκόσμιο Χριστιανικό Συμβούλιο Ζωής και Εργασίας» και το «Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» ενώθηκαν τελικά το 1937 σε ένα οργανισμό με το όνομα «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε) Ο Οργανισμός αυτός άρχισε να φανερώνει τα σχέδιά του μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948 πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνέλευση του Π.Σ.Ε. στο Αμσερνταμ. Επηκολούθησαν μέχρι σήμερα άλλες τρείς συνελεύσεις στο Εβαστον το 1954, στο Νέο Δελχί το 1961 και στην Ουψάλα το 1968. Σε έκθεσή του προς τη Σύνοδο των Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς ο Αρχιεπίσκοπος του Μόντρεαλ και Καναδά Βιτάλιος έγραψε τα εξής: «Αυτοί οι τρεις οργανισμού (η Χ.Α.Ν. , ο Προσκοπισμός και το Π.Σ.Ε ) είναι έως σήμερον οι τρεις στύλοι επί των οποίων στηρίζεται ολόκληρος η Οικουμενική Κίνησις και των οποίων σταθερώς συμπληρώνει τους πυρήνες των συνεργατών του, εργατών του και γενικώς το σύνολο του λαού, το οποίον διάκειται ευμενώς προς αυτήν
Τί είναι Οίκουμενισμός

Tι είναι ο Οικουμενισμός; Ποιό είναι το «πιστεύω» τού Οίκουμενισμού; Πού στηρίζεται; Ποίοι κρύβονται πίσω του; Τί έπιδιώκει καί τί μέσα χρησιμοποιεί; 

Θά πρέπει όμως, προηγουμένως καί άπό τήν άρχή, νά ξεκαθαρίσωμε κάπως τά πράγματα, ώστε νά γνωρίζεις περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Πρέπει νά βρίσκεσαι άπό τήν άρχή στό κέντρο Τού νοήματος τού μεγάλου τούτου ζητήματος, ώστε νά μπορέσης εύκολα νά παρακολουθήσεις έπειτα, βήμα πρός βήμα, όλες τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις τού όλεθρίου σκοπού, πού έπιδιώκει καί τών καταχθονίων καί σατανικών μέσων, πού χρησιμοποιεί ό Οίκουμενισμός.
Ο Οικουμενισμός είναι ένα Κίνημα παγκόσμιον τού Διεθνούς Σιωνισμού καί έχει ώς μοναδικόν σκοπόν τήν πολιτικήν Καί θρησκευτικήν Κατάκτησιν τής Οίκουμένης! Στά μάτια όμως τού Κόσμου φαίνεται, ότι ό Οίκουμενισμός είναι Κίνημα παγκόσμιον, διά τήν πολιτικήν, οίκονομικήν καί τήν θρησκευτικήν ένωσιν τής άνθρωπότητος.

Εκ πρώτης, βεβαίως, όψεως, διά τούς άγνοούντας τά πράγματα, ό σκοπός αύτός τής ένώσεως τής άνθρωπότητος φαίνεται καλός καί ώφέλιμος. Καί τούτο, διότι στόν Οίκουμενισμό έπιφανειακά κυριαρχεί τό σύνθημα τής ειρήνης, πού τό λαχταρούν όλοι. Κυριαρχεί τό σύνθημα τής ένότητος, Πού τό θέλουν οι πάντες.
Μιλούν άκόμη κατά κόρον γιά άγάπη. Καί Ποιός δέν τήν Θέλει τήν άγάπη! 
Αλλά ή άγάπη τού Οίκουμενισμού είναι άπάτη. Δέν ξεκινά άπό τόν πόνο γιά τόν συνάνθρωπο, όπως τόν έδίδαξε ό Χριστός, άλλά άπό τό μϊσος, τήν ίποκρισία καί τό ψέμμα, διά τήν ύποταγήν τών πάντων.
Γι΄ αύτό, ένώ άκοϋμε νά μιλούν γιά ένότητα, γιά εΙρήνη, γιά άγάπη, γιά συνεργασία οικονομική καί κοινό νόμισμα, έν τούτοις βλέπομε άπό τήν άλλη μεριά τήν έντασι, τήν όξυνσι, τήν καλλιέργεια διαφορών, διενέξεων καί μίσους. Παρατηρούμε διπλωματική δραστηριότητα γιά τήν καταβαράθρωσι καί έξαφάνισι τών μικρών καί άδυνάτων Κρατών.


Αρχιμ. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου 
Α’ Έκδοση 1972 Εκδόσεις Ορθόδοξου Τύπου
(Από το βιβλίο «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα», έκδοσις Ε΄, Αθήναι 1988)
ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου