«Στην ορθόδοξη παράδοση δεν υπάρχει διάκριση ὡς πρός τίς ὑποχρεώσεις γιά τήν σωτηρία τους μεταξύ μοναχών και έγγαμων. Δέν εἶναι γιά κάθε τάξη διαφορετικές οἱ υποχρεώσεις. Th1 4.3.1 to Th1 4.3.2 4.3 «τοῦτο γάρ ἐστιν θέλημα τοῦ θεοῦ͵ ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν»[1]
Όλοι μπορούν και πρέπει να τηρούν τις εντολές του Χριστού στην ζωή τους. Απλώς, διαφέρει ο χώρος ασκήσεως και ο βαθμός, ενώ ο σκοπός είναι πάντα ίδιος, η σωτηρία. Όλοι καλούμεθα να πορευθούμε από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση. Ὁ Χριστός είναι το μοναδικό φάρμακο για την θεραπεία και σωτηρία του ανθρώπου. Ἡ ζωή μας ἡ πνευματική, ὁ ὅλος πνευματικός μας ἀγώνας ἔχει κέντρο τόν Χριστό.
Επειδή όμως ο Χριστός δεν μπορεί να θεωρηθεί έξω από τα άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος και έξω από την Εκκλησία, η οποία δεν είναι ένα νομικό πρόσωπο, αλλά είναι το Σώμα του Χριστού, γι’ αυτό το λόγο η ορθόδοξη πνευματικότητα είναι Τριαδοκεντρική και Εκκλησιοκεντρική.
Μόνο μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία που είναι το πνευματικό θεραπευτήριο, διασώζεται η μέθοδος θεραπείας του ανθρώπου. Σήμερα μόνο μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν Χριστιανοί που ζουν την κάθαρση, τον φωτισμό και την θέωση. Εδῶ φανερώνεται ἡ προσφορά της ορθοδόξου Εκκλησίας και της ορθοδόξου πνευματικότητος»[2].
Ο θεραπευμένος άνθρωπος, ὁ ἅγιος, ἔχει λύσει ὅλα τα υπαρξιακά προσωπικά και κοινωνικά του προβλήματα· συνάμα μπορεῖ νά βοηθήσει καί τούς ἄλλους νά θεραπευθοῦν. Εἶναι ὁ ἅγιος, μία εὐλογία γιά ὅλον τόν κόσμο άλλά καί γιά τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του, εἶναι μία ζωντανή παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας.
Όλοι μπορούν και πρέπει να τηρούν τις εντολές του Χριστού στην ζωή τους. Απλώς, διαφέρει ο χώρος ασκήσεως και ο βαθμός, ενώ ο σκοπός είναι πάντα ίδιος, η σωτηρία. Όλοι καλούμεθα να πορευθούμε από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση. Ὁ Χριστός είναι το μοναδικό φάρμακο για την θεραπεία και σωτηρία του ανθρώπου. Ἡ ζωή μας ἡ πνευματική, ὁ ὅλος πνευματικός μας ἀγώνας ἔχει κέντρο τόν Χριστό.
Επειδή όμως ο Χριστός δεν μπορεί να θεωρηθεί έξω από τα άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος και έξω από την Εκκλησία, η οποία δεν είναι ένα νομικό πρόσωπο, αλλά είναι το Σώμα του Χριστού, γι’ αυτό το λόγο η ορθόδοξη πνευματικότητα είναι Τριαδοκεντρική και Εκκλησιοκεντρική.
Μόνο μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία που είναι το πνευματικό θεραπευτήριο, διασώζεται η μέθοδος θεραπείας του ανθρώπου. Σήμερα μόνο μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν Χριστιανοί που ζουν την κάθαρση, τον φωτισμό και την θέωση. Εδῶ φανερώνεται ἡ προσφορά της ορθοδόξου Εκκλησίας και της ορθοδόξου πνευματικότητος»[2].
Ο θεραπευμένος άνθρωπος, ὁ ἅγιος, ἔχει λύσει ὅλα τα υπαρξιακά προσωπικά και κοινωνικά του προβλήματα· συνάμα μπορεῖ νά βοηθήσει καί τούς ἄλλους νά θεραπευθοῦν. Εἶναι ὁ ἅγιος, μία εὐλογία γιά ὅλον τόν κόσμο άλλά καί γιά τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του, εἶναι μία ζωντανή παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου