Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. Ἑρμηνεία τεσσάρων βασικῶν προσευχῶν : β) «Πάτερ ἡμῶν»

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα

Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ. 220 -221)

  Ἑρμηνεία τεσσάρων  βασικῶν προσευχῶν : γ) «Θεοτόκε Παρθένε»

Ὤ Σύ Χαρά τῶν Ἀγγέλων! Ὤ παρθενικό θαῦμα! Ἀγάπη ἐνέκφραστη, θάλασσα εὐσπλαχνίας καί γενναιοδωρίας πρός τό ἀνθρώπινο γένος!  Μαζί μέ τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ Σέ  μεγαλύνει πᾶν γόνυ ἐπιγείων καί ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι μέ τά ἀκάθαρτά μας χείλη τολμοῦμε μετά φόβου καί εὐλαβείας νά ὑμνήσουμε τά μεγαλεῖα Σου!

«Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ».  Τό νόημα αὐτῶν τῶν λόγων τῆς προσευχῆς καθαρά τό αἰσθάνεται ἡ ψυχή: Παρθένε, ἡ ἀνέκφραστως καθαρωτάτη Περιστερά, γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου γένους συνέλαβες καί ἐχώρησες στήν κοιλία Σου τόν Ἀχώρητο Θεό.  Μετά Σοῦ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, μετά Σοῦ ὁ Κύριος, ἐν Σοί ὅλη ἡ δύναμις καί ἡ δόξα.  Πῶς ἐμεῖς οἱ γηγενεῖς νά μή Σέ μεγαλύνουμε τήν ὑπερυμνούμενη ἀπό τοῦς Ἀγγέλους καί ὅλους τούς ἁγίους!

Μέσα στήν ψυχή μου νοιώθω τή χαρά τῆς Ἰδίας τῆς Μακαριωτάτης παρθένου, τῆς Θεοτόκου, ὅταν Ἐκείνη ἔψαλλε τή δική Της Ὠδή μπροστά στήν ἁγία καί δικαία Ἐλισάβετ: «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου».
Διά τῆς μεσιτείας τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ ὁ Κύριος καί σέ μᾶς τούς ἁμαρτωλούς στέλνει τή χαρά πού εἶναι ἰδιαιτέρως αἰσθητή μετά τά δάκρυα τῆς μετάνοιας,  κατά τό χρόνο τῆς ἐγκάρδειας και ἀπεριόριστης προσευχῆς.  Μετά τή νίκη πάνω στόν ἑαυτό μας, πάνω στά πάθη μας, ὡς βραβεῖο στέλνει στήν ψυχή χαρά καί κατάνυξη.

«Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου». Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσα στό πλῆθος τῶν γυναικῶν ἀπό τή δημιουργία τοῦ κόσμου εἶναι ἀνώτερη ἀπ΄ὅλες κι εὐλογημένη καί εἶναι γιό ὅλους μας Μητέρα. Αὐτή δέχθηκε στήν κοιλιά Της τόν Εὐλογημένο Καρπό,
τόν Ἀχώρητο Θεό διά τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅταν εὐαγγελίσθηκε τό Μυστήριο τῆς Ἐνσαρκώσεως διά τοῦ Ἀρχάγγελου Γαβριήλ.

«Ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Ἡ ‘Υπεραγία Θεοτόκος γέννησε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, τόν Ἰησοῦ Χριστό.  Κατά τή γέννηση τοῦ Σωτήρος τοῦ κόσμου, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ἐφυλάχθη ἡ παρθενία Της καί γιά πάντα ἔμεινε Παρθένος. Ὤ παρθενικό θαῦμα!   Καί γι’ αὐτό Ἐκείνη ὀνομάζεται Θεοτόκος καί Παρθένος. Δι΄Αὐτῆς ὁ Θεός ἀπεκάλυψε τό μυστήριο τῆς Ἐνσαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ Του, ὁ ὁποῖος διά τοῦ Σταυρικοῦ Του Πάθους ἔσωσε τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τήν  ἁμαρτία, τήν κατάρα καί τό θάνατο.  Διά τῆς ὑπακοῆς Του ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἱκανοποίησε  τό δικαιοκριτή Θεό, ἀφαίρεσε τήν κατάρα ἀπό τό ἀνθρώπινο γένος, τήν κατάρα πού προῆλθε ἀπό τήν ἀνυπακοή τοῦ Ἀδάμ.  Διά τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ ἦλθε ἡ σωτηρία στόν κόσμο.  Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη μας προστάτις καί μεσίτριά μας ἐνώπιον τοῦ Υἱοῦ Της καί Θεοῦ, ὅλα τά βλέπει, ὅλα τά ἀκούει καί φανερά μᾶς βοηθεῖ σέ ὅλα.

Οι προηγούμενες προσευχές 

α) «Βασιλεῦ Οὐράνιε»     β) «Πάτερ ἡμῶν»

Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα

http://anavaseis.blogspot.com/2010/06/blog-post_8641.html