Ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ εξ αφορμής των αναπαντήτων δηλώσεων του δικτάτορος της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι απέστειλε εις την Αραβικήν γλώσσαν εις αυτόν δια του ενταύθα Πρέσβεως της «Μεγάλης, Σοσιαλιστικής, Λαϊκής, Λιβυκής, Αραβικής Τζαμαχιρίας» κ. Ramadan Barg την κάτωθεν σχετικήν απάντησιν, που αποτελεί και μίαν θέσιν γενικωτέραν εις την ισλαμικήν θρησκείαν, που ήδη «κτυπά» την πόρτα της Ευρώπης.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τυγχάνω Επίσκοπος και Μητροπολίτης της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας του Χριστού στην Ελλάδα και διαποιμαίνω το επίνειον της Πρωτευούσης της Χώρας, τον ασφαλώς γνωστό και σε εσάς Πειραιά. Θεωρώ επιβεβλημένο καθήκον μου να απευθύνω προς την Εξοχότητά Σας την επιστολή μου αυτήν δια να απαντήσω, ως οφείλω εκ της ιδιότητός μου και της θρησκευτικής μου πίστεως, προς όσα δημόσια η Εξοχότητά Σας δήλωσε στις 16/11/2009 στην Ρώμη της Ιταλίας, όπου συμμετείχατε στην Σύνοδο Κορυφής του F.A.O., αναφερόμενος στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και ισχυριζόμενος ότι «ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για τους Εβραίους, όχι για εσάς, ενώ ο Μωάμεθ ήλθε για όλους τους ανθρώπους», προσθέτων ότι: «δεν ήταν ο Χριστός αυτός που σταυρώθηκε αλλά κάποιος που του έμοιαζε», προτρέπων το ακροατήριό Σας αποτελούμενο από νεαρές κυρίες να προσηλυτισθεί στο Ισλάμ. Θέλω λοιπόν να Σας απαντήσω κάνοντας δύο κατ' αρχάς επισημάνσεις.
Η πρώτη, ότι η επικοινωνία μου μετά της Εξοχότητός Σας δεν σημαίνει ότι αναγνωρίζω το καθεστώς που έχετε επιβάλλει στην χώρα της Λιβύης, μετά της οποίας η πατρίδα μου είχε διαχρονικά σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας και η δεύτερη ότι αυτοκλήτως σχολιάζω και απαντώ στις ανωτέρω διακηρύξεις Σας που αλλοιώνουν την θρησκευτική μου πίστη, μετά πάροδο τριών μηνών, διότι ανέμενα την απαιτουμένην εκ των προκλητικών δηλώσεών Σας απάντησιν της παγκοσμίου χριστιανικής κοινότητος και ειδικώτερον της Ρωμαιοκαθολικής Θρησκευτικής κοινωνίας, η οποία παρά την αιρετική της απόκλιση και την στρέβλωση του Χριστιανικού μηνύματος αποτελεί μίαν ομολογίαν που πιστεύει εις το θεανδρικόν πρόσωπον του ενσαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού Πατρός Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Βεβαίως θα μπορούσε κάποιος να πει, ότι δεν υπήρξε απάντησις διότι δεν θεωρείσθε πρόσωπον βαρύτιμον εις την παγκόσμια κοινότητα, επιτρέψατέ μου όμως να αντιπαραθέσω ότι δια την ανθρωπολογία της χριστιανικής θεολογίας ο κάθε άνθρωπος είναι ανεπανάληπτος και μοναδική εικόνα του αιωνίου Θεού, υπέρ της οποίας εικόνος ο Υιός του Θεού εκουσίως απέθανε για να διακηρύξει κατά αναντίρρητον τρόπον πόσον αγαπά ο Θεός τον κόσμο και τον κάθε άνθρωπο ασχέτως από την οποιαδήποτε συμπεριφοράν του.
Με τις επισημάνσεις που Σας προανέφερα και με τον σεβασμό που αρμόζει στο αξίωμα που κατέχετε επιτρέψατέ μου εξ αρχής να Σας υποβάλλω την ευθεία κρίση, ότι τελείτε σε βαθυτάτη πλάνη και ότι η θρησκευτική παραδοχή την οποία πρεσβεύετε δεν αποτελεί αποκάλυψη του ζώντος Θεού αλλά ανθρωποπαθές κατασκεύασμα που ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια του αποκαλυφθέντος στην Παλαιά Διαθήκη Δημιουργού του σύμπαντος κόσμου Ενός και μοναδικού Τρισυποστάτου Θεού, στους γενάρχες του εβραϊκού έθνους Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ και εξαιρέτως στον Προφήτη Μωϋσή και κατά την Καινή Διαθήκη ενσαρκωθέντος εν τω προσώπω του Λόγου Αυτού σε εκπλήρωση των ανά τους αιώνας προφητειών για την σωτηρία του κόσμου. Τις ανωτέρω θέσεις δεν τις υποβάλλω στην εξοχότητά Σας με φονταμενταλιστική διάθεση εχθρότητος προς το πρόσωπό Σας και τους ομοθρήσκους Σας και αντιπαραθέσεως αλλά επειδή προκύπτουν ευθέως από το για Σας θεωρούμενο ιερό βιβλίο που ταυτοποιεί το λόγο του Θεού (κοράνιο), και το οποίο διανείματε κατά τα ειδησεογραφικά πρακτορεία στις προσκληθείσες ακροάτριές Σας.
Επιτρέψατέ μου να Σας αναφέρω ότι ασφαλώς ο Θεός είναι απολύτως Ένας αλλά η μονάδα είναι τρισυπόστατη. Τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος εκφράζουν τον τρόπον της αιώνιας και αναλλοίωτης υπάρξεως του Ενός και μόνου Θεού. Μία και μόνη είναι η ουσία του Θεού, αλλά έχει τρεις υποστάσεις, δηλαδή τρία πρόσωπα. Τα πρόσωπα βεβαίως διακρίνονται μεταξύ τους, αλλά η διάκριση δεν σημαίνει διαίρεση κατά τα πρότυπα της κτιστής πραγματικότητας. Τα πρόσωπα κοινωνούν σύμφωνα με την ταυτότητα της μίας ουσίας και έχουν μαζί και χωριστά το πλήρωμα της θεότητας πλην του αιτίου, γιατί μοναδικό αίτιο της υπάρξεως του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι ο Θεός Πατέρας. Γι' αυτό κάθε πρόσωπο είναι ολόκληρος ο Θεός και δεν έχουμε τρεις Θεούς αλλά Έναν απολύτως. Ουσία και φύση του Θεού είναι ταυτόσημες, σημαίνουν τον Ένα και μόνο Θεό. Πρόσωπο και υπόσταση είναι πάλι ταυτόσημες έννοιες, σημαίνουν την ιδιαιτερότητα ως ατομικότητα. Συνεπώς οι τρεις υποστάσεις υπάρχουν αιωνίως και συναϊδίως στην έκφανση της μίας ουσίας. Αυτός είναι ο ένας και μοναδικός τρόπος της αιώνιας ακατάλυπτης και αναλλοίωτης υπάρξεως του ενός και μόνου Θεού. Στην αΐδια αυτή σχέση των τριών προσώπων, μοναδικό αίτιο είναι ο Θεός Πατέρας. Ο αποκαλυφθείς αληθινός Θεός είναι μονάδα τρισυπόστατη, κατά την ουσία του είναι αόρατος και ακατάληπτος και επέκεινα πάντων. Ωστόσο καθίσταται ορατός και καταληπτός δια μέσου των ακτίστων ενεργειών του, από τις οποίες προέρχεται όλος ο κτιστός υλικός και πνευματικός κόσμος. Επομένως ο,τι γνωρίζομεν για τον Θεόν δεν είναι η ουσία του αλλά οι άκτιστες ενέργειές Του που αποκαλύπτονται στη δημιουργία και δίνουν ουσία και υπόσταση στα πάντα. Δια μέσου του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Αιωνίου και Ασάρκου Λόγου, που ενανθρώπισε σε μία δεδομένη ιστορική στιγμή και έγινε και τέλειος άνθρωπος και ένσαρκος Λόγος, κατανοούμε το μυστήριο της Δημιουργίας και γινόμαστε κατ' υιοθεσίαν κοινωνοί και μέτοχοι της Θεότητος.
Με τις επισημάνσεις που Σας προανέφερα και με τον σεβασμό που αρμόζει στο αξίωμα που κατέχετε επιτρέψατέ μου εξ αρχής να Σας υποβάλλω την ευθεία κρίση, ότι τελείτε σε βαθυτάτη πλάνη και ότι η θρησκευτική παραδοχή την οποία πρεσβεύετε δεν αποτελεί αποκάλυψη του ζώντος Θεού αλλά ανθρωποπαθές κατασκεύασμα που ουδεμία σχέση έχει με την αλήθεια του αποκαλυφθέντος στην Παλαιά Διαθήκη Δημιουργού του σύμπαντος κόσμου Ενός και μοναδικού Τρισυποστάτου Θεού, στους γενάρχες του εβραϊκού έθνους Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ και εξαιρέτως στον Προφήτη Μωϋσή και κατά την Καινή Διαθήκη ενσαρκωθέντος εν τω προσώπω του Λόγου Αυτού σε εκπλήρωση των ανά τους αιώνας προφητειών για την σωτηρία του κόσμου. Τις ανωτέρω θέσεις δεν τις υποβάλλω στην εξοχότητά Σας με φονταμενταλιστική διάθεση εχθρότητος προς το πρόσωπό Σας και τους ομοθρήσκους Σας και αντιπαραθέσεως αλλά επειδή προκύπτουν ευθέως από το για Σας θεωρούμενο ιερό βιβλίο που ταυτοποιεί το λόγο του Θεού (κοράνιο), και το οποίο διανείματε κατά τα ειδησεογραφικά πρακτορεία στις προσκληθείσες ακροάτριές Σας.
Επιτρέψατέ μου να Σας αναφέρω ότι ασφαλώς ο Θεός είναι απολύτως Ένας αλλά η μονάδα είναι τρισυπόστατη. Τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος εκφράζουν τον τρόπον της αιώνιας και αναλλοίωτης υπάρξεως του Ενός και μόνου Θεού. Μία και μόνη είναι η ουσία του Θεού, αλλά έχει τρεις υποστάσεις, δηλαδή τρία πρόσωπα. Τα πρόσωπα βεβαίως διακρίνονται μεταξύ τους, αλλά η διάκριση δεν σημαίνει διαίρεση κατά τα πρότυπα της κτιστής πραγματικότητας. Τα πρόσωπα κοινωνούν σύμφωνα με την ταυτότητα της μίας ουσίας και έχουν μαζί και χωριστά το πλήρωμα της θεότητας πλην του αιτίου, γιατί μοναδικό αίτιο της υπάρξεως του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι ο Θεός Πατέρας. Γι' αυτό κάθε πρόσωπο είναι ολόκληρος ο Θεός και δεν έχουμε τρεις Θεούς αλλά Έναν απολύτως. Ουσία και φύση του Θεού είναι ταυτόσημες, σημαίνουν τον Ένα και μόνο Θεό. Πρόσωπο και υπόσταση είναι πάλι ταυτόσημες έννοιες, σημαίνουν την ιδιαιτερότητα ως ατομικότητα. Συνεπώς οι τρεις υποστάσεις υπάρχουν αιωνίως και συναϊδίως στην έκφανση της μίας ουσίας. Αυτός είναι ο ένας και μοναδικός τρόπος της αιώνιας ακατάλυπτης και αναλλοίωτης υπάρξεως του ενός και μόνου Θεού. Στην αΐδια αυτή σχέση των τριών προσώπων, μοναδικό αίτιο είναι ο Θεός Πατέρας. Ο αποκαλυφθείς αληθινός Θεός είναι μονάδα τρισυπόστατη, κατά την ουσία του είναι αόρατος και ακατάληπτος και επέκεινα πάντων. Ωστόσο καθίσταται ορατός και καταληπτός δια μέσου των ακτίστων ενεργειών του, από τις οποίες προέρχεται όλος ο κτιστός υλικός και πνευματικός κόσμος. Επομένως ο,τι γνωρίζομεν για τον Θεόν δεν είναι η ουσία του αλλά οι άκτιστες ενέργειές Του που αποκαλύπτονται στη δημιουργία και δίνουν ουσία και υπόσταση στα πάντα. Δια μέσου του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Αιωνίου και Ασάρκου Λόγου, που ενανθρώπισε σε μία δεδομένη ιστορική στιγμή και έγινε και τέλειος άνθρωπος και ένσαρκος Λόγος, κατανοούμε το μυστήριο της Δημιουργίας και γινόμαστε κατ' υιοθεσίαν κοινωνοί και μέτοχοι της Θεότητος.
Εξοχώτατε Κύριε Πρόεδρε,
Το «ιερόν» σας βιβλίον, που αποτελεί για Σας την αληθινή αποκάλυψη του αληθινού Θεού και την τελευταία έκδοση του αιωνίου Αρχετύπου και που συνιστά για σας το ασφαλές κριτήριο για την αλήθεια των Γραφών που προηγήθηκαν δηλ. τόσον της «Τορά» Πεντατεύχου της Παλαιάς Διαθήκης, των Ψαλμών, όσον και του «Ιντζίλ» - Ευαγγελίου και που επικυρώνει η απορρίπτει την αυθεντικότητα της διδασκαλίας τους δεν αποδέχεται την πίστιν εις την Θεότητα του Ιησού Χριστού δια της σούρας (Η Τράπεζα 5:19) «Άπιστοι εισίν οι λέγοντες ότι ο Μεσσίας Υιός της Μαριάμ είναι Θεός. Ειπέ αυτοίς, τις δύναται να αναχαιτίση τον Θεόν εάν θελήση να καταστρέψη τον Μεσσίαν Υιόν της Μαριάμ και την μητέραν αυτού και πάντα τα επί της γης όντα;» απορρίπτει ωσαύτως την πίστιν εις την πατρότητα του Θεού, διότι αφελώς συνδέεται αύτη μετ' αποδοχής συζύγου και τέκνων και βεβαίως την πίστιν εις την Αγίαν Τριάδα, δια της σούρας του Κορανίου: (Αι γυναίκες 4:169) «Πιστεύετε όθεν εις τον Θεόν και εις τους αποστόλους Αυτού και μη λέγετε ότι υπάρχει Τριας. Παύσατε λέγοντες τούτο και θα ωφεληθήτε διότι εις είναι μόνον ο Θεός. Δεδοξασμένον είη το όνομα του Κυρίου, ούτος δεν έχει Υιόν. Τα εν τοις ουρανοίς άνω και τα εν τη γη κάτω εις Αυτόν ανήκουσι μόνον. Η προστασία αυτού είναι επαρκής»., απορρίπτει ωσαύτως την σταύρωσιν και την ανάστασιν του αληθούς Θεού Σωτήρος και Λυτρωτού Κυρίου Ιησού Χριστού με τη σούρα του Κορανίου (Αι γυναίκες 4:156): «Και είπον ημείς εφονεύσαμεν τον Μεσσίαν Ιησούν, Υιόν της Μαριάμ τον Απόστολον του Θεού. Ουχί δεν εφόνευσαν, δεν εσταύρωσαν αυτόν αλλά έτερον τινά όμοιον αυτώ. Οι δε συζητήσαντες επί του αντικειμένου τούτου, έμειναν αυτοί οι ίδιοι εν τη αμφιβολία, δεν ήσαν βέβαιοι περί τούτου αλλά κατά εικασίαν. Αληθώς ούτοι δεν εφόνευσαν αυτόν αλλ' ο Θεός εν τη ισχύι και σοφία αυτού μετεκαλέσατο αυτόν», εισαγάγει γεώδεις, χωματένιες σαρκικές ηδονές στον Παράδεισο με την σούρα του Κορανίου (Αι γυναίκες 4:60) «ο πιστεύων και πράττων το αγαθόν εισελεύσεται εις κήπους περιρύτους υπό ρυάκων, εκεί θα μένει αιωνίως, εκεί θα εύρη γυναίκας ασπίλους και ευάρεστον σκιαν» και θεσπίζει το έγκλημα και το φόνο και την επιβολή της βίας σαν πρακτικές διαδόσεως της δήθεν αποκαλύψεως του Θεού με την σούρα του Κορανίου (Η μετάνοια 9:5) «Όταν παρέλθωσι οι ιεροί μήνες τότε φονεύετε τους πολυθεϊστάς όπου αν συναντήσητε, ζωγρείτε πολιορκούντες και ενεδρεύοντες αυτούς», καθώς και με τη σούρα (Ο Μωάμεθ 47:4-10) «Οπόταν συναντάτε τους απίστους φονεύετε και κατασφάζετε, συγκρατούντες στερρώς τα δεσμά του αιχμαλώτου. Μετά δε την κατάπαυση της μάχης άφετε εαυτόν ελεύθερον η ανταλλάξατε αντί λύτρων. Πράττετε ούτως εάν εβούλετο ο Θεός θα εθριάμβευε ο ίδιος επ' αυτών αλλά υποβάλλει υμάς εις τον πόλεμον δια να δοκιμάσει υμάς δια των δε ... όσοι πιστοί εάν συνδράμετε τον Θεόν εις την μάχην Αυτού κατά των απίστων και ο Θεός θα συνδράμει υμάς κατευθύνων τα υμέτερα διαβήματα».
Παρά όμως τα ανωτέρω στο Κοράνιον περιγράφεται και αναγγέλεται ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και η γέννησις του Λυτρωτού και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού με την σούρα: (Η Μαριάμ 19:16-29) «Ω Μωάμεθ πραγματεύθητι εν τω Κορανίω περί της Μαριάμ. Πως αύτη απεσύρθη του οίκου της, προς το ανατολικόν μέρος. Εκαλύφθη δια πέπλου, όστις απέκρυψεν αυτήν εκ των οφθαλμών των. Καταπέμψαμεν αυτή το Πνεύμα ημών, όπερ ενώπιόν της έλαβεν ανθρωπίνην μορφήν. Αύτη δε είπεν: Ζητώ καταφύγιον παρά του Οικτίρμονος εναντίον σου εάν φοβείσαι αυτόν. Ούτος δε απεκρίθη. Εγώ ειμί απόστολος του Κυρίου σου πεμφθείς προς σε όπως σοι δώσω υιόν άγιον. Πως τούτο προσέθηκεν αύτη ενώ άνδρα ου γινώσκω και ενώ ουκ ειμί ακόλαστος. Ο δε απεκρίθη ούτω γεννήσεται ο Κύριος σου είπεν τούτο δι' εμέ είναι εύκολον. Έστε δε σημείον τοις ανθρώποις και τεκμήριον της ημετέρας μακροθυμίας.
Το θέσπισμα απηγγέλθη ήδη. Συνέλαβεν υιόν και απεσύρθη εις μεμακρυσμένον μέρος κατέλαβον δε αυτήν αι οδύναι του τοκετού πλησίον δένδρου φοινίκων... Και επορεύθη εις τον οίκον αυτής φέρουσα εις τους βραχίονας το υιόν της. Μαριάμ παράδοξον έργον έπραξας». Σε άλλη σούρα (Η Τράπεζα 5:116-117) του Κορανίου γίνεται δεκτόν το κατ' εξοχήν προφητικόν αξίωμα του Ιησού Χριστού και απονέμονται σε Αυτόν τίτλοι, που δεν αποδίδονται από το Κοράνιον στον ίδιον τον Μωάμεθ: «Απεκρίθη ο Ιησούς Πως ηδυνάμην να είπω ... Συ έγνως τα εν τω μυχώ της καρδίας μου... εγώ δεν εδίδαξα αυτοίς η τας εντολάς σου. Λατρεύετε τον Θεόν τον Κύριον εμού τε και ημών. Εν όσω διέμενον επί της γης ηδυνάμην να μαρτυρήσω περί αυτών, νυν όμως ανεκλίθην παρά σου. Συ αυτός εώρας τα πάντα και ει μάρτυς πάντων». Στην σούρα (Η Βους 2:81) αναφέρεται το Κοράνιον στον Ιησούν Χριστόν με τους λόγους «Παρέσχομεν τω Ιησού Υιώ της Μαριάμ σημεία προφανή της αποστολής αυτού ενισχύσαντες αυτόν δια του Αγίου Πνεύματος». Δεν αποκαλείται στο Κοράνιον ο Ιησούς Χριστός μόνον «Προφήτης και Απόστολος», αλλά ακόμη «Μεσσίας», «Λόγος Θεού», θεωρείται «Νεός Αδάμ» διότι εγεννήθη κατά ιδιαίτερον υπερφυσικόν τρόπον και όχι όπως οι άλλοι άνθρωποι. Στην σούρα του Κορανίου (Αι γυναίκες 4:169) διακηρύσσεται «Ο Μεσσίας Ιησούς Υιός της Μαριάμ, Απόστολος του Θεού και ο Λόγος Αυτού».
Το ανακαινιστικόν έργον του Ιησού Χριστού περιγράφεται στο Κοράνιον με τρόπον διθυραμβικόν στην σούρα (Ο οίκος Εμράν 3:40-42,43) όπου αναφέρεται «Ο Μεσσίας θα κληθή Ιησούς υιός της Μαριάμ ένδοξος εν τω κόσμω τούτω και εν τω μέλλοντι και εις εκ του οίκου του Κυρίου. Θα διδάξει τους ανθρώπους από της βρεφικής αυτού ηλικίας και είτα γενόμενος ανήρ. Έσεται δε εκ των εναρέτων... και θα διδάξη την βίβλιον, την σοφίαν, την Πεντάτευχον και το Ευαγγέλιον. Ο Ιησούς έσται ο απόστολος του Θεού προς τους υιούς Ισραήλ και θα είπη προς αυτούς. Έρχομαι προς υμάς δια των σημείων του Κυρίου ημών. Θα σχηματίσω από χουν πτηνόν, θα εμφυσήσω εις αυτό δια της δυνάμεως του Θεού, θα λάβη ζωήν. Θα θεραπεύσω τον εκ γενετής τυφλόν και τον λεπρόν, θα αναστήσω νεκρούς δια της δυνάμεως του Θεού και θα είπω υμίν ότι εφάγετε και ο,τι κρατείτε κρυπτόν εν τη οικία ημών. Ταύτα πάντα έσονται θαύματα δι' υμάς εάν είσθε πιστοί». Τα ίδια επαναλαμβάνονται και στην σούραν (Η Τράπεζα 5:109-111). Σε πολλά σημεία του Κορανίου τονίζεται ότι ο Ιησούς Χριστός εγεννήθη κατά τρόπον υπερφυσικόν εκ της Παρθένου Μαριάμ και του Πνεύματος του Θεού. Ουδαμού αναφέρεται σαν υιός ανδρός τινός, όπως συνήθιζαν οι Άραβες αλλά πάντοτε ως ο Ιησούς ο Υιός της Μαριάμ, ο οποίος από του βρεφικού ήδη λίκνου κατέχει σοφίαν, ομιλεί, αναγγέλει το έργον Του, βεβαιώνει την αγνότητα της Μητρός Του.
Στη σούρα (Η Μαριάμ 19:30-32) αναφέρονται «Η Μαριάμ ένευσε προς αυτούς ίνα ερωτήσωσι το βρέφος. Πως ηρώτησαν δύνατια να λαλήςη προς ημάς το βρέφος κείμενον έτι εν τω λίκνω; Ειμί δούλος του Θεού είπεν το βρέφος, ο Κύριος μοι εδώρησεν την βίβλον ποιήσας με προφήτην». Στο Κοράνιον ο Μωάμεθ γνωρίζει και σέβεται την υπέροχον θαυματουργικήν δύναμιν του Μεσσίου. Αναφέρει θεραπείες ασθενών, καθαρισμόν λεπρών, ανάστασιν νεκρών και ακόμη θαύματα τα οποία μνημονεύονται από τα απόκρυφα Ευαγγέλια. Ιδιαιτέρα έμφασις δίδεται στο θαύμα του Ιησού Χριστού δια του οποίου διέθερεψε τους πεντάκις χιλίους άνδρας στην έρημον. Στη σούρα (Η Τράπεζα 5:112-115) αναφέρεται: «Είπον οι μαθηταί προς τον Ιησούν Υιέ της Μαριάμ δύναται ο Κύριός Σου να καταβιβάση ημίν εξ ουρανού Τράπεζα πλήρη εδεσμάτων; και ο Ιησούς απεκρίθη φοβήθητε τον Θεόν εάν είσθε ευσεβείς. Επιθυμούμεν είπον οι μαθηταί παρακαθήσαντες να ευωχηθώμεν επ' αυτής και τότε στερεωθήσεται η καρδία ημών, θα γνωρίσωμεν ότι εδίδαξας ημίν την αλήθειαν και εσόμεθα ομολογηταί σου. Και ο Ιησούς Υιός της Μαριάμ δεηθείς προς τον Θεόν είπε: Κύριε και Θεέ μου καταβίβασον εξ ουρανού Τράπεζα προς ευωχίαν του πρώτου και του τελευταίου ημών και αύτη έστω ως τεκμήριον της σης παντοδυναμίας. Διάθρεψον ημάς Συ ο άριστος των διατροφέων. Είπεν ο Θεός: Θα καταβιβάσω αυτήν προς υμάς πλην ουαί εις τον μη πιστεύοντα εις το θαύμα τούτο».
Σε δέκα τρία κεφάλαια αναφέρεται η Υπεραγία Θεοτόκος Μαρία με εξόχως τιμητικόν τρόπον σαν άσπιλος παρθένος στην σούραν (Οι Προφήται 21:91), «εις δε την Άσπιλον Παρθένον ενεφυσήσαμεν το Πνεύμα ημών», σαν ενάρετος μήτηρ του Ιησού στην σούραν (Η Τράπεζα 5:79) «η δε μήτηρ αυτού (Μεσσίου) ήτο ενάρετος» σαν Αγνή πάσης κηλίδος μεταξύ όλων των γυναικών, στην σούρα (Ο οίκος Εμράν 3:37) «Και είπεν ο άγγελος Μαριάμ ο Κύριος σου εξέλεξέ σε και ετήρησέ σε αγνήν πάσης κηλίδος μεταξύ όλων των γυναικών».
Κατόπιν όλων αυτών των ανωτέρω ενδεικτικώς αναφερομένων σημείων του Κορανίου παραθέτομεν το κήρυγμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εκ του Ιερού Ευαγγελίου που προηγήθη εξ (6) ολοκλήρους αιώνες της εμφανίσεως του άραβος εμπόρου Μωάμεθ ο οποίος εγεννήθη το έτος 570 μΧ στη Μέκκα της Αραβικής χερσονήσου, υιός του Αμπνταλάχ και της Άμινα Μπιντ Ουαχάμπ από την φυλή των Κουραϊσιτών που ανήκε στην οικογένεια των Χασιμιτών και που ορφανός ανετράφη από τον πάππον του Αμπντούλμουτταλίμπ και τον θείον του Αμπού Ταλίμπ και 25ετης ων συνεζεύχθη την 40χρονη χήρα Χαντίτζα και άλλας οκτώ (8) επισήμους γυναίκας, μετά τον θάνατόν της και που άρχισε να κηρύττει το 610 μΧ σε ηλικία 40 ετών έχων πολλάς αμφιβολίας δια το έργον αυτό. Το κήρυγμα λοιπόν του διακηρυσσομένου και από τον Μωάμεθ σαν Μεσσίου δηλ. απεσταλμένου του Θεού που προανήγγειλαν όλοι οι Προφήται της Παλαιάς Διαθήκης και Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι εντελώς αντίθετον με ο,τι ο Μωάμεθ συνέλαβε σαν ιδέα περί του ενός και αληθινού Θεού και την διεκήρυξε.
Παραθέτομεν τρία μόνο ενδεικτικά σημεία από το άπειρο πλήθος που υπάρχει:
Α. «Ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. και εάν δανείζητε παρ'ών ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσι ίνα απολάβωσι τα ίσα. πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί». (Λουκ. 6,36)
Β. «Ου περί τούτων δε ερωτώ μόνον, αλλά και περί των πιστευόντων δια του λόγου αυτών εις εμέ, ίνα πάντες εν ώσιν, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας. καγώ την δόξαν ην δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς εν εσμέν, εγώ εν αυτοίς και συ εν εμοί, ίνα ώσιν τετελειωμένοι εις εν, και ίνα γινώσκη ο κόσμος ότι συ με απέστειλας και ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας. Πατερ, ους δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ' εμού, ίνα θεωρώσιν την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με προ καταβολής κόσμου. πάτερ δίκαιε, και ο κόσμος σε ουκ έγνω, εγώ δε σε έγνων, και ούτοι έγνωσαν ότι συ με απέστειλας, και εγνώρισα αυτοίς το όνομά σου και γνωρίσω, ίνα η αγάπη ην ηγάπησάς με εν αυτοίς η καγώ εν αυτοίς» (Ιωαν. 17,20-26)
Γ. «Πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού εν γαρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ' ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισι.» (Ματθ. 22,29-30) Ολόκληρο το Ευαγγέλιον αποκαλύπτει την πατρική σχέση του Θεού με τον άνθρωπο και καλεί τον άνθρωπο όχι να υποταγή στον Θεόν αλλά να ενωθή με την θεία του φύση και να γίνη Θεός και ο άνθρωπος κατά χάριν. Το κήρυγμα του Μεσσίου δεν αφορούσε ασφαλώς μόνο τους εβραίους αλλά όλο το ανθρώπινον γένος κατά τον λόγον Αυτού προς τους μαθητάς Του:
Το «ιερόν» σας βιβλίον, που αποτελεί για Σας την αληθινή αποκάλυψη του αληθινού Θεού και την τελευταία έκδοση του αιωνίου Αρχετύπου και που συνιστά για σας το ασφαλές κριτήριο για την αλήθεια των Γραφών που προηγήθηκαν δηλ. τόσον της «Τορά» Πεντατεύχου της Παλαιάς Διαθήκης, των Ψαλμών, όσον και του «Ιντζίλ» - Ευαγγελίου και που επικυρώνει η απορρίπτει την αυθεντικότητα της διδασκαλίας τους δεν αποδέχεται την πίστιν εις την Θεότητα του Ιησού Χριστού δια της σούρας (Η Τράπεζα 5:19) «Άπιστοι εισίν οι λέγοντες ότι ο Μεσσίας Υιός της Μαριάμ είναι Θεός. Ειπέ αυτοίς, τις δύναται να αναχαιτίση τον Θεόν εάν θελήση να καταστρέψη τον Μεσσίαν Υιόν της Μαριάμ και την μητέραν αυτού και πάντα τα επί της γης όντα;» απορρίπτει ωσαύτως την πίστιν εις την πατρότητα του Θεού, διότι αφελώς συνδέεται αύτη μετ' αποδοχής συζύγου και τέκνων και βεβαίως την πίστιν εις την Αγίαν Τριάδα, δια της σούρας του Κορανίου: (Αι γυναίκες 4:169) «Πιστεύετε όθεν εις τον Θεόν και εις τους αποστόλους Αυτού και μη λέγετε ότι υπάρχει Τριας. Παύσατε λέγοντες τούτο και θα ωφεληθήτε διότι εις είναι μόνον ο Θεός. Δεδοξασμένον είη το όνομα του Κυρίου, ούτος δεν έχει Υιόν. Τα εν τοις ουρανοίς άνω και τα εν τη γη κάτω εις Αυτόν ανήκουσι μόνον. Η προστασία αυτού είναι επαρκής»., απορρίπτει ωσαύτως την σταύρωσιν και την ανάστασιν του αληθούς Θεού Σωτήρος και Λυτρωτού Κυρίου Ιησού Χριστού με τη σούρα του Κορανίου (Αι γυναίκες 4:156): «Και είπον ημείς εφονεύσαμεν τον Μεσσίαν Ιησούν, Υιόν της Μαριάμ τον Απόστολον του Θεού. Ουχί δεν εφόνευσαν, δεν εσταύρωσαν αυτόν αλλά έτερον τινά όμοιον αυτώ. Οι δε συζητήσαντες επί του αντικειμένου τούτου, έμειναν αυτοί οι ίδιοι εν τη αμφιβολία, δεν ήσαν βέβαιοι περί τούτου αλλά κατά εικασίαν. Αληθώς ούτοι δεν εφόνευσαν αυτόν αλλ' ο Θεός εν τη ισχύι και σοφία αυτού μετεκαλέσατο αυτόν», εισαγάγει γεώδεις, χωματένιες σαρκικές ηδονές στον Παράδεισο με την σούρα του Κορανίου (Αι γυναίκες 4:60) «ο πιστεύων και πράττων το αγαθόν εισελεύσεται εις κήπους περιρύτους υπό ρυάκων, εκεί θα μένει αιωνίως, εκεί θα εύρη γυναίκας ασπίλους και ευάρεστον σκιαν» και θεσπίζει το έγκλημα και το φόνο και την επιβολή της βίας σαν πρακτικές διαδόσεως της δήθεν αποκαλύψεως του Θεού με την σούρα του Κορανίου (Η μετάνοια 9:5) «Όταν παρέλθωσι οι ιεροί μήνες τότε φονεύετε τους πολυθεϊστάς όπου αν συναντήσητε, ζωγρείτε πολιορκούντες και ενεδρεύοντες αυτούς», καθώς και με τη σούρα (Ο Μωάμεθ 47:4-10) «Οπόταν συναντάτε τους απίστους φονεύετε και κατασφάζετε, συγκρατούντες στερρώς τα δεσμά του αιχμαλώτου. Μετά δε την κατάπαυση της μάχης άφετε εαυτόν ελεύθερον η ανταλλάξατε αντί λύτρων. Πράττετε ούτως εάν εβούλετο ο Θεός θα εθριάμβευε ο ίδιος επ' αυτών αλλά υποβάλλει υμάς εις τον πόλεμον δια να δοκιμάσει υμάς δια των δε ... όσοι πιστοί εάν συνδράμετε τον Θεόν εις την μάχην Αυτού κατά των απίστων και ο Θεός θα συνδράμει υμάς κατευθύνων τα υμέτερα διαβήματα».
Παρά όμως τα ανωτέρω στο Κοράνιον περιγράφεται και αναγγέλεται ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και η γέννησις του Λυτρωτού και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού με την σούρα: (Η Μαριάμ 19:16-29) «Ω Μωάμεθ πραγματεύθητι εν τω Κορανίω περί της Μαριάμ. Πως αύτη απεσύρθη του οίκου της, προς το ανατολικόν μέρος. Εκαλύφθη δια πέπλου, όστις απέκρυψεν αυτήν εκ των οφθαλμών των. Καταπέμψαμεν αυτή το Πνεύμα ημών, όπερ ενώπιόν της έλαβεν ανθρωπίνην μορφήν. Αύτη δε είπεν: Ζητώ καταφύγιον παρά του Οικτίρμονος εναντίον σου εάν φοβείσαι αυτόν. Ούτος δε απεκρίθη. Εγώ ειμί απόστολος του Κυρίου σου πεμφθείς προς σε όπως σοι δώσω υιόν άγιον. Πως τούτο προσέθηκεν αύτη ενώ άνδρα ου γινώσκω και ενώ ουκ ειμί ακόλαστος. Ο δε απεκρίθη ούτω γεννήσεται ο Κύριος σου είπεν τούτο δι' εμέ είναι εύκολον. Έστε δε σημείον τοις ανθρώποις και τεκμήριον της ημετέρας μακροθυμίας.
Το θέσπισμα απηγγέλθη ήδη. Συνέλαβεν υιόν και απεσύρθη εις μεμακρυσμένον μέρος κατέλαβον δε αυτήν αι οδύναι του τοκετού πλησίον δένδρου φοινίκων... Και επορεύθη εις τον οίκον αυτής φέρουσα εις τους βραχίονας το υιόν της. Μαριάμ παράδοξον έργον έπραξας». Σε άλλη σούρα (Η Τράπεζα 5:116-117) του Κορανίου γίνεται δεκτόν το κατ' εξοχήν προφητικόν αξίωμα του Ιησού Χριστού και απονέμονται σε Αυτόν τίτλοι, που δεν αποδίδονται από το Κοράνιον στον ίδιον τον Μωάμεθ: «Απεκρίθη ο Ιησούς Πως ηδυνάμην να είπω ... Συ έγνως τα εν τω μυχώ της καρδίας μου... εγώ δεν εδίδαξα αυτοίς η τας εντολάς σου. Λατρεύετε τον Θεόν τον Κύριον εμού τε και ημών. Εν όσω διέμενον επί της γης ηδυνάμην να μαρτυρήσω περί αυτών, νυν όμως ανεκλίθην παρά σου. Συ αυτός εώρας τα πάντα και ει μάρτυς πάντων». Στην σούρα (Η Βους 2:81) αναφέρεται το Κοράνιον στον Ιησούν Χριστόν με τους λόγους «Παρέσχομεν τω Ιησού Υιώ της Μαριάμ σημεία προφανή της αποστολής αυτού ενισχύσαντες αυτόν δια του Αγίου Πνεύματος». Δεν αποκαλείται στο Κοράνιον ο Ιησούς Χριστός μόνον «Προφήτης και Απόστολος», αλλά ακόμη «Μεσσίας», «Λόγος Θεού», θεωρείται «Νεός Αδάμ» διότι εγεννήθη κατά ιδιαίτερον υπερφυσικόν τρόπον και όχι όπως οι άλλοι άνθρωποι. Στην σούρα του Κορανίου (Αι γυναίκες 4:169) διακηρύσσεται «Ο Μεσσίας Ιησούς Υιός της Μαριάμ, Απόστολος του Θεού και ο Λόγος Αυτού».
Το ανακαινιστικόν έργον του Ιησού Χριστού περιγράφεται στο Κοράνιον με τρόπον διθυραμβικόν στην σούρα (Ο οίκος Εμράν 3:40-42,43) όπου αναφέρεται «Ο Μεσσίας θα κληθή Ιησούς υιός της Μαριάμ ένδοξος εν τω κόσμω τούτω και εν τω μέλλοντι και εις εκ του οίκου του Κυρίου. Θα διδάξει τους ανθρώπους από της βρεφικής αυτού ηλικίας και είτα γενόμενος ανήρ. Έσεται δε εκ των εναρέτων... και θα διδάξη την βίβλιον, την σοφίαν, την Πεντάτευχον και το Ευαγγέλιον. Ο Ιησούς έσται ο απόστολος του Θεού προς τους υιούς Ισραήλ και θα είπη προς αυτούς. Έρχομαι προς υμάς δια των σημείων του Κυρίου ημών. Θα σχηματίσω από χουν πτηνόν, θα εμφυσήσω εις αυτό δια της δυνάμεως του Θεού, θα λάβη ζωήν. Θα θεραπεύσω τον εκ γενετής τυφλόν και τον λεπρόν, θα αναστήσω νεκρούς δια της δυνάμεως του Θεού και θα είπω υμίν ότι εφάγετε και ο,τι κρατείτε κρυπτόν εν τη οικία ημών. Ταύτα πάντα έσονται θαύματα δι' υμάς εάν είσθε πιστοί». Τα ίδια επαναλαμβάνονται και στην σούραν (Η Τράπεζα 5:109-111). Σε πολλά σημεία του Κορανίου τονίζεται ότι ο Ιησούς Χριστός εγεννήθη κατά τρόπον υπερφυσικόν εκ της Παρθένου Μαριάμ και του Πνεύματος του Θεού. Ουδαμού αναφέρεται σαν υιός ανδρός τινός, όπως συνήθιζαν οι Άραβες αλλά πάντοτε ως ο Ιησούς ο Υιός της Μαριάμ, ο οποίος από του βρεφικού ήδη λίκνου κατέχει σοφίαν, ομιλεί, αναγγέλει το έργον Του, βεβαιώνει την αγνότητα της Μητρός Του.
Στη σούρα (Η Μαριάμ 19:30-32) αναφέρονται «Η Μαριάμ ένευσε προς αυτούς ίνα ερωτήσωσι το βρέφος. Πως ηρώτησαν δύνατια να λαλήςη προς ημάς το βρέφος κείμενον έτι εν τω λίκνω; Ειμί δούλος του Θεού είπεν το βρέφος, ο Κύριος μοι εδώρησεν την βίβλον ποιήσας με προφήτην». Στο Κοράνιον ο Μωάμεθ γνωρίζει και σέβεται την υπέροχον θαυματουργικήν δύναμιν του Μεσσίου. Αναφέρει θεραπείες ασθενών, καθαρισμόν λεπρών, ανάστασιν νεκρών και ακόμη θαύματα τα οποία μνημονεύονται από τα απόκρυφα Ευαγγέλια. Ιδιαιτέρα έμφασις δίδεται στο θαύμα του Ιησού Χριστού δια του οποίου διέθερεψε τους πεντάκις χιλίους άνδρας στην έρημον. Στη σούρα (Η Τράπεζα 5:112-115) αναφέρεται: «Είπον οι μαθηταί προς τον Ιησούν Υιέ της Μαριάμ δύναται ο Κύριός Σου να καταβιβάση ημίν εξ ουρανού Τράπεζα πλήρη εδεσμάτων; και ο Ιησούς απεκρίθη φοβήθητε τον Θεόν εάν είσθε ευσεβείς. Επιθυμούμεν είπον οι μαθηταί παρακαθήσαντες να ευωχηθώμεν επ' αυτής και τότε στερεωθήσεται η καρδία ημών, θα γνωρίσωμεν ότι εδίδαξας ημίν την αλήθειαν και εσόμεθα ομολογηταί σου. Και ο Ιησούς Υιός της Μαριάμ δεηθείς προς τον Θεόν είπε: Κύριε και Θεέ μου καταβίβασον εξ ουρανού Τράπεζα προς ευωχίαν του πρώτου και του τελευταίου ημών και αύτη έστω ως τεκμήριον της σης παντοδυναμίας. Διάθρεψον ημάς Συ ο άριστος των διατροφέων. Είπεν ο Θεός: Θα καταβιβάσω αυτήν προς υμάς πλην ουαί εις τον μη πιστεύοντα εις το θαύμα τούτο».
Σε δέκα τρία κεφάλαια αναφέρεται η Υπεραγία Θεοτόκος Μαρία με εξόχως τιμητικόν τρόπον σαν άσπιλος παρθένος στην σούραν (Οι Προφήται 21:91), «εις δε την Άσπιλον Παρθένον ενεφυσήσαμεν το Πνεύμα ημών», σαν ενάρετος μήτηρ του Ιησού στην σούραν (Η Τράπεζα 5:79) «η δε μήτηρ αυτού (Μεσσίου) ήτο ενάρετος» σαν Αγνή πάσης κηλίδος μεταξύ όλων των γυναικών, στην σούρα (Ο οίκος Εμράν 3:37) «Και είπεν ο άγγελος Μαριάμ ο Κύριος σου εξέλεξέ σε και ετήρησέ σε αγνήν πάσης κηλίδος μεταξύ όλων των γυναικών».
Κατόπιν όλων αυτών των ανωτέρω ενδεικτικώς αναφερομένων σημείων του Κορανίου παραθέτομεν το κήρυγμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εκ του Ιερού Ευαγγελίου που προηγήθη εξ (6) ολοκλήρους αιώνες της εμφανίσεως του άραβος εμπόρου Μωάμεθ ο οποίος εγεννήθη το έτος 570 μΧ στη Μέκκα της Αραβικής χερσονήσου, υιός του Αμπνταλάχ και της Άμινα Μπιντ Ουαχάμπ από την φυλή των Κουραϊσιτών που ανήκε στην οικογένεια των Χασιμιτών και που ορφανός ανετράφη από τον πάππον του Αμπντούλμουτταλίμπ και τον θείον του Αμπού Ταλίμπ και 25ετης ων συνεζεύχθη την 40χρονη χήρα Χαντίτζα και άλλας οκτώ (8) επισήμους γυναίκας, μετά τον θάνατόν της και που άρχισε να κηρύττει το 610 μΧ σε ηλικία 40 ετών έχων πολλάς αμφιβολίας δια το έργον αυτό. Το κήρυγμα λοιπόν του διακηρυσσομένου και από τον Μωάμεθ σαν Μεσσίου δηλ. απεσταλμένου του Θεού που προανήγγειλαν όλοι οι Προφήται της Παλαιάς Διαθήκης και Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι εντελώς αντίθετον με ο,τι ο Μωάμεθ συνέλαβε σαν ιδέα περί του ενός και αληθινού Θεού και την διεκήρυξε.
Παραθέτομεν τρία μόνο ενδεικτικά σημεία από το άπειρο πλήθος που υπάρχει:
Α. «Ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. και εάν δανείζητε παρ'ών ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσι ίνα απολάβωσι τα ίσα. πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί». (Λουκ. 6,36)
Β. «Ου περί τούτων δε ερωτώ μόνον, αλλά και περί των πιστευόντων δια του λόγου αυτών εις εμέ, ίνα πάντες εν ώσιν, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας. καγώ την δόξαν ην δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοίς, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς εν εσμέν, εγώ εν αυτοίς και συ εν εμοί, ίνα ώσιν τετελειωμένοι εις εν, και ίνα γινώσκη ο κόσμος ότι συ με απέστειλας και ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας. Πατερ, ους δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ' εμού, ίνα θεωρώσιν την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με προ καταβολής κόσμου. πάτερ δίκαιε, και ο κόσμος σε ουκ έγνω, εγώ δε σε έγνων, και ούτοι έγνωσαν ότι συ με απέστειλας, και εγνώρισα αυτοίς το όνομά σου και γνωρίσω, ίνα η αγάπη ην ηγάπησάς με εν αυτοίς η καγώ εν αυτοίς» (Ιωαν. 17,20-26)
Γ. «Πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού εν γαρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ' ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισι.» (Ματθ. 22,29-30) Ολόκληρο το Ευαγγέλιον αποκαλύπτει την πατρική σχέση του Θεού με τον άνθρωπο και καλεί τον άνθρωπο όχι να υποταγή στον Θεόν αλλά να ενωθή με την θεία του φύση και να γίνη Θεός και ο άνθρωπος κατά χάριν. Το κήρυγμα του Μεσσίου δεν αφορούσε ασφαλώς μόνο τους εβραίους αλλά όλο το ανθρώπινον γένος κατά τον λόγον Αυτού προς τους μαθητάς Του:
«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος διδάσκοντες αυτοίς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν. Και ιδού εγώ μεθ' ημών ειμί πάσας τας ημέρας της ζωής ημών έως της συντελείας του αιώνος (Ματθ. 28, 19-20). Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού δεν ήρθε να καταργήση τον Μωσαϊκόν Νόμον και τους Προφήτας αλλά να τους συμπληρώση και είναι η μόνη και η πλήρης για τον Θεόν, τον κόσμον και τον άνθρωπον αλήθεια η οποία απεδείχθη και εσφραγίσθη όχι μόνο με το κήρυγμα των Αποστόλων και μαθητών του Χριστού μόνον, αλλά με το αίμα και το μαρτύριον τους. διότι τα αληθινά παιδιά του αληθινού Θεού ουδέποτε επεβλήθησαν με την βία και την μάχαιρα και τον θάνατο των άλλων αλλά με το θαύμα και την προσωπική τους θυσία.
Το αληθές κήρυγμα λοιπόν του Χριστού, του Μεσσίου βεβαιούται με την μαρτυρία και το μαρτύριο επί τρεις ολοκλήρους αιώνες των Αποστόλων, των Πατέρων της Εκκλησίας και 11.000.000 περίπου σφαγιασθέντων κατακρεουργηθέντων και καέντων μαρτύρων και Αγίων Της και επομένως εγείρεται κατόπιν όλων των ανωτέρω το αμείλικτο για Σας κ. Πρόεδρε και τους ομοθρήσκους Σας ερώτημα: Ποίος λέγει την αλήθειαν; Ο Ιησούς Χριστός, ο Θεάνθρωπος, που εγεννήθη στον κόσμον αυτόν υπερφυσικώς, δια του Πνεύματος του Θεού και όχι κατά την φυσικήν οδόν των ανθρώπων όπως αποδεικνύεται και δια της παραθέσεως των ανωτέρω σουρών ότι αποδέχεται και διακηρύσσει πλήρως και ο Μωάμεθ στο Κοράνιόν του, και του οποίου Ιησού Χριστού το κήρυγμα αποτελεί συμπλήρωσιν και ολοκλήρωσιν της εις τους Προφήτας της Παλαιάς Διαθήκης γενομένης υπό του Θεού Αποκαλύψεως του οποίου ο Λόγος μας δίδεται αψευδής δια των με τον θάνατο τους μαρτυρησάντων την Αλήθειαν η ο λόγος και οι πεποιθήσεις ενός κοινού ανθρώπου του Άραβα εμπόρου Μωάμεθ υιού του Αμπνταλάχ και της Άμινα Μπιντ Ουαχάμπ, που έζησε εξακόσια χρόνια μετά τον Ιησούν Χριστόν και που γεννήθηκε όπως όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται κατά φύσιν και που ανατρέπουν πλήρως και ουσιαστικώς όλον το περιεχόμενον της αποκαλύψεως του Θεού δια των προφητών και του ενσαρκωθέντος, σταυρωθέντος και αναστάντος Υιού Του, Κυρίου ημών Ιησού Χριστού; Όταν ληφθή επιπροσθέτως ότι ο Μωάμεθ υπ' ουδενός επροφητεύθη διότι ο ισχυρισμός του στη σούρα του Κορανίου (Πολεμική παράταξη 61:6) «Ο δε Ιησούς Υιός της Μαριάμ είπε προς τον λαόν αυτού Ω υιοί Ισραήλ εγώ ειμί Απόστολος του Θεού πεμφθείς προς υμάς όπως κυρώσω την προ εμού αποσταλείσαν Πεντάτευχον και ευαγγελίσωμαι υμίν την έλευσιν ετέρου Αποστόλου μετ' εμέ ου το όνομα Αχμέτ» καθώς και η θέσις των Μουσουλμάνων ερμηνευτών ότι δήθεν το Ευαγγελικό εδάφιο Ιω. 16, 7 «Εάν μη απέλθω ο Παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς, εάν δε πορευθώ πέμψω αυτόν προς υμάς» υπήρχε αρχικά η λέξις περικλυτός και όχι Παράκλητος η οποία σημαίνει ένδοξος και είναι συνώνυμος της κορανικής λέξεως Αχμέτ είναι εντελώς ανάξια αντικρούσεως διότι προσκρούουν στην επί έξι αιώνες μέχρι της εμφανίσεως της δήθεν αποκαλύψεως του Κορανίου, χριστιανική πίστη, Οικουμενικές Συνόδους, θεολογία, συγγραφική δραστηριότητα, παγχριστιανική πεποίθηση και επιστήμη και μάλιστα στην κοινή λογική διότι είναι εντελώς αδιανόητο να ανέμενε ο Θεός έξι ολοκλήρους αιώνες από την υπερφυσική ενσάρκωση, δράση και παρουσία του Μεσσίου και ανάληψή του στους ουρανούς για να αποστείλει την δήθεν σφραγίδα πάντων των προφητών δηλαδή τον κοινόν άνθρωπον Μωάμεθ. Αντιθέτως ο αληθινός Παράκλητος, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Πανάγιον Πνεύμα επεφοίτησε πενήντα μέρες μετά την Ανάσταση του Χριστού και δέκα μετά την ανάληψη Του στους μαθητάς και Αποστόλους Του ιδρύοντας την Εκκλησία Του που είναι το σώμα Του με εκείνον κεφαλή, ενδυναμώνοντας τους κρυβομένους και τρομοκρατημένους μαθητάς του Χριστού για να κηρύξουν σε όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο της υιοθεσίας του ανθρώπου από το Θεό Πατέρα και να αδιαφορήσουν για την προσωπική τους τύχη και για τα τρομακτικά βάσανα και τελικά τον μαρτυρικό και επώδυνο θάνατο, που θα «κέρδιζαν» από όλη αυτή την πνευματική προσπάθεια.
Όταν ληφθή επίσης υπ' όψιν ότι ο Μωάμεθ κατά τα ανωτέρω επέβαλε την θρησκεία του με την βία, τον θάνατο και την εξουσία και το κυριώτερον εάν ήσαν αληθείς οι δήθεν αποκαλύψεις που εγένοντο σε αυτόν από τον φερομένον σαν αρχάγγελον Γαβριήλ, θα έπρεπε ο Θεός να είναι εντελώς παράφρων, εφ' όσον άλλα εκήρυσε και απεκάλυπτε επί αιώνες στο ανθρώπινον γένος και εξακόσια χρόνια μετά την τελευταίαν του αποκάλυψιν «μετέβαλε γνώμην» και άλλαξε ριζηδόν την περί του Εαυτού του γνωστοποίηση. Επειδή όμως αυτό είναι βλασφημία και ύβρις κατά του αληθινού Θεού, ο οποίος όπως το μεγαλειώδες σύμπαν, «το έργον των χειρών Του» αποδεικνύει με την υπερμαθηματικήν ακρίβειαν των δισεκατομμυρίων γαλαξιακών σχηματισμών είναι η πανσοφία, είναι η απόλυτος αλήθεια, είναι η απόλυτος αγάπη, λογικώς είναι εντελώς αδύνατον να έχει συμβεί και κατά λογική ακολουθία το συμπέρασμα που εξάγεται ευχερώς είναι, ότι ο κοινός άνθρωπος Μωάμεθ διεμόρφωσε εξακόσια χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Θείας Αποκαλύψεως εξ ιδίας πρωτοβουλίας, σκέψεως και αντιλήψεως το θρησκευτικό του σύστημα που αποτελεί συμπίλημα αρχαίων αραβικών θρησκευτικών δοξασιών ιουδαϊκών και χριστιανικών αντιλήψεων και το χρησιμοποίησε για να συνενώσει τις Αραβικές φυλές της εποχής του και για να δημιουργήσει το θεοκρατικό, ηγεμονικό του καθεστώς, κατακτώντας την εξουσία και δημιουργώντας κράτος.
Κατόπιν αυτών, Σας καλώ, αν επιθυμήτε την σωτηρίαν της ψυχής Σας να δεχθήτε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν σαν Σωτήρα και Λυτρωτή Σας, γιατί αυτό το διακηρύσσει κατ' ουσίαν όχι μόνο το Ευαγγέλιο αλλά κυρίως το Κοράνιο που πρεσβεύετε.
Το αληθές κήρυγμα λοιπόν του Χριστού, του Μεσσίου βεβαιούται με την μαρτυρία και το μαρτύριο επί τρεις ολοκλήρους αιώνες των Αποστόλων, των Πατέρων της Εκκλησίας και 11.000.000 περίπου σφαγιασθέντων κατακρεουργηθέντων και καέντων μαρτύρων και Αγίων Της και επομένως εγείρεται κατόπιν όλων των ανωτέρω το αμείλικτο για Σας κ. Πρόεδρε και τους ομοθρήσκους Σας ερώτημα: Ποίος λέγει την αλήθειαν; Ο Ιησούς Χριστός, ο Θεάνθρωπος, που εγεννήθη στον κόσμον αυτόν υπερφυσικώς, δια του Πνεύματος του Θεού και όχι κατά την φυσικήν οδόν των ανθρώπων όπως αποδεικνύεται και δια της παραθέσεως των ανωτέρω σουρών ότι αποδέχεται και διακηρύσσει πλήρως και ο Μωάμεθ στο Κοράνιόν του, και του οποίου Ιησού Χριστού το κήρυγμα αποτελεί συμπλήρωσιν και ολοκλήρωσιν της εις τους Προφήτας της Παλαιάς Διαθήκης γενομένης υπό του Θεού Αποκαλύψεως του οποίου ο Λόγος μας δίδεται αψευδής δια των με τον θάνατο τους μαρτυρησάντων την Αλήθειαν η ο λόγος και οι πεποιθήσεις ενός κοινού ανθρώπου του Άραβα εμπόρου Μωάμεθ υιού του Αμπνταλάχ και της Άμινα Μπιντ Ουαχάμπ, που έζησε εξακόσια χρόνια μετά τον Ιησούν Χριστόν και που γεννήθηκε όπως όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται κατά φύσιν και που ανατρέπουν πλήρως και ουσιαστικώς όλον το περιεχόμενον της αποκαλύψεως του Θεού δια των προφητών και του ενσαρκωθέντος, σταυρωθέντος και αναστάντος Υιού Του, Κυρίου ημών Ιησού Χριστού; Όταν ληφθή επιπροσθέτως ότι ο Μωάμεθ υπ' ουδενός επροφητεύθη διότι ο ισχυρισμός του στη σούρα του Κορανίου (Πολεμική παράταξη 61:6) «Ο δε Ιησούς Υιός της Μαριάμ είπε προς τον λαόν αυτού Ω υιοί Ισραήλ εγώ ειμί Απόστολος του Θεού πεμφθείς προς υμάς όπως κυρώσω την προ εμού αποσταλείσαν Πεντάτευχον και ευαγγελίσωμαι υμίν την έλευσιν ετέρου Αποστόλου μετ' εμέ ου το όνομα Αχμέτ» καθώς και η θέσις των Μουσουλμάνων ερμηνευτών ότι δήθεν το Ευαγγελικό εδάφιο Ιω. 16, 7 «Εάν μη απέλθω ο Παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς, εάν δε πορευθώ πέμψω αυτόν προς υμάς» υπήρχε αρχικά η λέξις περικλυτός και όχι Παράκλητος η οποία σημαίνει ένδοξος και είναι συνώνυμος της κορανικής λέξεως Αχμέτ είναι εντελώς ανάξια αντικρούσεως διότι προσκρούουν στην επί έξι αιώνες μέχρι της εμφανίσεως της δήθεν αποκαλύψεως του Κορανίου, χριστιανική πίστη, Οικουμενικές Συνόδους, θεολογία, συγγραφική δραστηριότητα, παγχριστιανική πεποίθηση και επιστήμη και μάλιστα στην κοινή λογική διότι είναι εντελώς αδιανόητο να ανέμενε ο Θεός έξι ολοκλήρους αιώνες από την υπερφυσική ενσάρκωση, δράση και παρουσία του Μεσσίου και ανάληψή του στους ουρανούς για να αποστείλει την δήθεν σφραγίδα πάντων των προφητών δηλαδή τον κοινόν άνθρωπον Μωάμεθ. Αντιθέτως ο αληθινός Παράκλητος, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Πανάγιον Πνεύμα επεφοίτησε πενήντα μέρες μετά την Ανάσταση του Χριστού και δέκα μετά την ανάληψη Του στους μαθητάς και Αποστόλους Του ιδρύοντας την Εκκλησία Του που είναι το σώμα Του με εκείνον κεφαλή, ενδυναμώνοντας τους κρυβομένους και τρομοκρατημένους μαθητάς του Χριστού για να κηρύξουν σε όλο τον κόσμο το Ευαγγέλιο της υιοθεσίας του ανθρώπου από το Θεό Πατέρα και να αδιαφορήσουν για την προσωπική τους τύχη και για τα τρομακτικά βάσανα και τελικά τον μαρτυρικό και επώδυνο θάνατο, που θα «κέρδιζαν» από όλη αυτή την πνευματική προσπάθεια.
Όταν ληφθή επίσης υπ' όψιν ότι ο Μωάμεθ κατά τα ανωτέρω επέβαλε την θρησκεία του με την βία, τον θάνατο και την εξουσία και το κυριώτερον εάν ήσαν αληθείς οι δήθεν αποκαλύψεις που εγένοντο σε αυτόν από τον φερομένον σαν αρχάγγελον Γαβριήλ, θα έπρεπε ο Θεός να είναι εντελώς παράφρων, εφ' όσον άλλα εκήρυσε και απεκάλυπτε επί αιώνες στο ανθρώπινον γένος και εξακόσια χρόνια μετά την τελευταίαν του αποκάλυψιν «μετέβαλε γνώμην» και άλλαξε ριζηδόν την περί του Εαυτού του γνωστοποίηση. Επειδή όμως αυτό είναι βλασφημία και ύβρις κατά του αληθινού Θεού, ο οποίος όπως το μεγαλειώδες σύμπαν, «το έργον των χειρών Του» αποδεικνύει με την υπερμαθηματικήν ακρίβειαν των δισεκατομμυρίων γαλαξιακών σχηματισμών είναι η πανσοφία, είναι η απόλυτος αλήθεια, είναι η απόλυτος αγάπη, λογικώς είναι εντελώς αδύνατον να έχει συμβεί και κατά λογική ακολουθία το συμπέρασμα που εξάγεται ευχερώς είναι, ότι ο κοινός άνθρωπος Μωάμεθ διεμόρφωσε εξακόσια χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Θείας Αποκαλύψεως εξ ιδίας πρωτοβουλίας, σκέψεως και αντιλήψεως το θρησκευτικό του σύστημα που αποτελεί συμπίλημα αρχαίων αραβικών θρησκευτικών δοξασιών ιουδαϊκών και χριστιανικών αντιλήψεων και το χρησιμοποίησε για να συνενώσει τις Αραβικές φυλές της εποχής του και για να δημιουργήσει το θεοκρατικό, ηγεμονικό του καθεστώς, κατακτώντας την εξουσία και δημιουργώντας κράτος.
Κατόπιν αυτών, Σας καλώ, αν επιθυμήτε την σωτηρίαν της ψυχής Σας να δεχθήτε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν σαν Σωτήρα και Λυτρωτή Σας, γιατί αυτό το διακηρύσσει κατ' ουσίαν όχι μόνο το Ευαγγέλιο αλλά κυρίως το Κοράνιο που πρεσβεύετε.
Μετά θερμών ευχών και τιμής
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Πηγή: http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4542%3A2010-03-22-11-46-51&catid=13&Itemid=123
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Πηγή: http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4542%3A2010-03-22-11-46-51&catid=13&Itemid=123
http://www.impantokratoros.gr/Peiraios-Kantafi.el.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου