Γράφει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος σχετικά μέ αὐτούς πού δέν ἀγάπησαν τόν Χριστό (Β΄Θεσσ. 2.11):«Καὶ διὰ τοῦτο πέμπει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει»
Ἐπειδή ἀκριβῶς δέν ἐδέχθηκαν καί δέν ἀγάπησαν τήν ἀλήθεια γιά νά σωθοῦν, γιαυτό θά τούς στείλει ὁ Θεός ἐνέργεια πλάνης ὥστε νά πιστεύσουν στό ψέμμα.
Δίδαγμα: Ὅποιος δέν ἀγαπάει τήν Ἀλήθεια, πού εἶναι ὁ Χριστός αὐτός δέχεται πνεῦμα πλάνης, δηλ. δαιμονικό πνεῦμα καί πέφτει σέ αἵρεση, σέ ἀναλήθεια. Παραχωρεῖ ὁ Χριστός ἐν τῇ πανσοφίᾳ του νά πλανηθῇ ὁ ἄνθρωπος γιά νά μάθῃ ἀπό αὐτά πού θά πάθει. Δέν εἶναι χωρίς συνέπειες τό νά μήν θέλει ὁ ἄνθρωπος νά κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα ἄν πηγαίνει στόν πνευματικό του μέ πονηρία σκοπεύοντας νά πάρει εὐλογία γιά νά κάνει τό δικό του ἁμαρτωλό θέλημα καί ὄχι τό τοῦ Θεοῦ, παραχωρεῖ ὁ Θεός νά πλανηθεῖ καί ὁ πνευματικός. Λέγει ὁ Προφήτης Ἰεζεκιήλ: «καὶ ὁ προφήτης ἐὰν πλανηθῇ καὶ λαλήσῃ͵ ἐγὼ Κύριος πεπλάνηκα τὸν προφήτην ἐκεῖνον»(Ἰεζ. 14.9). Καί ὁ ἄνθρωπος παίρνει λάθος καθοδήγηση καί ἡ αἰτία εἶναι ἡ κακή του προαίρεση. Πάλι γράφει στό Λευϊτικό:«καὶ ἐπὶ τούτοις ἐὰν μὴ παιδευθῆτε͵ ἀλλὰ πορεύησθε πρός με πλάγιοι͵ 26.24 πορεύσομαι κἀγὼ μεθ΄ ὑμῶν θυμῷ πλαγίῳ καὶ πατάξω ὑμᾶς κἀγὼ ἑπτάκις ἀντὶ τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν» (Λευιτ. 26. 23-24). Δηλ. ἐάν πᾶμε πονηρά πρός τόν Θεό καί ὄχι μέ εὐθεῖα καρδιά τότε καί ὁ Θεός μᾶς παιδαγωγεῖ γιά νά διορθωθοῦμε. Ἄς ἔχουμε «εὐθεῖα καρδία» πρός τόν Θεόν. Αὐτήν ἀγαπᾶ ὁ Θεός. Ἄς Τόν ἀναζητᾶμε «ἐξ ὅλης ψυχῆς καί καρδίας καί διανοίας
». Ἄς μήν πηγαίνουμε στόν Θεό κρατώντας κάτι δικό μας· ἄς ἀρνηθοῦμε τελείως τόν ἑαυτό μας, τά θελήματά μας, τά πιστεύω μας, τή σοφία μας, πού μπροστά στόν Θεό εἶναι μωρία, τά ὑλικά πράγματα ὅλα(ἄς μήν ἔχουμε καμμία προσκόλληση), τούς συγγενεῖς καί φίλους καί ὅλον τόν κόσμο, τέλος τήν ἀγάπη πού ἔχουμε πρός τό σῶμα καί τήν ψυχή μας. Ἄς παραδοθοῦμε σ’ Αὐτόν «ἄνευ ὅρων», ὅ,τι καί ἄν κοστίσει. Καί δέν κοστίζει τίποτα αὐτή ἡ ἀπάρνηση «ὅλων τῶν ὑπαρχόντων μας», ἀλλά ἀντίθετα μᾶς δωρίζει ἄμετρο πνευματικό πλοῦτο, τήν πλούσια θεία χάρη. Ἄν πᾶμε προσπαθώντας νά συμβιβάσουμε τά ἀσυμβίβαστα: κόσμο καί Θεό, ἁμαρτία καί ἀρετή, διάβολο καί ἀγάπη στόν Θεό, θά ἀποτύχουμε· θά ἀντιμετωπίσουμε τήν παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ σάν ἀποτέλεσμα τῶν ἁμαρτωλῶν διαθέσεών μας. Ὁ Θεός μᾶς θέλει 100% δικούς Του, χωρίς νά δίνουμε τήν καρδιά μας πουθενά ἀλλοῦ. Οὔτε στόν κόσμο, οὔτε στόν κοσμοκράτορα διάβολο, οὔτε στόν ἑαυτό μας, δέν πρέπει νά δίνουμε τήν καρδιά μας. Ὅλη ἡ καρδιά μας πρέπει νά δοθεῖ στόν Κύριο κατά τό «Υἱε μου δός μοι σήν καρδίαν»(Παρ. 23, 26).
2.12 ἵνα κριθῶσιν πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλὰ εὐδοκήσαντες τῇ ἀδικίᾳ».
«Ἵνα κριθῶσιν».Γιά νά κριθοῦν· δέν εἶπε γιά νά κολαστοῦν διότι οὕτως ἤ ἄλλως θά κολάζονταν ἐξ αἰτίας τῆς ἀπιστίας τους. Ἀκόμη δηλ. καί ἄν δέν ἐρχόταν ὁ ἀντίχριστος, ἐπρόκειτο νά κολασθοῦν. «Θά κριθοῦν» δηλ. θά κατακριθοῦν ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ δικαστηρίου, ἀφοῦ θά εἶναι ἀναπολόγητοι. -Ποιοί θά εἶναι αὐτοί; -«Αὐτοί πού δέν πίστευσαν στήν ἀλήθεια ἀλλά εὐδόκησαν στήν ἀδικία». «Ἀγάπη ἀληθείας» ὀνομάζει τόν Χριστόν. Διότι εἶναι καί τά δύο. Ὁ Θεός εἶναι ἡ Ἀγάπη καί ὁ Θεός εἶναι ἡ Ἀλήθεια (Ἐγώ εἰμί ἡ Ἀλήθεια- Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστι). Γι’ αὐτά τά δύο ἦλθε: α) διότι ἀγαποῦσε τούς ἀνθρώπους καί β)διά νά μᾶς διδάξει τήν Ἀλήθεια. Ἀντίθετα ὁ ἀντίχριστος ἦλθε γιά νά ἀδικήσει, γιά νά καταστρέψει τούς ἀνθρώπους. Καί οἱ ἄνθρωποι δυστυχῶς ἀγάπησαν τήν ἀδικία καί τόν ἀντίχριστο. Τί δέν θά κάνει τότε ὁ ἀντίχριστος; Ὅλα θά τά χρησιμοποιήσει· ὅλα καί ὅλους θά ἀνακινήσει καί θά ταράξει ἐξ αἰτίας τῶν διαταγμάτων, πού θά ἐκδίδει ἀλλά καί ἐξ αἰτίας τοῦ φόβου πού θά ἐμπνέει. Θά εἶναι φοβερός ἀπό ὅλες τίς ἀπόψεις: ἐξ αἰτίας τῆς ἐξουσίας, τῆς ὠμότητας ἀλλά καί τῶν παράνομων διαταγμάτων.
Ἀλλά ἄς μή φοβόμαστε. Στούς «ἀπολλυμένους», λέγει ὁ Ἅγιος Παῦλος θά ἔχει δύναμη. Διότι τότε θά ἔλθει καί ὁ Προφήτης Ἠλίας γιά νά ἀσφαλίσει τούς πιστούς. Αὐτό μάλιστα τό λέγει καί ὁ Χριστός μας: Ἔρχεται ὁ Ἠλίας καί θά ἀποκαταστήσει τά πάντα. Ἔχει λεχθεῖ γιά τόν Ἰωάννη ὅτι ἦλθε «ἐν δυνάμει καὶ πνεύματι Ἠλιοῦ». Γιατί ἄραγε, ἀφοῦ οὔτε σημεῖα ἔκανε ὅπως ὁ Ἠλίας, οὔτε θαύματα. «Ἰωάννης μὲν γὰρ»͵ λέγει ἡ Γραφή͵ «σημεῖον ἐποίησεν οὐδέν· πάντα δὲ͵ ὅσα εἶπεν Ἰωάννης περὶ τούτου͵ ἀληθῆ ἦν». Πῶς λοιπόν ἦλθεν «ἐν δυνάμει καὶ πνεύματι Ἠλιοῦ»; Τό λέγει ἡ Ἁγία Γραφή διότι ὁ Ἰωάννης ἀνέλαβε τήν ἴδια διακονία μέ αὐτήν πού θά ἔχει ὁ Προφήτης Ἠλίας στούς χρόνους τοῦ ἀντιχρίστου. Ὅπως ἀκριβῶς ὁ Ἰωάννης ἔγινε πρόδρομος τῆς Α΄ Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ μας, ἔτσι καί ὁ Προφήτης Ἠλίας φυλάσσεται γιαυτόν τόν σκοπό, γιά νά γίνει πρόδρομος τῆς Β΄καί ἐνδόξου Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ μας. Ἄς μήν φοβόμαστε λοιπόν. Ἀντίθετα πρέπει νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό.
Δίδαγμα:Θά πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι ἐάν δέν δεχθοῦμε τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ἀγάπη θά κατακριθοῦμε. Ἡ ἀπόρριψις τοῦ Χριστοῦ ἔχει κόστος. Ἐάν δέν εἶσαι μέ τόν Χριστό θά εἶσαι μέ τόν ἀντίχριστο. Ἤ θά εἶσαι στό φῶς ἤ θά εἶσαι στό σκότος. Δέν ὑπάρχει ἄλλη δυνατότητα. Ὅποιος ἀρνεῖται τήν Ἀλήθεια- Χριστό αὐτόματα πηγαίνει στό ψεῦδος-διάβολο. Ὅποιος ἀρνεῖται τή Ζωή- Χριστό μεταβαίνει στόν Θάνατο- ἁμαρτία- διάβολο. Ὅποιος ἀρνεῖται τήν Ταπείνωση- Εἰρήνη- Χριστό μεταβαίνει στήν Ὑπερηφάνεια-Ἄγχος-διάβολο. Ὅποιος ἀρνεῖται τήν ἀγάπη-Χριστό πηγαίνει στό μίσος-ἀπόλυτη μοναξιά- κόλαση. Δέν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἀγαπήσει σωστά καί ἀληθινά κανέναν(οὔτε τόν σύζυγο ἀκόμη, οὔτε τά παιδιά οὔτε τόν ἑαυτό του) ἄν δέν εἶναι μέ τόν Χριστό πού εἶναι ἡ Ἀγάπη. Ἡ ζωή χωρίς τόν Χριστό εἶναι μία κόλαση καί ἕνας θάνατος πρίν τόν βιολογικό θάνατο. Εἶναι ἕνας ὑπαρξιακός θάνατος, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος βιώνει τήν ἀνασφάλεια καί τό ὑπαρξιακό κενό. Ἄς φροντίζουμε νά εἴμαστε πάντα μέ τήν Ἀλήθεια- Χριστό χωρίς νά κάνουμε κανένα συμβιβασμό καί καμμιά ὑποχώρηση στό ψέμμα. Ἄς μή διστάζουμε νά λέμε ὄχι σέ κάθε τί καί σέ κάθε ἕναν, πού μᾶς ἐμποδίζει στό νά εἶναι ἡ καρδιά μας δοσμένη ἀπόλυτα στό Χριστό.
2.13«Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ Κυρίου, ὅτι εἵλετο ὑμᾶς ὁ Θεὸς ἀπ᾿ ἀρχῆς εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας». Ἡρεμεῖ τήν διάνοια τῶν ἀκροατῶν. Αὐτά πού φαίνονται φοβερά, ἡ παροῦσα κατάστασις, δέν εἶναι παρά αἰτία εὐχαριστίας. Εἶστε τούς λέγει ἐκλεγμένοι ἀπό καταβολῆς κόσμου γιά νά σωθεῖτε ἐξ αἰτίας τῆς καλῆς σας προαιρέσεως. Εἶστε ἀγαπημένοι ἀπό τόν Κύριο. Θά πρέπει ἐμεῖς νά Τόν εὐχαριστοῦμε διότι σᾶς διάλεξε νά σωθεῖτε διά μέσου τοῦ ἁγιασμοῦ πού παρέχει τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ἡ Πίστις στήν Ἀλήθεια. Τό «ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος» σημαίνει τό διά τοῦ ἁγιασμοῦ πού παρέχει τό Πνεῦμα. Δηλ. ἡ πρόθεσις «ἐν» σημαίνει «διά». «Ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας», Διότι αὐτά εἶναι πού συγκροτοῦν, συνέχουν τήν σωτηρία μας.
Δίδαγμα: Δέν σωζόμαστε ἀπό τά ἔργα μας οὔτε ἀπό τά κατορθώματά μας ἀλλά διά μέσου τῆς Πίστεως στήν Άλήθεια καί τοῦ ἁγιασμοῦ πού παρέχει τό Ἅγιο Πνεῦμα. Χωρίς πίστη δηλ. ἐμπιστοσύνη στόν Χριστό ὅτι εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή, τό Φῶς καί τό πᾶν δέν ἐμπιστευόμαστε τή ζωή μας σ’ Αὐτόν. Ὡς ἐκ τούτου δέν ἐμπιστευόμαστε τούς λόγους Του θεωρώντας τους σάν ὁδηγίες ζωῆς καί Ἀληθείας ὁπότε καί δέν ζοῦμε τηρώντας τίς ἐντολές Του. Χωρίς τό Ἅγιο Πνεῦμα πάλι δέν καθαριζόμαστε οὔτε φωτιζόμαστε, ὅσο ἀγῶνα καί ἄν κάνουμε. Ἐκεῖνος μᾶς εἶπε ὅτι «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν». Ἄς ἐπιδιώκουμε νά αὐξάνουμε τήν πίστη- ἐμπιστοσύνη μας στόν Κύριο καί νά μετέχουμε συχνότατα στά ἁγιαστικά Μυστήρια, προσευχόμενοι ἀδιάλειπτα γιά νά λαμβάνουμε πλούσια τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού μᾶς σώζει.
Τῼ ΔΕ ΘΕῼ ΔΟΞΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΜΗΝ!
Πηγή εἰκόνας:
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4sWP9oVG2FrCa5h31i5a4U-YcWS9aXMCTNB35JSNC8hTZx0mzSBvOAQS2l98qYGR15dkC1Ot7Zadl15wmmcWLLSU9rUoeKyq14bT-_QRPnC3xCG4_pba0kGuW1oeIqjUNX6Ol93-Az7rs/s320/%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9A%CE%91%CE%9B%CE%A5%CE%A8%CE%97.jpg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου