ΤΑΛΜΟΥΔ καί……. ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ! Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

 Οἱ κύριοι παγκοσμιοποιηταί, πασχίζουν καί βιάζονται γιά νά έξαφανισθοῦν τά ἔθνη καί νά ἀνοίξουν τά σύνορα. Ἀπώτερος στόχος τους εἶναι τό νά ἔλθουν ὅλα τά ἐδάφη ὡς ἕνα, ὑπό τήν κατοχή τους!

Ἔκαναν τό πᾶν γιά νά δημιουργήσουν ἑνιαία παγκόσμια οἰκονομία, ἕτσι ὥστε νά ροκανίζουν ὅλο τό χρῆμα πού ὑπάρχει στή γῆ...μιά πού τό πολύ χρῆμα πού ἤδη κατέχουν δέν τούς φτάνει...!

Πάσχισαν νά καθιερώσουν τήν ἀγγλική γλῶσσα ὡς κοινή γιά ὅλους, ὥστε νά μή δυσκολεύονται στήν ἐπιβολή τῶν ἐντολῶν τους καί νά μή χρειάζονται «ὑπότιτλοι» καί ἐπεξηγήσεις, σέ ὅσους δέν κατάλαβαν καλά τίς προσταγές τους. Γιαυτό καί διάτήρησαν σέ «κῶμα» ὅλες τίς ὑπόλοιπες μητρικές γλῶσσες τοῦ διαφόρων ἐθνῶν τοῦ κόσμου!

Πασχίζου νά έξαλείψουν ἤθη, ἔθιμα καί τοπικές παραδόσεις ὥστενά ζοῦμε ὅλοι μέ τόν ἴδιο «έξαμερικανισμένο» τρόπο ζωῆς, γιά νά ἀποτελοῦμε «ὁμογενοποιημένο πολτό»,   ὁμοιόμορφη καί ὁμόφωνη μάζα, εὕκολη πρός χειραγώγηση!

 Ἐπειδή ὅμως, πίσω τους στέκει ὁ ἐχθρός τοῦ Θεοῦ, ὁ διάβολος, δέν τούς φτάνουν ὅλα αὐτά...Γιαυτό καί πασχίζουν παρακινημένοι ἀπό τόν Ἐωσφόρο νά άλέσουν στόν μῦλο  τῆς ἰσοπέδωσης καί τά ἱερά θρησκευτικά πιστεύω, νά ἀνακατέψουν

τόν Ἕναν Ἀληθινό Τριαδικό Θεό καί τήν Μία Ὀρθόδομη Ἀλήθεια,

 μέ ὅ,τι ἄλλο ἐτερόδοξο, αἱρετικό καί κακόδοξο ὑπάρχει ἀνά τήν ὑφήλιο...

Κι αὐτό ὅπως λένε τό κάνουν:

 ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!

Γιά νά «συσφίξουμε  ἀγαπητικά τίς σχέσεις μας» οἱ ἄνθρωποι καί οἱ λαοί λοιπόν, καλούμαστε οὐσαστικά ἀπό τή Νέα Τάξη Πραγμάτων, νά «χαλαρώσουμε» ὅσο δέν πάει τή σχέση μας μέ τόν Θεό καί Δημιουργό μας. Παρακινούμαστε νά γυρίσουμε τήν πλάτη μας σ’ Αὐτόν καί σέ ὅλα ἐκεῖνα στά ὁποῖα Αὐτός μᾶς καλεῖ καί νά ὑποταχθοῦμε στά δικά τους κελεύσματα.

Μή γένοιτο!

Κι ἐπειδή καλό εἶναι κανείς νά ψάχνει γιά τήν ἀλήθεια μέ ἀποδειξεις

( τά πάντα δοκιμάζετε, τά καλά κρατεῖτε ), ἄς ἐξετάσουμε λοιπόν, κατά πόσο στήν πράξη εἶναι ἐφικτή αὐτή ἡ περιβόητη ἀγάπη

πού θά ὁδηγήσει στήν παγκόσμια ἕνωση λαῶν καί θρησκειῶν.

 Γιατί γιά νά ἐφαρμοστεῖ ἡ ἀγάπη,

ἁπλά προϋποτίθεται ὅτι ὑπάρχει!ΠΟΣΟ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΓΑΠΗ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΑΠΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ(ΠΑΠΙΚΟΙ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ), ΑΛΛΟΔΟΞΟΙ(ΕΒΡΑΙΟΙ, ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΟΠΑΔΟΙ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ;

ΤΑΛΜΟΥΔ

Ἄς δοῦμε γιά παράδειγμα τί πιστεύουν οἱ Ἐβραῖοι, οἱ ὁποίοι ἀσπάζονται τό ἱερό γι’ αὐτούς βιβλίο Ταλμούδ καί πόσο «ἀγαποῦν» τούς ὀρθοδόξους χριστιανούς καί τόν Χριστό Μας. 

Κατ΄ ἀρχήν ἄς δοῦμε τήν ἐπίσημη ἀπάντηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σέ σχετική ἐπιστολή-ἐρώτηση γιά τό Ταλμούδ:

Προς Τον αξιότιμον Κ. Κωνσταντίνο Πλεύρη,
Δικηγόρον
Ενταύθα.
Εις απάντησιν των από 11.1.2007 και 9.5.2007 υμετέρων εγγράφων, δι΄ων διαπυνθάνεσθε περί της θέσεως της Εκκλησίας περί του βιβλίου των Εβραίων "Ταλμούδ", και αντιπαρερχόμενοι το ανοίκειον ύφος του τελευταίου εξ αυτών, γνωρίζομεν υμίν τα ως κάτωθι:
Το Ταλμούδ (Talmud = διδασκαλία) είναι σώμα (Corpus) Ιουδαϊκών ραββινικών σχολίων εις τον Μωσαϊκόν Νόμον και ταυτοχρόνως καταγραφή της διδασκαλίας των ραββινικών σχολών. Σύγκειται από την "Μισνά", η οποία είναι σχόλιον και κωδικοποίησις του Προφορικού Νόμου και την "Γκρεμάρα", η οποία αποτελεί ουσιαστικώς σχολιασμόν εις την Μισνά. Η ύλη του Ταλμούδ είναι ποικίλη και εξαιρετικά ογκώδης. Το Ταλμούδ κατατάσσεται εις τας τρεις μείζονας κειμενικάς παραδόσεις του Ιουδαϊσμού. (Βλ. ενδεικτικώς: H.l. Strack, Introduction to the Talmud and Midrash, New York 1955. R. Gradwohl, Was ist der Talmud? Stuttgard 1989. S. Bergler, Talmud fur Anfanger. Ein Werkbuch, Hannover 1991. M. Krupp, Der Talmud. Eine Einfuhrung in die Grundschrift des Judentums mit ausgew. Texten, Gutersloh 1995).
Υπάρχουν δύο καταγραφαί - εκδοχαί του Ταλμούδ. Το Ιεροσολυμιτικόν (Talmud Yerushalmi), το οποίον εγράφη εν Παλαιστίνη και το Βαβυλωνιακόν (Talmud Bavli), μεγαλύτερον εις όγκον εξ απόψεως υλικού, συνταχθέν μεν εν Βαβυλώνι, τυχόν δε μεταγενεστέρας αναθεωρήσεως. (Βλ. Babylonischen Talmud, Berlin 1967. P. Schafer - H.J. Becker (HRSG), Synopse zum Talmud Yerushalmi, Tubingen 1991 εξ.).
Αι απαξιωτικαί και δυσφημιστικαί αναφοραί του Ταλμούδ περί του προσώπου του Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι γνωσταί και έχουν τύχει της πρεπούσης κριτικής αξιολογήσεώς των εκ μέρους Ορθοδόξων Ακαδημαϊκών διδασκάλων. (Βλ. ενδεικτικώς: Γρηγ. Παπαμιχαήλ, ο Ιησούς ως ιστορικόν πρόσωπον, 4η εκδ., Αθήναι 1953, Παν. Τρεμπέλα, Απολογητικαί Μελέται. Τόμος Έ. Ιησούς ο από Ναζαρέτ, 5η εκδ., Αθήναι 1982).
Διά την Ορθόδοξον Εκκλησίαν είναι υβριστική, απαράδεκτος και απορριπτέα πάσα απαξιωτική αναφορά εις το πρόσωπον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων. Εξ ίσου απαράδεκτος και απορριπτέα δια την Εκκλησίαν ημών είναι πάσα απαξιωτική και υβριστική αναφορά εις τους φορείς της εν Χριστώ Ιησού Θείας Αποκαλύψεως, τουτέστιν την Αγίαν Γραφήν, Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην, ως αύτη κατωχυρώθη κανονικώς (βλ. π.χ. ΛΒ' Κανών της εν Καρθαγένη Τοπικής Συνόδου) και την Ιεράν Παράδοσιν. Είναι αυτονόητον ότι τούτο ισχύει και διά πάσαν ανιστόρητον και απαξιωτικήν θέσιν του Ταλμούδ, αφορώσαν εις το πρόσωπον του Θεανθρώπου και της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Εντολή και Εξουσιοδοτήσει της Ιεράς Συνόδου
Ο Αρχιγραμματεύων Αρχιμ. Κύριλλος Μισιακούλης
(http://www.elkosmos.gr/index.php?option=com_content&view=article&catid=87:epikairotita&id=1087:2009-04-01-11-46-50&Itemid=277) 

Ἐν ὀλίγοις, τό Ταλμούδ, παίρνει τό ὅνομά του ἀπό τή λεξη Lamud, πού σημαίνει διδαγμένο ἤ διδασκαλία. Εἶναι τό δογματικό βιβλίο τῶν Ἐβραίων πού ἐξηγεῖ καί ἐμβαθύνει στίς θέσεις καί τίς διδασκαλίες τῆς θρησκείας τῶν Ἐβραίων(Ἰουδαϊσμός).

Οἱ Ἐβραῖοι διαδίδουν ὅτι ὁ Μωϋσῆς ἐκτός ἀπό τίς Γραπτές Δέκα Ἐντολές πού ἔλαβε ἀπό τόν Θεό, παρέλαβε καί προφορικό λόγο, τόν ὁποῖο μετέφερε στόν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ. Αὐτός μέ τή σειρά του τήν παρέδωσε στούς Ἑβδομήντα Πρεσβυτέρους, αὐτοί στούς Προφῆτες. Οἱ προφῆτες τήν προφορική αὐτή παράδοση τήν παρέδωσαν στή Μεγάλη Συναγωγή καί αὐτή σέ συγκεκριμένους ραββίνους.

Τόν 2^ο μ.Χ. αἰῶνα, ἄρχισε ἡ καταγραφή τῶν προφορικῶν παραδόσεων-πληροφοριῶν καί ἡ τελική μορφή, κατέληξε νά εἶναι τό Ταλμούδ μέ 6 κύρια μέρη, στό καθένα ἀπ’ τά ὁποῖα, ἀντιστοιχοῦν πολλά δευτερεύοντα.

Τά κύρια μέρη εἶναι τό ZERAIM, MOED, NASCHIM, NEZIKIN, KOBASCHIM, TOHOROTH.

Καί νά ἐπιγραμματικά ( καί πολύ περιληπτικά ) τί διδάσκουν γιά τόν Χριστιανισμό:

1. Ἀποδίδουν ἀπαξιωτικά ὁνόματα στόν Χριστό, ὅπως «ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος».
2. Διδάσκουν ὅτι ἦταν μάγος, ἀνόητος, τρελός, ἀποπλανητής, ἐξορκιστής, ἐιδωλολάτρης κι ὅτι κατέληξε θαμμένος στήν κόλαση.
3. Ὅτι ἦταν νόθο παιδί πού συνελήφθη κατά τή διάρκεια ἔμμηνης ρήσης.
4. Ὁ σταυρός, δέν ἀναφέρεται μέ συγκεκριμένη λέξη στά ἐβραϊκά κείμενα, ἀλλά ἀπαξιωτικά ὅπως γλυπτό σκαλιστό εἴδωλο κ.α.
5. Γιά τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, λένε ὅτι βασίζεται σέ ἀναληθεῖς, αἱρετικές ἀρχές πού εἶναι ἀδύνατον νά τηρηθοῦν.
6. Οἱ Χριστιανοί, ἀναφέρονται μέ ἀπαξιωτικές ὁνομασίες καί ἰδιότητες, ὅπως δολοφόνοι, μοιχοί, ἀκάθαρτοι, περισσότερο κτήνη παρά ἄνθρωποι, ὅτι διαφέρουν ἀπό τά κτήνη μόνο στή μορφή, ζῶα, χειρότεροι ἀπό ζῶα, ὅτι πολλαπλασιάζονται ὄπως τά κτήνη, παιδιά τοῦ διαβόλου, ὅτι οἱ ψυχές τους εῖναι διαβολικές καί ἀκάθαρτες, ὅτι μετά τόν θάνατο κατεβαίνουν στήν κόλαση, ὅτι δέν πρέπει νά δίνονται συλλυπητήρια στό θάνατό τους γιατί εἶναι «ὑπηρέτες» καί ὅτι ὁ Θεός θά ἀντικαταστήσει «τό κενό» τους, μέ τόν ἴδιο τρόπου πού κάποιος ἀντικαθιστά τό ζῶο του( ὅπως π.χ.ὅταν κάποιος χάνει μία ἀγελάδα ἤ ἕνα γαϊδούρι! καί στή θέση του παίρνει ἕνα ἄλλο).
7. Ὑβρίζονται τά δισκοπότηρα ὡς ἀγγεῖα πού προσφέρουν βρώμικο ὑγρό στά εἴδωλα.
8. Τά βιβλία τῶν Χριστιανῶν ὑβρίζονται ὡς αἱρετικά.
9. Οἱ χριστιανικές προσευχές χαρακτηρίζονται ὡς ἁμαρτία, ἀνοησία καί παρανομία.
10. Οἱ χριστιανικές γιορτές  θεωροῦνται ὡς ἡμέρες καταστροφῆς, συμφορᾶς κ.α.
11. Διδάσκουν οἱ Ἐβραῖοι στό Ταλμούδ ἀκόμη: ὅτι οἱ Χριστιανοί πρέπει νά ἀποφεύγονται γιατί εἶναι ἀνάξιοι νά γίνουν κοινωνοί τῶν ἐβραϊκῶν ἐθίμων.
12. Ἐπίσης: Ὅτι δέν πρέπει Ἐβραῖος νά χαιρετᾶ Χριστιανό, οὔτε νά ἀνταποδίδει τόν χαιρετισμό του.
13. Ὅτι δέν πρέπει Ἐβραῖος νά δικάζεται σέ Χριστιανικό δικαστήριο κι ὅτι δέν μπορεῖ νά χρησιμοποιηθεῖ Χριστιανός ὡς μάρτυρας.
14. Ὅτι δέν πρέπει νά γευτοῦν Χριστιανικό φαγητό.
15. Ὅτι δέν πρέπει νά ἐνεργοῦν ὅπως οἰ Χριστιανοί.
16. Ὅτι πρέπει νά ἀποφεύγονται οἱ Χριστιανοί ὡς ἀκάθαρτοι, ὡς εἰδωλολάτρες.
17. Ὅτι δέν πρέπει ἐπουδενί νά χρησιμοποιεῖται ὁ,τιδήποτε ἀνήκει σέ Χριστιανική λατρεία.
18. Ὅτι ἀπαγορεύεται ἡ πώληση σέ Χριστιανούς, ὁτιδήποτε πράγματος πού ἔχει σχέση μέ τήν εἰδωλολατρική λατρεία τους.
19. Ὅτι ἀπαγορεύονται τά δῶρα στούς Χριστιανούς.
20. Ὅτι πρέπει οἱ Χριστιανοί νά ἀποφεύγονται ὡς κακοί.
21. Ἀπαγορεύονται οἱ Χριστιανοί παιδονόμοι, δάσκαλοι, γιατροί, κουρεῖς, μαιευτῆρες.
22. Οἱ Χριστιανοί πρέπει νά βλάπτονται!
23. Νά μήν ἀποδίδεται κανένα καλό σ’ αὐτούς!
24. Νά μήν ἐπαινοῦνται!
25. Νά μήν τούς ἀναφέρουν πράγματα πού μπορεῖ νά χρησιμοποιηθοῦν στή λατρεία τους!
26. Νά ἀναφέρονται περιφρονητικά στά ἀντικείμενα λατρείας τους ( τά ἀναφέρουν ὡς εἴδωλα )!
27. Ὑβρίζονται ἡ Παναγία, οἱ Ἅγιοι, ἡ Κυριακή, τά Χριστούγεννα, τό Πάσχα, ἡ Χριστιανική Ἐκκλησία ( οἶκος ματαιότητας ), τά Εὐαγγέλια ( βιβλία ἀνομίας ) κλπ.
28. Ἀπαγορεύονται οἰ πωλήσεις στούς Χριστιανούς.
29. Ἡ διδασκαλία κάποιας τέχνης σ’ αὐτούς.
30. Ἡ ἐργασία τῶν Χριστιανῶν πρέπει νά βλάπτεται.
31. Νά έξαπατῶνται καί νά «ρίχνονται» στίς ἀμοιβές τους.
32. Νά μήν τούς ἐπιστρέφεται χαμένη ἰδιοκτησία.
33. Ἕνας Ἐβραῖος μπορεῖ νά προσποιηθεῖ τόν Χριστιανό γιά νά ἐξαπατήσει τούς Χριστιανούς ( μᾶς θυμίζει τίποτε αὐτό, είδικά γιά κάποιους πολιτικούς μας πού κρύβουν τήν καταγωγή τους;).
34. Νά βλάπτονται νομικά οἰ Χριστιανοί.
35. Ὁ Ἐβραῖος μπορεῖ νά πεῖ ψέματα καί νά γίνει ἐπίορκος προκειμένου νά καταδικαστεῖ ὁ Χριστιανός.
36. Ὁ Ἐβραῖος μπορεῖ νά ψευδορκήσει μέ καθαρή συνείδηση.
37. Οἰ Χριστιανοί πρέπει νά βλάπτονται σέ θέματα ἐπιβίωσης.
38. Ἕνας ἄρρωστος Χριστιανός, πρέπει νά μένει ἀβοήθητος, τό ἴδιο καί μία ἐτοιμόγεννη Χριστιανή, τό ἴδιο καί ἕνας ἑτοιμοθάνατος Χριστιανός.
39. Οἱ Χριστιανοί, πρέπει νά θανατώνονται.
40. Οἱ Ἐβραῖοι πού βαπτίζονται, πρέπει νά θανατώνονται.
41. Ὁ Ἐβραῖος πού θανατώνει Χριστιανό, δέν διαπράττει ἁμάρτημα, ἀλλά προσφέρει μᾶλλον ἀποδεκτή θυσία στό Θεό καί θά τιμηθεῖ ἀνάλογα γι’ αὐτό.
42. Ἡ Χριστιανική θρησκεία πρέπει νά ἐξαφανιστεῖ!

πηγή: «ΤΟ ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΤΑΛΜΟΥΔ» τοῦ I.B. Pranaitis. Ἐκδόθηκε τό 1892 καί κάθε προσπάθεια ἐπανέκδοσής του, συναντοῦσε προβλήματα.

Πηγή εἰκόνας : 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZDAxw4hmw61gQzl1E58KkBPD-Z865YEQNMQQQSkUfhEAVH-dIxWY-Mrw8QjGE8eB3C4ni3XldGSvXesHd10yIXTae5gZL2IJ46K2sPCPfyFxAUHME2HN2W1B-4z7FSPA5rUQr3cRwIeY/s1600/AgioiDeka.jpg