Saint Basil of Ostrog (April 29)

Basil was born in Popova, a village in Hercegovina of simple and God-fearing parents. From his youth, he was filled with love for the Church of God and when he reached maturity, he entered to the Monastery of the Dormition (Assumption) of the Birth-giver of God in Trebinje and there received the monastic tonsure.
 As a monk, he quickly became renown because of his genuine and rare ascetical life. Saint Basil took upon himself mortification upon mortification each one heavier and more difficult than the last. Later, against his will, he was elected and consecrated bishop of Zahumlje and Skenderia. As a hierarch, he first lived in the Monastery Tvrdosh and from there, as a good shepherd, strengthened his flock in the Orthodox Faith, protecting them from the cruelty of the Turks and the cunning ways of the Latins. When Basil was exceedingly pressed by his enemies and, when Tvrdosh was destroyed by the Turks, he moved to Ostrog, where he lived an austere ascetical life, protecting his flock by his ceaseless and fervent prayer.(*) He died peacefully in the Lord in the sixteenth century, leaving behind his incorruptible relics; incorruptible and miracle-working to the present day. The miracles at the grave of St. Basil are without number. Christians and Muslims alike come before his relics and find healing of their most grave illnesses and afflictions. A great people’s assembly (pilgrimage) occurs there annually on the Feast of Pentecost.
The Prolog of Ohrid
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/04/30/saint-basil-of-ostrog-april-29/

Ἅγιος Βασίλειος τοῦ Ostrog ὁ ἁγιορείτης (29 Ἀπριλίου)-video.

Ἅγιος Βασίλειος τοῦ Ostrog , Τὸν διακατεῖχε μεγάλη ταπεινοφροσύνη .

Ο Άγιος Βασίλης του Ostrog 29/4 (Serbian: Свети Василије Острошки, Sveti Vasilije Ostroški) είναι άγιος στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία Ήταν Επίσκοπος Zahumlje στην Ερζεγοβίνη. Γεννήθηκε στην Popovo Selo, Ερζεγοβίνη στις 12 Δεκεμβρίου 1610, και έγινε μοναχός στο μοναστήρι της Κοίμησης Tvrdoš κοντά στο Τρέμπινιε.
Τον διακατείχε μεγάλη ταπεινοφροσύνη με αποτέλεσμα να μην ζητά να καταλάβει μεγάλα εκκλησιαστικά αξιώματα. Λόγω τις ευλάβειας του και παρά την θέληση του εξελέγη Μητροπολίτης Zahumlje και Skenderia . Μετά το θάνατό του το 1671 ήταν θαμμένος στη Μονή Ostrog  που είχε ιδρυθεί στο Μαυροβούνιο, καθώς και ο τάφος ήταν μέσα σε μια σπηλιά-εκκλησία .
Γρήγορα έγινε ένας τόπος προσκυνήματος για τους Χριστιανούς (και των Ορθόδοξων και ρωμαιοκαθολικών) και οι μουσουλμάνοι που από τις εκθέσεις των συμβαίνουν θαύματα με την μεσολάβηση του αγίου. Το Μοναστήρι του Ostrog είναι πλέον ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα στα Βαλκάνια, καθώς συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό προσκυνητών ιδιαίτερα την Πεντηκοστή. Ο Άγιος Βασίλειος του Ostrog εορτάζει στο σερβικό ημερολόγιο στις 29 του ΑΠΡΙΛΗ.

Πηγή : Άπαντα Ορθοδοξίας

http://www.agiazoni.gr/videogallery.php?index=1&id=24179036866762230638&PHPSESSID=9a8d2a5c7ffb2ec18db65ced6abcd810 .

Από Μένα ήταν αυτό...(Ἅγ. Σεραφείμ τῆς Βίριτσα)

Αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα

Ο Άγιος Σεραφείμ της Βιρίτσα (1866-1949) είναι ένας από τους περίπου χίλιους διακόσους (1.200) αγίους τους οποίους ανεκήρυξε η Αρχιερατική Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας. Η Σύνοδος συνήλθε στις 13 – 16 Αυγούστου του 2000 στο ναό του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα.

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα γράμμα που εστάλη από τον πατέρα Σεραφείμ σε ένα πνευματικό του παιδί, επίσκοπο, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή. Είναι ένας λόγος παρηγοριάς και νουθεσίας που ο Δημιουργός Θεός απευθύνει στην ψυχή του ανθρώπου.

“Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι όλα που αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν την κόρη του οφθαλμού Μου

Είσαι πολύτιμη στα μάτια Μου (ομιλεί για την ψυχή), και σε έχω αγαπήσει, για αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω.

Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,

Από Μένα ήταν αυτό.

ΟΛΟ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ , Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ (Π. Πορφύριος)http://www.agiazoni.gr

Ἔλεγε ὁ π. Πορφύριος.

«Ὅποιος ἀγαπάει λίγο, δίνει λίγο ὅποιος ἀγαπάει περισσότερο δίνει περισσότερο κι ὅποιος ἀγαπάει πάρα πολύ τί ἔχει ἀντάξιο νά δώσει; Δίνει τόν ἑαυτό του…» 

Χριστός καί χαρά
…Ὁ Χριστός θέλει κι εὐχαριστεῖται νά σκορπάει τή χαρά, νά πλουτίζει τούς πιστούς Του μέ χαρά. Εὔχομαι «ἴνα ἡ χαρά ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη». Αὐτή εἶναι ἡ θρησκεία μας. Ἐκεῖ πρέπει νά πᾶμε. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Παράδεισος, παιδιά μου. Τί εἶναι Παράδεισος; Ὁ Χριστός εἶναι. Ἀπό ‘δῶ ἀρχίζει ὁ Παράδεισος. Εἶναι ἀκριβῶς τό ἴδιο. Ὅσοι ἐδῶ στή γῆ ζοῦν τόν Χριστό, ζοῦν τόν Παράδεισο. Ἔτσι εἶναι, πού σᾶς τό λέγω. Εἶναι σωστό, ἀληθινό αὐτό, πιστέψτε με! Ἔργο μας εἶναι νὰ προσπαθοῦμε νά βροῦμε ἕναν τρόπο νά μποῦμε μέσα στό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Δέν εἶναι νά κάνει κανείς τά τυπικά. Ἡ οὐσία εἶναι νά εἴμαστε μαζί μέ τόν Χριστό. Νά ξυπνήσει ἡ ψυχή καί ν’ ἀγαπήσει τόν Χριστό, νά γίνει ἁγία. Νά ἐπιδοθεῖ στό θεῖο ἔρωτα. Ἔτσι θά μᾶς ἀγαπήσει κι Ἐκεῖνος. Θά εἶναι τότε ἡ χαρά ἀναφαίρετη. Αὐτό θέλει πιό πολύ ὁ Χριστός, νά μᾶς γεμίζει ἀπό χαρά, διότι εἶναι ἡ πηγή τῆς χαρᾶς… …Ὁ ἔρωτας πρός τόν Χριστό εἶναι κάτι ἄλλο. Δέν ἔχει τέλος, δέν ἔχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει ὑγεία, δίνει, δίνει, δίνει… Κι ὅσο δίνει, τόσο πιό πολύ ὁ ἄνθρωπος θέλει νά ἐρωτεύεται. Ἐνῶ ὁ ἀνθρώπινος ἔρωτας μπορεῖ νά φθείρει τόν ἄνθρωπο, νά τόν τρελάνει. Ὅταν ἀγαπήσομε τόν Χριστό, ὅλες οἱ ἄλλες ἀγάπες ὑποχωροῦν. Οἱ ἄλλες ἀγάπες ἔχουν κορεσμό. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δέν ἔχει κορεσμό…

ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ (Α΄ μέρος)-Ὁμιλία mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα Ἁγιορείτου στίς 25-04-10 στό πνευματικό κέντρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, Ἱπποδρόμιο- Θεσσαλονίκη.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ. Η ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΟΤΗΤΑ (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ)

Ἀρχιμ. Νίκων Κουτσίδης.

Κατά τόν τρίτο αἰώνα μετά Χριστό, τόν καιρό τῶν διωγμῶν, ζοῦσε στήν Ἀντιόχεια μιά ὄμορφη κοπέλλα, ἡ Πελαγία· ἀπό γένος ἔνδοξο καί πλούσιο.

* * *

Μία ἡμέρα ὁ τότε ἄρχοντας τῆς Ἀντιοχείας ἔμαθε, ὅτι ἡ Πελαγία ἧταν χριστιανή. Καί ἔστειλε στρατιῶτες νά τήν συλλάβουν. Καί ἐκεῖνοι ἔτρεξαν καί περικύκλωσαν τό σπίτι της.
Ἡ Πελαγία ἔτυχε καί ἦταν μόνη της· χωρίς γονεῖς, χωρίς φίλους, χωρίς καμμιά ἀπολύτως ἀνθρώπινη ὑποστήριξη καί βοήθεια· ὅμως δέν τρόμαξε, οὔτε ταράχθηκε.
Πῶς τά κατάφερε; Λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Ἐπειδή, ἐσωτερικά δέν ἦταν μόνη. Ἐπειδή εἶχε κοντά της τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἐκεῖνος τήν στήριζε. Ἐκεῖνος τῆς ἔδινε θάρρος. Ἐκεῖνος τῆς ἔδιωχνε τόν φόβο». (Ὁμιλία εἰς τήν ἁγίαν μάρτυρα Πελαγίαν τήν ἐν Ἀντιοχείᾳ, P.G. 50, 580-582).
Βγαίνει, λοιπόν, ἡ Πελαγία καί λέει στούς στρατιῶτες:
-Περιμένετε λίγο νά ἀλλάξω ροῦχα καί ἔρχομαι.

30 Απριλίου Συναξαριστής: Ἰακώβου Ἀποστόλου, Μαξίμου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰσιδώρου, Ἠλία καὶ Παύλου, Ἀφροδισίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ τριάντα Μαρτύρων, Δονάτου Ἐπισκόπου Εὐβοίας, Λαυρεντίου Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, Ἐρκονγουάλδου Ἐπισκόπου Λονδίνου, Κλήμεντος Ὑμνογράφου καὶ Ὁμολογητού, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Βασιλέως Ἱερομάρτυρα, Σίμωνος Μητροπολίτου Μόσχας, Ἰγνατίου Ἐπισκόπου, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίου Νικήτα, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἀργυρῆς Νεομάρτυρος.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀπόστολος (ἑορτὴ Ἰάκωβος)

 

Ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος ἦταν υἱὸς τοῦ Ζεβεδαίου καὶ τῆς Σαλώμης καὶ πρεσβύτερος ἀδελφὸς τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη. Καταγόταν καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὴν Βησθαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας. Ἀσχολοῦνταν μὲ τὴν ἁλιεία στὴν λίμνη τῆς Γεννησαρὲτ μαζὶ μὲ τὸν Ἰωάννη, ἔχοντας καὶ οἱ δυὸ μαζί τους καὶ τὸν πατέρα τους, καθὼς καὶ πολλοὺς ἐργάτες. Εἶχαν δικό τους πλοῖο καὶ συνεργάτης τους ἦταν καὶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος. Παρόλα αὐτὰ ὅταν ἄκουσαν τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ «ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ».

Ὁ Ἰάκωβος μαζὶ μὲ τὸν Πέτρο καὶ τὸν Ἰωάννη ἐπέδειξαν μεγάλο ζῆλο ὡς Μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Γι’ αὐτὸ καὶ κλήθηκαν υἱοὶ βροντῆς καὶ ἔγιναν μάρτυρες πολλῶν μεγάλων γεγονότων, ποὺ δὲν τὰ βίωσαν οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι. Ἔγιναν ἀποκλειστικοὶ μάρτυρες τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου.

Τί σοῦ "σκάρωσαν" γλυκιά πατρίδα, πολυαγαπημένη; ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

Στὴν χθεσινὴ Ἡμερίδα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς ἐκτὸς τῶν πολὺ καλῶν Εἰσηγήσεων ὑπῆρξε κι ἄλλο ἕνα θετικό: Ἡ παρουσία τοῦ ἴδιου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν.
Ὑπάρχει ὅμως  κάτι εὐρύτερα «ἀρνητικό»: ὁ κίνδυνος τὰ πολλαπλὰ μέτωπα  ποὺ ἔχουν ἀνοίξει ( λειτουργικὲς μεταφράσεις, οὐνία, ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Κύπρο, «πρωτεῖο», οἰκονομικὸς πόλεμος στὴν Ἑλλάδα, ἀλλαγὴ τῆς σημαίας, μάθημα τῶν θρησκευτικῶν, μετανάστευση καὶ μαζικὲς «ἑλληνοποιήσεις», ἀποκαθήλωση τῶν συμβόλων) νὰ ἀποπροσανατολίσουν τὴν κοινὴ γνώμη ἀπὸ θέματα ποὺ περνᾶνε στὰ ψιλά, ὅπως τὸ θέμα τῆς ἐφαρμογῆς ἀνωτάτου ὁρίου 1500 εὐρώ γιὰ τὶς συναλλαγὲς μὲ ρευστό χρῆμα ἀπὸ 01.01.2011 καὶ τὸ ὕπουλο θέμα τῆς Νέας Ἠλεκτρονικῆς Ταυτότητας ποὺ ἔχει ἤδη δρομολογηθεῖ.

Πρεσβ. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ιεροκανονική θεώρησις του παπικού πρωτείου

Η Εισήγηση του π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου στην Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς
"Πρωτεῖο", Συνοδικότης & Ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας (28/4/2010)
Πατήστε το Fullscreen για να διαβάσετε καλύτερα το Scribd
π.Αναστασίου Γκοτσοπούλου, Ιεροκανονική θεώρησις του παπικού πρωτείου
 π.Αναστασίου Γκοτσοπούλου, Ιεροκανονική θεώρησις του παπικού πρωτείου   
http://thriskeftika.blogspot.com/

Σαπρίκιος και άγιος Νικηφόρος. ΑΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΘΑ ΣΥΓΧΩΡΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ

Άγιος Νικηφόρος, Μονή Οσίου Γρηγορίου, Αγ. Όρους

Που οδηγεί η μνησικακία.

Στην Αντιόχεια, πρωτεύουσα τότε της Ανατολής, στα πρώτα χριστιανικά χρόνια ζούσαν δυο φίλοι: ο πρεσβύτερος Σαπρίκιος και ο απλός λαϊκός Νικηφόρος. Πολύ καιρό διάρκεσε η στενή φιλία τους. Όμως ο σπορέας του κακού, ο διάβολος, έσπειρε κάποια στιγμή στις ψυχές τους κάποια εχθρότητα, που μεγαλώνοντας εξελίχθηκε σε σκληρό και αδιάλλακτο μίσος.

Όπως διαβάζουμε στους βίους των αγίων, κάποια στιγμή ο Νικηφόρος ήλθε σε αίσθηση. Συνήλθε. Κατάλαβε, τί τους συνέβαινε. Κατάλαβε, ότι το μίσος ήταν σπορά και βλάστημα του διαβόλου. Και ζήτησε να συμφιλιωθεί με τον Σαπρίκιο.

Μα ο Σαπρίκιος απέρριπτε με πείσμα την πρόταση, όσο και αν του επαναλαμβανόταν.

Ενώ λοιπόν οι σχέσεις τους είχαν φθάσει σε τέτοιο σημείο, ξέσπασε στην Αντιόχεια διωγμός, επί βασιλείας των αυτοκρατόρων Ουαλεριανού και Γαλλιη­νού.

Πορίσματα Ημερίδος Ιεράς Μητροπολεως Πειραιώς

Π Ο Ρ Ι Σ Μ Α Τ Α

Ημερίδος Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς

Θέμα «‘'Πρωτείο'', Συνοδικότης & Ενότης της Εκκλησίας»

Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, 28 Απριλίου 2010

«Το παπικό ‘'Πρωτείο'' δεν έχει θεολογική βάση ούτε αγιοπνευματική και εκκλησιολογική νομιμοποίηση. Στηρίζεται σαφώς σε κοσμικού χαρακτήρος νοοτροπία εξουσίας». Αυτό μεταξύ άλλων προέκυψε ως συμπέρασμα από την  Θεολογική Ημερίδα, που διοργάνωσε με επιτυχία και μεγάλη συμμετοχή κληρικών και λαϊκών η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας(αίθουσα Μελίνα Μερκούρη) στις 28 Απριλίου 2010.

Την ημερίδα ετίμησε με την παρουσία του ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος και εκήρυξε την έναρξή της. Παρέστησαν επίσης οι Σεβ. Μητροπολίτες Κυθήρων κ.κ. Σεραφείμ και Γλυφάδας κ.κ. Παύλος και ο Θεοφιλ. επίσκοπος Μαραθώνος κ.κ. Μελίτων.

Το θέμα της « ‘'Πρωτείο'', Συνοδικότης και Ενότης της Εκκλησίας» αναπτύχθηκε σε δύο συνεδρίες από επτά εισηγητές, τους εξής κατά σειράν: Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ, Ιερομόναχο Λουκά Γρηγοριάτη, Καθηγητή Αριστείδη Παπαδάκη (University of  Maryland), Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Μεταλληνό, Πρωτοπρεσβύτερο Θεόδωρο Ζήση, Πρεσβύτερο Αναστάσιο Γκοτσόπουλο και καθηγητή Δημήτριο Τσελεγγίδη.

Από τις εισηγήσεις και την επακολουθήσασα συζήτηση προέκυψεν ότι: Η ενότητα ανήκει στη φύση της Εκκλησίας ως σώματος Χριστού και εν Χριστώ κοινωνίας. Η αληθής Εκκλησία είναι μία. Η ενότητα της Εκκλησίας σε όλες τις εκδοχές της -θεσμικές η χαρι­σματικές- έχει σαφώς αγιοπνευματική βάση. Παρέχεται μυστηριακώς, συν­τηρείται όμως, καλλιεργείται και εκφαίνεται κατεξοχήν ευχαριστιακώς.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ: «ΠΑΙΔΙΑ INDIGO» και «ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ 83»

«Παιδιά indigo» και «Παιδιά του 83»

του κ. Ιωάννου Μηλιώνη

Οι απανταχού λάτρεις της συνωμοσιολογίας, του εξωπραγματικού και τού παρά­δοξου θα τρίβουν σίγουρα τα χέρια τους με τη στροφή της θεματολογίας του «συμπα­θούς» τηλεπαρουσιαστή κ. Κώστα Χαρδαβέλλα, που πριν λίγα χρόνια ξεκίνησε με τις «Πύλες του ανεξήγητου» και σήμερα συνεχίζει με τον «Αθέατο κόσμο». Βέβαια, εκείνοι που χαίρονται ιδιαιτέρως είναι οι απανταχού αποκρυφιστές και νεοεποχίτες, που μέσα από την «τηλεθέαση Χαρδαβέλλα» και χωρίς να προσπαθούν ιδιαίτερα, μπορούν να περνούν άνετα τα καταστρο­φικά μηνύματά τους, διαβρώνοντας τον άτυχο τηλεθεατή όλο και περισσότερο.

Το θέμα των «παιδιών indigo» κι η ελληνική εκδοχή του, των «παιδιών του '83» δεν είναι σημερινό. Έχουν και τα δύο απασχολήσει ερευνητές σοβαρούς και μη καθώς και τους περίεργους του είδους από πολύ παλαιότερα. Ο κ. Χαρδαβέλλας όμως τους έκανε τη χάρη να τα βγάλει άπ' την αφάνεια, αφού αυτό το φαγητό ακόμη και ξαναζεσταμένο, τρώγεται εύκολα από πολλούς...

Αλλά, ας ξεκινήσουμε με «τα παιδιά του '83». Δύο προσεγγίσεις προβάλλονται σχετι­κά με το θέμα.

Η πρώτη κατά τον Γιάννη Φουράκη, που λανσάρισε τη «θεωρία» αυτή πριν 4 χρόνια προβάλλει τον ισχυρισμό, ότι 98 ελληνόπουλα, που γεννήθηκαν τον Απρί­λιο του 1983 είναι «θυγατέρες και υιοί αρ­χαίων Ελλήνων ημίθεων και ηρώων». Ο ισχυρισμός αυτός εντάσσεται στο χώρο των «ελιτίστικων θεωριών» ή αν προτιμά­τε, των «μεσιανικών», όμως παραπέμπει και στο άλλο αμφιλεγόμενο ζήτημα: στην έρευνα του θέματος περί «indigo kids» («παιδιών indigo»).

Μοναχού Αρσένιου Βατοπαιδινού: Εις τον Βίον του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (Μέρος 7ο)

Μοναχού Αρσένιου Βατοπαιδινού: Εις τον Βίον του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (Μέρος 7ο)

Διωγμοί πρό τῶν πυλῶν;

Διωγμοί πρό τῶν πυλῶν;

Τό 1977, πρίν καταρρεύσει στή Ρωσία τό σοβιετικό καθεστώς, γεννήθηκε ὁ Εὐγένιος Ροντιόνωφ. Μητέρα καί γιαγιά φρόντισαν νά βαπτιστεῖ Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί, στούς δύσκολους ἐκείνους καιρούς, τόν καθοδήγησαν στή βίωση μιᾶς ζωντανῆς πίστεως. Τό 1995, μετά τήν μεταπολίτευση, στρατεύτηκε καί τοποθετήθηκε στά σύνορα μέ τήν Τσετσενία, ὅπου ἀκόμα συνεχίζεται ὁ πόλεμος μεταξύ τοῦ ρωσικοῦ στρατοῦ καί ἰσλαμιστῶν Τσετσένων ἀνταρτῶν. Ὁ Ροντιόνωφ αἰχμαλωτίστηκε καί οἱ ἀντάρτες ζητοῦσαν λύτρα ἀπό τήν οἰκογένειά του γιά νά τόν ἀφήσουν. Βλέποντας ὅτι φοροῦσε σταυρό προσπάθησαν μέ ἀπειλές νά τόν κάμψουν ψυχικά, νά πετάξει τό σταυρό, νά γίνει μουσουλμάνος καί νά ἐνταχθεῖ στίς τάξεις τους. Παρά τίς πιέσεις καί τά βασανιστήρια ἀρνήθηκε. Ὅταν δέ εἶδαν ὅτι ἡ οἰκογένεια δέν εἶχε νά τούς δώσει ὅσα ἤλπιζαν, τόν ἀποκεφάλισαν. Γιά νά πάρει ἡ μητέρα του τό λείψανο γιά ταφή στή Ρωσία, πούλησε τό σπίτι της καί πλήρωσε τούς δολοφόνους, οἱ ὁποῖοι ξέθαψαν τό νεκρό σῶμα καί τῆς τό παρέδωσαν.

Στίς 20/11/2009, δολοφονήθηκε στή Μόσχα ὁ ἱερέας π. Δανιήλ Συσόγιεφ, πατέρας τριῶν ἀνήλικων παιδιῶν. Ἡ εἴδηση γιά τή δολοφονία προκάλεσε αἴσθηση. Γνωστός ὁ π. Δανιήλ ὡς ἀξιόλογος θεολόγος, εἶχε ἀναπτύξει δράση ἱεροποστολική. Με πειστικό τρόπο πρόβαλλε τήν πίστη σέ μουσουλμάνους καί νέο-παγανιστές. Τόν τελευταῖο καιρό ὑπῆρξε δέκτης ἀπειλῶν κατά τῆς ζωῆς του. Ὁ δολοφόνος, πού δέν ἔχει μέχρι τώρα ἐντοπιστεῖ, ἀναζητεῖται μέσα σέ χώρους ἐξτρεμιστῶν, ἰσλαμιστῶν ἤ νέο-παγανιστῶν.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ;

Ο ι «μ ο ν ο θ ε ϊ σ τ ι κ έ ς » θ ρ η σ κ ε ί ε ς :

Έ χ ο υ μ ε τ ο ν ί δ ι ο Θ ε ό μ ε     τ ο υ ς μ η Χ ρ ι σ τ ι α ν ο ύ ς ;

π. Βασιλείου Σακκά

«Οι Εβραίοι και οι Ισλαμικοί λαοί, και οι Χριστιανοί… αυτές οι τρεις εκφράσεις του ίδιου

μονοθεϊσμού, μιλούν με τις αυθεντικότερες και αρχαιότερες, κι ακόμα με τις τολμηρότερες και πειστικότερες φωνές.

Γιατί να μην είναι δυνατό, το όνομα του ίδιου Θεού, αντί να προκαλεί αδιάλλακτη εναντιότητα, να οδηγεί μάλλον σε αμοιβαίο σεβασμό, κατανόηση και ειρηνική συνύπαρξη: Δεν θα έπρεπε η αναφορά στον ίδιο Θεό, στον ίδιο Πατέρα, χωρίς προκαταλήψεις στη θεολογική συζήτηση, να μας οδηγήσει μάλλον να ανακαλύψουμε μια μέρα αυτό που είναι τόσο προφανές, αλλά και τόσο δύσκολο – ότι είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου Πατέρα κι ότι γι’ αυτό είμαστε όλοι αδέλφια;»

Πάπας Παύλος ο 6ος, La Croix, 11 Αυγ. 1970

Την Πέμπτη 2 Απριλίου 1970, μια μεγάλη θρησκευτική εκδήλωση έλαβε χώρα στη Γενεύη.

Μέσα στο πλαίσιο εργασιών της δεύτερης Συνδιάσκεψης του «Συνδέσμου Ενωμένων Θρησκειών», οι αντιπρόσωποι δέκα μεγάλων θρησκειών είχαν προσκληθεί να συγκεντρωθούν στον καθεδρικό ναό του αγίου Πέτρου. Αυτή η «κοινή προσευχή» βασιζόταν στο ακόλουθο κίνητρο: «Οι πιστοί όλων αυτών των θρησκειών είχαν προσκληθεί να συνυπάρξουν στη λατρεία του ίδιου Θεού!» Ας δούμε αν αυτός ο ισχυρισμός είναι έγκυρος στο φως της Αγίας Γραφής.

ΓΙΝΑΜΕ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΖΑΜΙ; ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΤΕΙ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ;

  ΜΗΠΩΣ ΠΑΡΑΦΡΟΝΗΣΑΜΕ;

Το Πολεμικό Ναυτικό φεύγει, οι μουσουλμάνοι έρχονται...!

Στις εγκαταστάσεις του Πολεμικού Ναυτικού στο Βοτανικό, ανακοινώθηκε η ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους από τον υφυπουργό στον Πρωθυπουργό και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, Γιώργο Πεταλωτή:

  "Η κυβέρνηση ανακοινώνει την άμεση οικοδόμηση του Τεμένους Αθηνών με εφαρμογή του Ν. 3512/2006. Το τέμενος, με χωρητικότητα περίπου 500 ατόμων, θα οικοδομηθεί σε τμήμα του οικοπέδου όπου βρίσκεται το Ναυτικό Οχυρό στον Βοτανικό, με τρόπο που θα ενταχθεί οργανικά σε ένα ευρύτερο ανοιχτό χώρο πρασίνου.
Η κατασκευή του τεμένους θα ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις της μουσουλμανικής λατρείας με καλυμμένο χώρο, σύμμετρο προς τους συντελεστές.
Ως προς την διοικητική δομή, με απόφαση του Υπουργού Παιδείας διορίζεται επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, δύο μέλη του οποίου προτείνονται από αναγνωρισμένα, έγκριτα μουσουλμανικά σωματεία, ενώ πέντε άτομα είναι Έλληνες κρατικοί λειτουργοί.
Το έργο θα εκτελεστεί με ελληνικά κρατικά κονδύλια μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ενώ προσφορές από ξένους φορείς, κρατικούς ή μη, δεν θα γίνουν δεκτές.
Ως προς την υλοποίηση του έργου, ο Πρωθυπουργός διορίζει Επιτροπή υπό τον Αντιπρόεδρο κ. Πάγκαλο με την συμμετοχή των Υπουργών Παιδείας, Εσωτερικών, Εξωτερικών, Άμυνας, Προστασίας του Πολίτη και ΚΕΔ.

Φανταστείτε, λέμε τώρα, την ανέγερση χριστιανικής εκκλησίας σε χώρο που ανήκει στο τουρκικό Ναυτικό στην Άγκυρα...

defencenet.gr

http://anavaseis.blogspot.com/2010/04/blog-post_1719.html 

Πηγή φωτο: http://www.uwec.edu/jolhm/EH3/Group2/Pictures/lightning.jpg

ΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΠΟΛΥ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ-ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

(Απο το Γεροντικό)

Στην ίδια Σκήτη της Αγίας Άννας, ό Μοναχός Προκόπιος από την Καλύβα «Είσόδια της Θεοτόκου» είχε μεγάλη επιθυμία να μάθει μουσικά, για να δοξολογεί κι αυτός το Θεό, όπως και οι άλλοι αδελφοί.Επειδή όμως ήταν λίγο παράφωνος αποφεύγανε οι Πατέρες να τον μάθουν μουσικά.

O αδελφός Προκόπιος είχε λάβει ως χάρισμα από το Θεό να λέει ακατάπαυστα την ευχή το «Κύριε Ιησού Χριστέ υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλό» και στο αριστερό του χέρι κρατούσε πάντα το κομβοσχοίνι του, το όποιο δεν αποχωριζόταν ποτέ.

Μια μέρα, ήταν πολύ λυπημένος, πού δεν μπορούσε να βρει κανένα για να τον μάθει μουσική και συλλογιζόμενος αυτό το πράγμα, από την πολύ του λύπη, είχε σταματήσει να λέει την ευχή.

Ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά του ένας σεβάσμιος, αλλά άγνωστος σ' αυτόν γέροντας ο όποιος του είπε: «Αδελφέ Προκόπιε, τι έχεις κι είσαι τόσο λυπημένος; τι σε απασχολεί;

Καθηγητής κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, Η λειτουργία της ενότητας της Εκκλησίας και οι εσφαλμένες θεολογικές προϋποθέσεις του παπικού πρωτείου

Τσελεγγίδης Εισήγηση στην Ημερίδα για το Πρωτείο    

Το πλήρες κείμενο της Εισήγησης του καθηγητή κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη στη σημερινή (28/4/2010) ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς για το "πρωτείο", τη συνοδικότητα και την ενότητα στην Εκκλησία. Πατῆστε τό fullscreen γιά ἀνετώτερη ἀνάγνωση.Πηγή: ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ - Θρησκευτικά

Ακούστε την εισήγηση:

Get this widget |      Track details  |         eSnips Social DNA
http://aktines.blogspot.com/2010/04/blog-post_558.html

ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ-ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ(MP3)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ-ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ(MP3)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ -ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ (MP3)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ -ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ (MP3)

ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ-ΟΜΙΛΙΑ (MP3)

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα Ἁγιορείτου στίς 24-4-10 στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Κωνσταντίνου καί Ἑλένης- Ἱπποδρομίου, Θεσσαλονίκη.

Ένα δεύτερο Άγιον Όρος ιδρύθηκε και λειτουργεί σης Η.Π.Α. και τον Καναδά

Χάρτης ΗΠΑ και Καναδά με τις Ιερές Μονές τις οποίες έχει ιδρύσει ο Γέροντας Εφραίμ προηγ. της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους

του Νικολάου Τσαπάκη

Προέδρου Συλλόγου Φίλων Αγίου Όρους Κρήτης

Το περασμένο καλοκαίρι είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ τις Η.Π.Α. και τον Καναδά από 19.6-18.8.2009.

Επισκέφθηκα μερικά ορθόδοξα ελληνικά μοναστήρια, τα όποια ίδρυσε ο Γέροντας Εφραίμ, 83 ετών, πρώην ηγούμενος της Ιεράς Μονής Φιλόθεου του Αγίου Όρους, και έμεινα κατάπληκτος θαυμάζοντας τα θεάρεστα έργα του, αλλά προπαντός την πνευματική τους ζωή και τα έργα που επιτελούνται.

Πρώτα επισκέφθηκα το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα Φλόρανς, ανάμεσα στην πόλη Φοίνιξ και Τουσόη, όπου διαμένει ο πολυσέβαστος και αγαπητός στον κόσμο Γ. Εφραίμ. Το πρόσωπο του ακτινοβολεί αγάπη και καλοσύνη, η καλή του φήμη, έχει διαδοθεί σ’ ολόκληρη την Αμερική και στον Καναδά και όλος ο κόσμος τρέχει σ’ αυτόν να εξομολογηθεί. Το μοναστήρι αυτό του Αγίου Αντωνίου ευρίσκεται μέσα στην έρημο της Αριζόνας με θερμοκρασίες που φθάνουν στους 40°-45° το καλοκαίρι, όπου επιβιώνουν μόνο κάκτοι διαφόρων ειδών, οι όποιοι είναι διατηρηταίοι και προστατεύονται σαν εθνικό δένδρο από την πολιτεία. Μέσα λοιπόν σ’ αυτήν την έρημο, υπάρχει τώρα το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου, μια όαση πραγματική που ευωδιάζει όλη την περιοχή, με 2.000 είδη λουλουδιών και δένδρων και μια όαση πνευματική με τον Γ. Εφραίμ να δροσίζει, να γαληνεύει και να παρηγορεί τις καρδιές των συνανθρώπων μας.

Τί μας οδηγεί στη κορυφή των αγαθών;

28 Απριλίου, 2010 — vatopaidifriend1

Το τελειότερο Μυστήριο
Πόσο μεγαλειώδες Μυστήριο! Τί φοβερό, αλήθεια, να αναμειχθεί ο νους του Χριστού με το νου μας! Να ενωθεί η θέλησή Του με τη θέλησή μας, το Σώμα Του με το σώμα μας, το Αίμα Του με το αίμα μας! Τί γίνεται ο νους μας, όταν κυριαρχήσει ο θείος νους! Τί η θέλησή μας, όταν επικρατήσει η θεία θέληση! Τί ο πηλός, όταν υπερισχύσει εκείνο το πυρ! Και ότι πράγματι έτσι συμβαίνει, το επιβεβαιώνει ο Παύλος, που λέει ότι δεν έχει δικό του νου ούτε θέληση ούτε ζωή, αλλά ο Χριστός έγινε γι’ αυτόν όλα αυτά. «Νουν Χριστού έχομεν, λέει, και δοκώ Πνεύμα Θεού έχειν, και φιλώ υμάς εν σπλάχνοις Ιησού Χριστού», τα οποία φανερώνουν πως είχε την ίδια θέληση με το Χριστό. Και συνοψίζοντας λέει: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Τόσο τελειότερο είναι το Μυστήριο αυτό από κάθε άλλο Μυστήριο. Οδηγεί σ’ αυτή τη κορυφή των αγαθών, εφόσον εδώ βρίσκεται και ο τελικός σκοπός κάθε ανθρώπινης προσπάθειας. Γιατί σ’ αυτό συναντούμε τον Ίδιο τον Θεό, και ο Θεός ενώνεται μαζί μας με την τελειότερη ένωση. Πράγματι ποιά τελειότερη ένωση θα μπορούσε να υπάρξει από το να γίνουμε ένα πνεύμα με το Θεό; Γι’ αυτό η θεία Ευχαριστία είναι η μόνη τελετή που παρέχει και στα άλλα Μυστήρια την τελείωση. Από τη μια τα βοηθά στο έργο της μυήσεως, αφού χωρίς αυτή δεν μπορούν να μυήσουν. Από την άλλη βοηθά τους πιστούς μετά τη μύηση να ξαναβρούν, όταν χρειαστεί, την ακτίνα που έλαβαν από τα Μυστήρια και την αμαύρωσαν με το σκοτάδι των αμαρτιών. Γιατί μόνο η ιερή Τράπεζα μπορεί να επαναφέρει στη ζωή όσους χάθηκαν και νεκρώθηκαν από την αμαρτία.
(Αγ. Νικόλαος Καβάσιλας)
 http://vatopaidi.wordpress.com/2010/04/28/

Ο Άγιος Βασίλειος του Όστρογκ Μαυροβουνίου (1610 – 29 Απριλίου 1671) [με πλούσιο φωτογραφικό υλικό]

Γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1610 στο χωριό Μρκόνιτς της επαρχίας Πόποβο της Ερζεγοβίνης από ευσεβείς γονείς. Στη βάπτισή του έλαβε τ’ όνομα Στογιάν. Νέος εισήλθε στη μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Τρέμπινκ κι εκάρη μοναχός με τ’ όνομα Βασίλειος.

Για να γνωρίσει την ανώτερη πνευματική ζωή, επι­σκέφθηκε και παρέμεινε στο Άγιον Όρος, μελετώντας την ησυχαστική παράδοση. Συναντήθηκε με πολλούς ασκητές σημειοφόρους και παρέμεινε αρκετά στη μονή Χιλανδαρίου.

Ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, οι εκτρώσεις, η ανατροφή του παιδιού και πολυτεκνία

Ο τάφος του μακαρίου Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης

Ο καλύτερος πολύτεκνος…
Ο μεγαλύτερος και καλύτερος πολύτεκνος είναι ό άνθρωπος που αναγεννήθηκε πνευματικά και βοηθάει για την πνευματική αναγέννηση των παιδιών όλου του κόσμου, για να εξασφαλίσουν τις ψυχές τους στον Παράδεισο.
Η ανατροφή του παιδιού
Η ανατροφή του παιδιού αρχίζει από την εγκυμοσύνη. Αν η μητέρα που κυοφορεί συγχύζεται και στενοχωριέται, το έμβρυο μέσα στην κοιλιά της ταράζεται. Ενώ όταν η μάνα προσεύχεται και ζει πνευματικά, το παιδάκι στην κοιλιά της μάνας αγιάζεται.
Όταν η μάνα δεν θέλει το παιδί
Όταν η γυναίκα που είναι έγκυος δε θέλει το παιδί, αυτό, πολλές φορές το καταλαβαίνει, τυλίγεται με τον ομφάλιο λώρο και πεθαίνει.

Never! I will never forgive him!

Two monks used to live at the Lavra of the Kievo Caves, Tito and deacon Evagrios. They were friends and of the same mind and spirit. The love they had for each other was exemplary. All the others in the brotherhood were seeing them as an model to them and hugely admired them.
However, the one who is the enemy of all goodness, the devil, who is used to saw weeds among the wheat and transforms the wheat into weed when men snooze (and do not watch out carefully to preserve their spirituality and are not afraid in case the devil steals their love because they think it is their personal achievement and their own right), transformed this love into loathing. Such was the repugnance that Tito and Evagrios felt for each other that they could not even see eye to eye.
Read more…

Αντιδράσεις υπέρ του Επισκόπου Αρτεμίου. VIDEO αφιερωμένο στόν σεβ. Αρτέμιο.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ

Την πρώτη ημέρα 26-4-2010
ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Μετά από το αρχιερατικό συλλείτουργο των Σέρβων αρχιερέων, έξω από το πατριαρχικό μέγαρο συγκεντρώθηκαν Ορθόδοξοι Σέρβοι με σκοπό να υποβάλλουν στην Ιεραρχία αναφoρά με χιλιάδες υπογραφές και να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά για τις παρεκτροπές των 5 Μητροπολιτών εις βάρος του Μητροπολίτου Αρτεμίου και των πνευματικών του παιδιών. 

Η συλλογή των υπογραφών, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες -άρχισε μετά το Πάσχα με πρωτοβουλία του Σέρβου μοναχού Αντωνίου και την υπέγραψαν μοναχοί, κληρικοί και πιστοί- Ο αριθμός των υπογραφών έφτασε στις 14.500.

Με αυτές ο Ορθόδοξος λαός της Σερβίας ζητά:

1.Να κόψουν οι Σέρβοι ιεράρχες κάθε σχέση με τον Πάπα και τους αιρετικούς, για να μην αλλοιωθεί η Ορθόδοξη Πίστη στην Σερβία.
2. Συμπαραστέκονται στον αγώνα του αγιοτέρου επίσκοπου της Σέρβικης Εκκλησίας του Αρτεμίου, που διώκεται με την συνοδεία του, γιατί μάχεται εναντίον του Οικουμενισμού και αντιστέκεται σθεναρά εναντίον της ανεξαρτοποιήσεως του Κοσσυφοπεδίου. Το Κοσσυφοπέδι και τα Μετοχία, που ανήκουν στην επισκοπή του Αρτεμίου και είναι καθαρός Σέρβικο έδαφος, δεν υποχωρούν στις
πιέσεις των μεγάλων, που βομβάρδισαν την Σερβία και δεν θέλουν την ανεξαρτοποίησή τους από την μητέρα πατρίδα. Ψυχή του αγώνος είναι ο Μητροπολίτης Αρτέμιος, γι' αυτό και διώκεται, με ψευδείς και αναπόδεικτες κατηγορίες. 

29 Απριλίου Συναξαριστής Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου Ἀποστόλων, Κερκύρας Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰακισχόλου, Ἰανουαρίου, Εὐφρασίου, Μαμμίνου, Μαρσαλίου, Σατορνίνου καὶ Φαυστιανού, Βιταλίου καὶ Βαλερίας Μαρτύρων, Ζήνωνος Μάρτυρα, Νέωνος Μάρτυρα, Ἀττικοῦ καὶ Κυντιανοὺ Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Ἀγαπίου, Σεκουνδίνου, Τερτούλης, Ἀντωνίας καὶ ἀνωνύμου μετὰ τῶν τέκνων του, Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους, Βασιλείου Θαυματουργοῦ ἐκ Σερβίας.

Ἡ Ἁγία Κέρκυρα ἡ Μάρτυρας   Ἡ Ἁγία Μάρτυς Κέρκυρα ἔζησε τὸν 1ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ ἦταν θυγατέρα τοῦ ἡγεμόνος τῆς Κέρκυρας, Κερκυλλίνου. Πίστεψε στὸν Χριστὸ διὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου. Ὅταν δὲ εἶδε τοὺς Ἁγίους νὰ ἔχουν συλληφθεῖ καὶ νὰ ὁδηγοῦνται στὴ φυλακή, ὁμολόγησε καὶ αὐτὴ τὸν Χριστὸ καὶ διαμοίρασε στοὺς φτωχοὺς τὰ κοσμήματά της, τὰ ὁποία φοροῦσε. Ὅταν τὸ ἔμαθε ὁ πατέρας της καὶ ἀφοῦ δὲν μπόρεσε νὰ τῆς ἀλλάξει τὴν ἀπόφασή της, τὴν παρέδωσε σὲ ἕναν Αἰθίοπα γιὰ νὰ τὴν διαφθείρει. Ἀλλὰ ὁ Αἰθίοπας πίστεψε στὸν Χριστὸ διὰ αὐτῆς καὶ θανατώθηκε. Ἡ δὲ Ἁγία Κέρκυρα, ἀφοῦ βασανίσθηκε ποικιλοτρόπως, κρεμάσθηκε, τρυπήθηκε μὲ βέλη καὶ ἔλαβε ἔτσι τὸ στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Οἱ Ἅγιοι Ἰάσονας καὶ Σωσίπατρος οἱ Ἀπόστολοι (ἑορτὴ Ἰάσονας) Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος ἀνήκουν στὴ χορεία τῶν Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καὶ κατάγονταν ὁ μὲν Ἰάσων ἀπὸ τὴν Ταρσὸ ἢ τὴ Θεσσαλονίκη, κατὰ τὸ παλαιὸ χειρόγραφο, ὅπως σημειώνει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ δὲ Σωσίπατρος ἀπὸ τὴν Ἀχαΐα. Τὸ ὄνομα τοῦ Ἰάσων ἀπαντᾷ σὲ δυὸ ἀπὸ τὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων καὶ στὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ τοῦ Παύλου. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μετὰ τοὺς Φιλίππους, ᾖλθε στὴν Θεσσαλονίκη, ὅπου δίδαξε ἐπὶ τρεῖς ἑβδομάδες. Ἡ διδασκαλία του ἐπέσυρε τὸ μῖσος τῶν Ἰουδαίων, οἱ ὁποῖοι στράφηκαν ἐναντίον του, παρακινώντας καὶ τοὺς ἀγοραίους τῆς πόλεως. Ἐπειδὴ φιλοξενοῦνταν στὸ σπίτι τοῦ Ἰάσονος, οἱ Ἰουδαῖοι τὸν ἀναζήτησαν ἐκεῖ. Δὲν τὸν βρῆκαν ὅμως, γι’ αὐτὸ ἔσυραν τὸν Ἰάσονα καὶ τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς στοὺς πολιτάρχες, δηλαδὴ στοὺς δημοτικοὺς ἄρχοντες. Στὴν ἀφήγηση αὐτὴ τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων ἀναφέρεται γιὰ πρώτη φορὰ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰάσονα. Στὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ ὁ Παῦλος ἀναφέρει τὸν Ἰάσονα μὲ ἐκείνους ποὺ ἀπηύθυναν χαιρετισμοὺς στοὺς παραλῆπτες τῆς Ἐπιστολῆς.

Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΕΙΘΕ ΝΑ ΜΑΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ.

Δημήτριος Νατσιός, H κρίση: από τον Μέγα Αλέξανδρο στην... Κοκκινοσκουφίτσα

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, δάσκαλος

Αύγουστος του 2004, παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου∙ έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα νιάτα του κόσμου, συναθροίζονται στο «κλεινόν άστυ». Το ολυμπιακό ιδεώδες, το αρχαίο, αθάνατο πνεύμα επιστρέφουν, μετά από εκατό και πλέον έτη, στην κοιτίδα τους.

Τίποτε δεν σκιάζει την γιορτή του αθλητισμού. Τα ΜΜΕ εκπέμπουν προς πάσα κατεύθυνση την αισιοδοξία, την χαρά, για το σπουδαίο επίτευγμα. Όλοι καμαρώνουν.

...

Ο λαός, το ζαλισμένο κοπάδι, εθελοντικά πανηγυρίζει, ηδονίζεται σαν τις μύγες του γνωστού αισώπειου μύθου. «Εν τινι ταμιείω μέλιτος εκχυθέντος μυίαι προσπτάσαι κατήσθιον, διά δε την γλυκύτηταν του καρπού ουκ αφίσταντο. Εμπαγέντων δε αυτών των ποδών ως ουκ ηδύναντο αναπτήναι, αποπνιγόμεναι έφασαν: άθλιαι ημείς αι δια βραχείαν ηδονήν απολλύμεθα».

Δηλαδή: «Μέσα σʼ ένα κελάρι χύθηκε μέλι και κάτι μύγες έπεσαν με τα μούτρα πάνω του και το έτρωγαν και από την πολλή γλύκα δεν ξεκολλούσαν από τον καρπό. Τα πόδια τους όμως κόλλησαν (στο μέλι) και, καθώς δεν μπορούσαν να πετάξουν, πνίγονταν. Και τότε είπαν: δυστυχισμένες εμείς που χανόμαστε για μια σύντομη ηδονή». Ο ηδονισμός και η «μελοφαγία», βεβαίως, εκ της κρατικής χύτρας, βάσταξαν περίπου τριάντα χρόνια. Άλλοι με μικρό και άλλοι με τεράστιο κοχλιάριο (κουτάλα) απομυζούσαν το παχυνθέν με δανεικά, πανάκριβα άχυρα ημιθανές κρατικό πτώμα. Και τώρα; Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη «θλίψις απαρηγόρητος έπεσε τοις Ρωμαίοις». Από καμάρι και καύχημα της Οικουμένης, περίγελως και ρεζίλι των σκυλιών.

Τι φταίει και καταντήσαμε σαν τις παχιές μύγες του μύθου και όλοι μας ποδοπατούν; Η εύκολη απάντηση, η αβαθής και ρηχή, είναι οι πολιτικοί και όλα τα σκύβαλα και τα παράσιτα που τους δορυφορούν.

ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

    Το περιστατικό εδημοσιεύθη εις το τεύχος Ιουλίου 1970 του περιοδικού Avionics News (Αεροπορικά νέα), μηνιαίας εκδόσεως της Aircraft Electonics Association Inc., η οποία εδρεύει εις Σαρασότα της Φλόριδας. ΗΠΑ (Sarasota, Florida).

    Γνωρίζατε, ότι το διαστημικό πρόγραμμα ασχολείται εις το να αποδείξει, ότι αυτό το οποίον έχει αποκληθεί «μύθος» εις την Αγία Γραφή είναι αληθές;

    Ό κ. Harold Hill (Χάρολτ Χίλλ), Πρόεδρος της Curtis Engine Company (Εταιρία Κούρτις Έντζιν), εκ Βαλτιμόρης (Πολιτεία Μαίρυλαντ, Η.Π.Α.) και Σύμβουλος εις το διαστημικό πρόγραμμα διηγείται τα ακόλουθα:

    «Νομίζω, ότι ένα από τα πλέον εκπληκτικά πράγματα, τα οποία μας παρέχει σήμερον ο Θεός, συνέβη τελευταίως εις τους αστροναύτες μας και τους διαστημικούς επιστήμονας εις το Green Beld Md (Γκρήιν Μπέλτ, της Πολιτείας Μαίρυλαντ). Αστροναύτες και επιστήμονες προσεπάθουν να προσδιορίσουν την θέση του ηλίου, της σελήνης και των πλανητών εις τον διαστημικό χώρο μετά 100 και 1000 έτη από τώρα. Πρέπει να γνωρίζομε την θέση αυτή, ώστε να μη αποστείλομε τεχνητούς δορυφόρους, οι οποίοι θα συγκρουσθούν αργότερα επί τινος άστρου κατά την διάρκεια των περιστροφών του.

    Οφείλομε να καθορίσομε (προσδιορίσομε) την τροχιά των τεχνητών δορυφόρων, λαμβάνοντας υπ’ όψη την διάρκεια της ζωής των και την προσεχή θέση των πλανητών, ούτως ώστε να μην αποτύχει οριστικώς (will not bog down) η όλη προσπάθεια της αποστολής.

    Προς τον σκοπό αυτόν ετέθη εις λειτουργία ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος άρχισε να καταμετρά διά μέσου των αιώνων τον χρόνο, προ των ημερών και μετά τας ημέρας μας. (Σ.Μ. Τούτο έπρεπε να γίνει διά να καθορισθούν οι συντεταγμένες των ουρανίων σωμάτων κατά τον ρουν των αιώνων).

    Αιφνιδίως όμως ο ηλεκτρονικός υπολογιστής “εμπλοκαρίσθη” (came to a halt).

Υπενθύμιση
Η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς διοργανώνει την Τετάρτη 28^η Απριλίου ε.έ. και ώρα 4.30 μ.μ. στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, Ν. Φάληρο Πειραιώς (αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη») με ελεύθερη είσοδο Ημερίδα θεολογικού προβληματισμού, κατά το επισυναπτόμενο Πρόγραμμα, με το παγχριστιανικού ενδιαφέροντος θέμα:  «Πρωτείο»-Συνοδικότης και Ενότης της Εκκλησίας.

Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ: Η ΑΜΑΡΤΙΑ.

Ὁ ἀδιάψευστος Λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς διδάσκει:

«Δικαιοσύνη ὑψοῖ ἔθνος, ἐλασσονοῦσι δὲ φυλὰς ἁμαρτίαι (Παροιμίες 14, 34)». 

«Ἡ ἀρετή ὑψώνει τό ἔθνος, ἐλαττώνουν δέ τίς φυλές οἱ ἁμαρτίες». 

Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ αἰτία τῆς ταπείνωσής μας ὡς ἔθνος, τοῦ περιορισμοῦ τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας.

Μόνος δρόμος ἡ Μετάνοια καί ἡ καταφυγή μας στόν Κύριο τῆς Δόξης καί στήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ ἔθνους μας, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

H ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ

«Kαι εκεί διεσκόρπισε την ουσίαν αυτού ζων ασώτως» (Λουκ. 15,13)

ΣHMEPA, αγαπητοί μου Xριστιανοί, σήμερα είναι η εορτή μας. Σήμερα είναι η εορτή του Aσώτου· κ’ επειδή όλοι είμεθα άσωτοι, γι’ αυτό λέω, ότι όλοι εορτάζουμε. Kαι είθε να εορτάζουμε. Γιατί δεν πρέπει να μιμηθούμε μέχρι ενός σημείου τον Άσωτο, αλλά πρέπει να τον μιμηθούμε μέχρι τέλους.

O Άσωτος βάδιζε το δρόμο τον κακό, κι όταν πλέον έφθασε στον τελευταίο γκρεμό κ’ ήταν έτοιμος να πέσει στό χάος του Άδου, μιά σκέψι τον έσωσε. Tί αξίζει κόσμο μιά σκέψι! Aπό τή σκέψι προέρχονται όλα, τα εγκλήματα αλλά καί τα θαύματα της αρετής . Λοιπόν μιά σκέψι έφθασε, σαν αστραπή, καί την τελευταία στιγμή έκανε στροφή σωτήριο, άλλαξε κατεύθυνσι, άλλαξε δρόμο, κ’ εκεί που πήγαινε γιά τον Άδη, πή γε πιά στον ουρανό.

Tο θέμα της παραβολής του Aσώτου είναι απέραντο. Mας παρουσιάζει δύο δυνάμεις· η μία δύναμις είναι η αμαρτία, καί η άλλη είναι ο κραταιός βραχίων του Kυρίου, που πιάνει τον αμαρτωλό καί τον oψώνει καί τον κάνει παιδί του Θεού καί κληρονόμο της βασιλείας του.

Aπ’ όλη τή θαυμασία αυτή παραβολή ένα σημείο μόνο θέλω να προσέξετε.

* * *

H αμαρτία, αδελφοί μου, δεν είναι παιχνίδι· είναι φωτιά, που καίει καί καταστρέφει. Δεν έχει συνέπειες μόνο γιά τη ζωή που αρχίζει μετά τον τάφο, αλλ’ έχει συνέπειες ακόμα κ’ εδώ, σ’ αυτή τή ζωή· συνέπειες, που πρέπει να τις προσέξει κάθε άνθρωπος.

H αμαρτία είναι καί χρεωκοπία οικονομική. Διαλύει οικομονικά το άτομο, την οικογένεια καί τα έθνη.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ (ΑΓ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΜΙΟΥ)-Ὁμιλία mp3

.Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα Ἁγιορείτου στό Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς» στίς 25-04-10

Περί αγάπης, επιείκιας και κατακρίσεως (VIDEO 1,2 Μέ τόν π. Γεώργιο Καψάνη)

28 Απριλίου, 2010 — filosvatopediou

Ο Αρχιμανδρίτης κ.κ. Γεώργιος Καψάνης μιλάει για αγάπη, επιείκια και κατάκριση.

Άγιοι Νεομάρτυρες χωρίς επαρκή ημερομηνία ή χρονολογία (2)

Συνέχεια από Μέρος 1
Χότζα Αμίρης 1614
Ήταν Τούρκος στην καταγωγή και υπηρετούσε ως στρατιώτης στα Ιεροσόλυμα. Την περίοδο του Πάσχα έχοντας παρακολουθήσει τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδος στους χριστιανικούς ναούς , αρνήθηκε το Ισλάμ και ασπάστηκε την χριστιανική πίστη.
Όταν ανακαλύφθηκε αυτό συνελήφθη από τους ομοπίστους του και βασανίστηκε με φρικτό τρόπο. Τελικά θανατώθηκε στην Ιερουσαλήμ. Το 1614.
Κοσμάς Οσιομάρτυς Αγιαννανίτης

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη το 1760.
Αναστάσιος ο εξ Αγκύρας 1777
Ο πατέρας του ονομαζόταν Χατζή Γιοβάννης, ο δε άγιος ήταν προσκυνητής και μαρτύρησε στην Άγκυρα για την πίστη στον Χριστό.
Ιωσήφ Οσιομάρτυς ο ζωγράφος 1819
Ο άγιος ήταν ένας ενάρετος μοναχός της Ι. Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους, Με την προτροπή του ηγουμένου Στεφάνου συνόδευσε στην Κωνσταντινούπολη τον μοναχό Ευδόκιμο , ο οποίος είχε αρνηθεί τον Χριστό, είχε μετανοήσει και ήθελε με το μαρτύριο να αποπλύνει τον ρύπο της αρνήσεως.
Δυστυχώς όμως ο Ευδόκιμος μπροστά στα βασανιστήρια αρνήθηκε και πάλι τον Χριστό. Κατήγγειλε μάλιστα τον Ιωσήφ ως ηθικό αυτουργό για την αποστασία του από το Κοράνιο.
Συνελήφθη τότε ο άγιος από τους Τούρκους, κλείστηκε σε φυλακή της Κωνσταντινουπόλεως, βασανίστηκε με πολλούς τρόπους και τελικά μένοντας ακλόνητος στην αμώμητη πίστη του Χριστού απαγχονίστηκε το έτος 1819 στην Κωνσταντινούπολη.
Ο άγιος ήταν αγιογράφος και αυτός ήταν που ζωγράφισε την εικόνα των Αγίων Αρχαγγέλων στο τέμπλο της Ι. Μονής Διονυσίου.

The feast of Mid-Pentecost by St. Theophan

St Theophan the Recluse
 On Mid-Pentecost we hear the call of the Lord: “whosoever thirsteth, let him come to Me and drink” (John 7:37). If this is so, then let us all run to Him. Whatever you thirst for – so long as it is not contrary to the spirit of the Lord – you will find relief in Him. If you thirst for knowledge, run to the Lord, for He is the one and only light, enlightening every man. If you thirst for cleansing from sin and quenching of the flames of your conscience, run to the Lord, for He tore asunder the handwriting of our sins upon the Cross. If you thirst for peace in your heart, run to the Lord, for He is the treasury of all good, Whose abundance will teach you to forget all deprivations and despise all earthly good, so as to be filled with Him alone. If you need strength, He is almighty. If you need glory, His glory surpasses the world. If you desire freedom, He gives true freedom. He will resolve all of our doubts, loose the bonds of our passions, dispel all our troubles and difficulties, will enable us to overcome all obstacles, temptations and intrigues of the enemy, and will make smooth the path of our spiritual life. Let us all run to the Lord!
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/04/28/mid-pentecost-2/

Τί είναι η Μεσοπεντηκοστή;

«Ο Μεσσίας (= Χριστός), όταν η εορτή ήταν στο μέσο, στάθηκε ανάμεσα στους διδασκάλους του μωσαϊκού Νόμου και τους δίδασκε».
Την εορτή της Μεσοπεντηκοστής την εορτάζουμε για την τιμή των δύο μεγάλων εορτών, δηλαδή του Πάσχα και της Πεντηκοστής, επειδή αυτή και ενώνει και συνδέει τις δύο αυτές εορτές. Η εορτή της Μεσοπεντηκοστής θεσπίστηκε για τον εξής λόγο: Μετά το υπερφυές θαύμα που έκαμε ο Χριστός στο παράλυτο, οι Ιουδαίοι, σκανδαλισμένοι δήθεν για το Σαββάτου (διότι πράγματι, Σάββατο θεράπευσε ο Κύριος τον παράλυτο), Τον καταδίωκαν και ζητούσαν να τον σκοτώσουν. Για το λόγο αυτό ο Ιησούς έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και πήγε στη Γαλιλαία, όπου και διέμενε στα όρη της περιοχής εκείνης με τους μαθητές Του. Εκεί έκανε το υπερφυές θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων, και έφαγαν και χόρτασαν πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς να υπολογίζονται στον αριθμό αυτό γυναίκες και παι­διά. Μετέπειτα, κατά την εορτή της Σκηνοπηγίας (ήταν δε και αυτή μεγάλη εορτή των Ιουδαίων), ο Ιησούς ανέβηκε και πάλι στα Ιεροσόλυμα και περπατούσε στα κρυφά.  Στο μέσο όμως της εορτής ανέβηκε στο Ναό και δίδασκε· και όλοι έμεναν έκπληκτοι από τη διδαχή Του. Αλλά, επειδή Τον φθονούσαν, έλεγαν: «Πώς αυτός ξέρει γράμματα, ενώ δεν έχει σπουδάσει;». Αλλά ο Ιησούς, όντας πράγματι νέος Αδάμ, όπως εκείνος ο πρώτος ήταν κατάμεστος από σοφία, έτσι και Αυτός, όντας επιπλέον και Θεός, ήταν παντογνώστης (που βέβαια ο πρώτος Αδάμ δεν ήταν). Γόγγυζαν λοιπόν όλοι κατά του Χριστού και επιδίωκαν να Τον σκοτώσουν οπωσδήποτε. Εκείνος δε, ελέγχοντάς τους ότι μάχονταν δήθεν υπέρ του Σαββάτου, είπε: «Γιατί ζητάτε να με σκοτώσετε;». Και στρέφοντας τη σκέψη των Ιουδαίων στο μωσαϊκό Νόμο, τους είπε επιπρόσθετα ότι δεν είχαν κανένα λόγο να θυμώνουν εναντίον του, επειδή θεράπευσε κατά την ημέρα του Σαββάτου τον παράλυτο, διότι και ο Μωυσής έχει νομοθετήσει ότι το Σάββατο μπορεί να καταλύεται, στη περίπτωση που πρόκειται για περιτομή, (όταν η όγδοη ημέρα από τη γέννηση του αρσενικού παιδιού, κατά την οποία έπρεπε αυτή να γίνει, συνέπιπτε με την ημέρα του Σαββάτου.

ΠΕΡΙ ΦΟΒΟΥ - Ὁμιλία (mp3)

Τί εἶναι ὁ φόβος.Τά δύο εἴδη φόβου καί πῶς ἄν δέν «φοβόμαστε» τόν Θεό γεμίζουμε μέ πλῆθος ἀνόητες «φοβίες». Ὁμίλία τοῦ π. Σάββα Ἁγιορείτου στόν Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου Ἱπποδρομίου-Θεσσαλονίκη στίς 18-04-10.

Μοναχού Αρσένιου Βατοπαιδινού: Εις τον Βίον του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (Μέρος 6ο)

Ο άγιος Γεώργιος. Λεπτομέρεια βυζαντινής εικόνας από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

VatopaidiFriend: Με αφορμή την εορτή του αγίου Γεωργίου, σας παρουσιάζουμε από το αρχείο μας ένα υπέροχο δείγμα της άγνωστης (στον πολύ κόσμο) πνευματικότητας του π. Αρσένιου Βατοπαιδινού. Πρόκειται για μια θαυμάσια εξιστόρηση του βίου του αη-Γιώργη με πολλές βαθιές πνευματικές σκέψεις και διδαχές.
Συνέχεια από Μέρος 5ο
Πάλι ντροπή, έκπληξη και θυμός ακολούθησαν τα λόγια του μάρτυρος και διαταγές να τον μαστιγώνουν με νεύρα βοδιών και νύχια σιδερένια να ξεσχίζουν τις σάρκες του. Αλλά αυτός ήταν έμπλεως θείας Χάριτος και φαινόταν σαν να έπασχε κάποιος άλλος.
Ο Μαγνέντιος υποκρινόμενος φιλανθρωπία, ζήτησε να κατεβάσουν τον Γεώργιο από το ξύλο του μαρτυρίου, το οποίο αφού έγινε, του είπε: «Εάν θέλεις, σύμφωνα με την διδασκαλία σου να γίνουμε Χριστιανοί, δείξέ μας ένα θαύμα. Βλέπεις εκείνους τους τάφους; Ανάστησε έναν από τους νεκρούς και θα πιστέψουμε στον Θεό σου».

28 Απριλίου Συναξαριστής Μεσοπεντηκοστή Τῶν Ἁγίων ἐννέα Μαρτύρων, Μέμνονος Θαυματουργοῦ, Αὐξιβίου Β’ Ἐπισκόπου, διήγηση Θαύματος ἐν Καρθαγένῃ, Κυρίλλου Ἐπισκόπου. Μεσοπεντηκοστή

Τὴν Τετάρτη μετὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία μας μία μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτή, τὴν ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς. Τὰ βυζαντινὰ χρόνια, ἡ ἑορτὴ τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἦταν ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ συνέτρεχαν κατ’ αὐτὴ στὸν μεγάλο ναὸ πλήθη λαοῦ. Δὲν ἔχει κανεὶς παρὰ νὰ ἀνοίξει τὴν Ἔκθεση τῆς Βασιλείου Τάξεως (Κεφ. 26) τοῦ Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου γιὰ νὰ δεῖ τὸ ἐπίσημο τυπικὸ τοῦ ἑορτασμοῦ, ὅπως ἐτελεῖτο μέχρι τὴν Μεσοπεντηκοστὴ τοῦ ἔτους 903 μ.Χ. στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Μωκίου στὴν Κωνσταντινούπολη, μέχρι δηλαδὴ τὴν ἡμέρα ποὺ ἔγινε ἡ ἀπόπειρα κατὰ τῆς ζωῆς τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος ΣΤ’ τοῦ Σοφοῦ (11 Μαΐου 903 μ.Χ.). Ἐκεῖ ὑπάρχει μία λεπτομερὴς περιγραφὴ τοῦ λαμπροῦ πανηγυρισμοῦ, ποὺ καταλαμβάνει ὁλόκληρες σελίδες καὶ καθορίζει μὲ τὴν γνωστὴ παράξενη βυζαντινὴ ὁρολογία, πῶς ὁ αὐτοκράτωρ τὸ πρωὶ τῆς ἑορτῆς μὲ τὰ ἐπίσημα βασιλικὰ τοῦ ἐνδύματα καὶ τὴν συνοδεία τοῦ ξεκινοῦσε ἀπὸ τὸ ἱερὸ παλάτι γιὰ νὰ μεταβεῖ στὸν ναὸ τοῦ ἁγίου Μωκίου, ὅπου θὰ ἐτελεῖτο ἡ θεία λειτουργία. Σὲ λίγο ἔφθανε ἡ λιτανεία μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν πατριάρχη. Καὶ βασιλεὺς καὶ πατριάρχης εἰσήρχοντο ἐπισήμως στὸν ναό. Ἡ θεία λειτουργία ἐτελεῖτο μὲ τὴν συνήθη στὶς μεγάλες ἑορτὲς βυζαντινὴ μεγαλοπρέπεια. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴν ὁ αὐτοκράτωρ παρέθετε πρόγευμα, στὸ ὁποῖο ἔπαιρνε μέρος καὶ ὁ πατριάρχης. Καὶ πάλι ὁ βασιλεὺς ὑπὸ τὶς ἐπευφημίες τοῦ πλήθους «Εἰς πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς χρόνους ὁ Θεὸς ἀγάγει τὴν βασιλείαν ὑμῶν» καὶ μὲ πολλοὺς ἐνδιαμέσους σταθμοὺς ἐπέστρεφε στὸ ἱερὸ παλάτι.

ΣΥΝ ΘΕῼ: 1ο) 13ήμερο προσκύνημα στους Αγίους Τόπους - Ιορδανία - Σινά. 2ο)12ημ. προσκύνημα Αίγυπτο – Σινά - Άγιοι Τόποι, της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ-ΔΗΛΩΣΕΙΣ: ΧΩΡΗΒ TRAVEL , ΤΗΛ: 2310-345330, 342240)

  13ήμερο προσκύνημα στους Αγίους Τόπους

                                 Ιορδανία -  Σινά 

1η ημ. 23/8/10 Δευτέρα: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ - ΤΕΛ ΑΒΙΒ

Συνάντηση στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» στις 21:30 το βράδυ και αναχώρηση με πτήση της Aegean μέσω Αθηνών για Τελ Αβίβ.

2η ημ. 24/08/10 Τρίτη: ΛΥΔΑ-ΤΙΒΕΡΙΑΔΑ

Άφιξη τα ξημερώματα, επιβίβαση στο πούλμαν. Προσκύνημα στον Άγιο Γεώργιο στην Λύδα και στη συνέχεια κατευθυνόμαστε προς την Τιβεριάδα. Αγιασμός  στον Ιορδάνη ποταμό. Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο και ξεκούραση.

1η  διανυκτέρευση στην Τιβεριάδα

3η ημ. 25/08/10 Τετάρτη: ΝΑΖΑΡΕΤ-ΚΑΝΑ - ΤΙΒΕΡΙΑΔΑ - ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ

Επισκεπτόμαστε και προσκυνούμε τους τόπους γύρω από την λίμνη: Όρος Μακαρισμών, Καπερναούμ, Ναός των Αγ. Αποστόλων. Συνεχίζουμε με κατεύθυνση την πόλη της Ναζαρέτ (προσκύνημα στο τόπο του Ευαγγελισμού), την Κανά (πρώτο θαύμα του Κυρίου). Επόμενος σταθμός το Όρος Θαβώρ (Μεταμόρφωση του Κυρίου).

2η  διανυκτέρευση στην Τιβεριάδα