Άγιοι Νεομάρτυρες χωρίς επαρκή ημερομηνία ή χρονολογία

Κοσμάς
Μαρτύρησε υπέρ της Χριστού πίστεως λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως . Με εντολή του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μαξίμου του Γ’ ( 1478 – 1481) Ο Μέγας  Ρήτωρ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας  Μανουήλ συνέταξε ασματική ακολουθία και κανόνα , τα οποία σώζονται στον υπ. αρ.. 512 κώδικα της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους.
Πέτρος  ιερομάρτυς

Ήταν  ιερέας και μαρτύρησε λίγο μετά την  άλωση σε νεαρή ηλικία στην Τραπεζούντα.
Η ασματική ακολουθία του από τον Μέγα Ρήτορα Μανουήλ σώζεται επίσης στον κώδικα 512 της Ι. Μονής Ιβήρων.
Ο άγιος Νεομάρτυς  Ιωάννης 1937
Ο άγιος  καταγόταν από το χωριό Συνδιανή κοντά στην Καισάρεια της Παλαιστίνης. Ήταν μουσουλμάνος και ονομαζόταν Γιούσεφ, Ιωσήφ δηλαδή. Ενώ βρισκόταν στο χωριό του είδε τον Χριστό δυο φορές, ο οποίος του είπε , εξαιτίας των καλών σου έργων, ελεημοσυνών και άλλων αγαθών πράξεών σου , σε αγάπησα και θα γίνεις δικός μου δούλος. Να πας γρήγορα στα Καστέλλια κοντά στη Μονή του Αγίου Σάββα, όπου μένει ο μοναχός Παντελεήμων, να του ειπείς να σε βαπτίσει και κατόπιν θα έλθεις κοντά μου.
Ο Γιούσεφ αμέσως έσπευσε να εκτελέσει  την εντολή του Χριστού. Πήγε στη  Σκήτη των Καστελλίων την προπαραμονή  των Χριστουγέννων. Ο γέροντας έλειπε στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα, βρήκε όμως τους υποτακτικούς του Σωφρόνιο και Χερουβείμ , στους οποίους ανακοίνωσε τον σκοπό της αφίξεώς του. Εκείνοι αρχικά δεν τον πίστεψαν, ωστόσο τον κράτησαν κοντά τους μέχρι να επιστρέψει ο γέροντας.

Την άλλη μέρα, παραμονή των  Χριστουγέννων, το βράδυ, τον πήραν μαζί τους στην εκκλησία , όπου θα έκαναν αγρυπνία για την εορτή των Χριστουγέννων. Ο Γιούσεφ έμεινε δίπλα τους σε ολόκληρη την αγρυπνία , στεκόταν με μεγάλη ευλάβεια, προσευχόταν, έκανε τον σταυρό του, προσκυνούσε τις εικόνες και γενικά φαινόταν ιλαρός και ειλικρινής. Οι μοναχοί τον παρακολουθούσαν διακριτικά γιατί φοβόντουσαν μήπως υποκρίνεται και έχει κακό σκοπό.
Την άλλη μέρα, Χριστούγεννα, το απόγευμα , επέστρεψε ο γέροντας Παντελεήμων  από την Ι. Μονή του Αγίου Σάββα  και αμέσως οι δύο υποτακτικοί του παρουσίασαν τον Γιούσεφ. Ο γέροντας τον δέχτηκε με πολλή αγάπη και αμέσως άρχισε να τον κατηχεί στην ορθόδοξη πίστη. Πήγε στο χωριό του, έφερε τα απαραίτητα ρούχα και έμεινε με τους μοναχούς. Ακολουθούσε τη ζωή των μοναχών, ντυμένος μοναχικά ενδύματα, νήστευε, προσευχόταν, έκανε κομποσκοίνι, μετάνοιες, διάβαζε το Ψαλτήρι και άλλα λειτουργικά ορθόδοξα βιβλία στα αραβικά.  Πήγε και στο χωριό Μπετσαχούρ να συμπληρώσει την κατήχησή του και θεωρητικά κοντά σε κάποιο θεολόγο.
Όταν  ολοκληρώθηκε η κατήχησή του και  ετοιμάστηκε για το βάπτισμα, παρουσιάστηκε  πρόβλημα για το που θα γίνει η  βάπτιση. Αλλού δεν υπήρχαν τα απαραίτητα μέσα, βαπτιστήριο, άλλοι  φοβούνταν. Τελικά βαπτίστηκε στη Σαμάρεια, στον ναό του Φρέατος του Ιακώβ  από τον αρχιμανδρίτη Νικόδημο , με το όνομα Ιωάννης.
Κατόπιν, με τον γέροντα Παντελεήμονα πήγαν  στα Προσκυνήματα των Αγίων Τόπων  και στις διάφορες μονές, για προσκύνηση αλλά και για συνάντηση με πνευματικούς ανθρώπους. Μετά την προσκυνηματική περιοδεία επέστρεψαν στην Σκήτη των Καστελλίων , όπου έγινε δεκτός  με πολλή χαρά ο Ιωάννης από τους πατέρες.
Ζούσε λοιπόν ο Ιωάννης μαζί με τους μοναχούς της Σκήτης πλήρης χαράς , ακολουθώντας τη μοναχική ζωή με μεγάλη ακρίβεια. Είχε όμως μεγάλο πόθο να μαρτυρήσει για  τον Χριστό. Παρακαλούσε τον γέροντα να τον αφήσει να πάει στο χωριό του , να κηρύξει την ορθόδοξη πίστη στ’ αδέλφια του και τους συμπατριώτες του. Μπροστά στα παρακάλια του ο γέροντας το επέτρεψε.
Έφυγε ντυμένος καλογερικά, παίρνοντας  μαζί του ένα Ωρολόγιο, ένα Ψαλτήρι κι ένα βιβλίο κατηχήσεων στα αραβικά. Αναχώρησε έχοντας μεγάλο ζήλο για την πίστη, είπε δε στους μοναχούς ότι θα επιστρέψει για να γίνει μοναχός κι αν δεν επιστρέψει να ξέρουν ότι μαρτύρησε.
Πέρασε  καιρός από την αναχώρηση του  Ιωάννη και ο γέροντας αναρωτιόταν τι να απέγινε . Οπότε τη νύχτα είδε να θαυμαστό όραμα. Είδε τους Νεομάρτυρες με επικεφαλής τον Άγιο Γεώργιο των Ιωαννίνων, ντυμένους όλες με λευκές στολές, χαρούμενους, να λάμπουν όπως ο ήλιος. Από αυτούς ξεχώρισε κάποιος και πλησιάζοντας τον γέροντα του λέει, με γνωρίζεις ποιός είμαι ;  Όχι , του απάντησε ο γέροντας. Εγώ είμαι, απάντησε ο λευκοφορεμένος μάρτυρας, ο Ιωάννης, που ήμουν στα Καστέλλια και τώρα χαίρομαι στους ουρανούς.
Ο άγιος νεομάρτυς Ιωάννης  εμφανίστηκε επίσης στην μοναχή Ελισάβετ στην Ιεριχώ τρεις φορές, χωρίς εκείνη να ξέρει την υπόθεση και της είπε : Εγώ είμαι ο Ιωάννης , που βαπτίστηκα από τον γέροντα Παντελεήμονα, στα Καστέλλια. Να γράψεις τη διήγηση για το βάπτισμά μου και το μαρτύριό μου.
Αυτά  τα αντέγραψε το 1960 από το χειρόγραφο ( του 1937) στον Άγιο Σάββα του γέροντος Παντελεήμονος, ο υποτακτικός του Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ , πνευματικός του Αγίου Σάββα.
(συνεχίζεται  )
Κοσμάς
Μαρτύρησε υπέρ της Χριστού πίστεως λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως . Με εντολή του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Μαξίμου του Γ’ ( 1478 – 1481) Ο Μέγας Ρήτωρ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Μανουήλ συνέταξε ασματική ακολουθία και κανόνα , τα οποία σώζονται στον υπ. αρ.. 512 κώδικα της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους.
Πέτρος ιερομάρτυς
Ήταν ιερέας και μαρτύρησε λίγο μετά την άλωση σε νεαρή ηλικία στην Τραπεζούντα.
Η ασματική ακολουθία του από τον Μέγα Ρήτορα Μανουήλ σώζεται επίσης στον κώδικα 512 της Ι. Μονής Ιβήρων.
Ο άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης 1937
Ο άγιος καταγόταν από το χωριό Συνδιανή κοντά στην Καισάρεια της Παλαιστίνης. Ήταν μουσουλμάνος και ονομαζόταν Γιούσεφ, Ιωσήφ δηλαδή. Ενώ βρισκόταν στο χωριό του είδε τον Χριστό δυο φορές, ο οποίος του είπε , εξαιτίας των καλών σου έργων, ελεημοσυνών και άλλων αγαθών πράξεών σου , σε αγάπησα και θα γίνεις δικός μου δούλος. Να πας γρήγορα στα Καστέλλια κοντά στη Μονή του Αγίου Σάββα, όπου μένει ο μοναχός Παντελεήμων, να του ειπείς να σε βαπτίσει και κατόπιν θα έλθεις κοντά μου.
Ο Γιούσεφ αμέσως έσπευσε να εκτελέσει την εντολή του Χριστού. Πήγε στη Σκήτη των Καστελλίων την προπαραμονή των Χριστουγέννων. Ο γέροντας έλειπε στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα, βρήκε όμως τους υποτακτικούς του Σωφρόνιο και Χερουβείμ , στους οποίους ανακοίνωσε τον σκοπό της αφίξεώς του. Εκείνοι αρχικά δεν τον πίστεψαν, ωστόσο τον κράτησαν κοντά τους μέχρι να επιστρέψει ο γέροντας.
Την άλλη μέρα, παραμονή των Χριστουγέννων, το βράδυ, τον πήραν μαζί τους στην εκκλησία , όπου θα έκαναν αγρυπνία για την εορτή των Χριστουγέννων. Ο Γιούσεφ έμεινε δίπλα τους σε ολόκληρη την αγρυπνία , στεκόταν με μεγάλη ευλάβεια, προσευχόταν, έκανε τον σταυρό του, προσκυνούσε τις εικόνες και γενικά φαινόταν ιλαρός και ειλικρινής. Οι μοναχοί τον παρακολουθούσαν διακριτικά γιατί φοβόντουσαν μήπως υποκρίνεται και έχει κακό σκοπό.
Την άλλη μέρα, Χριστούγεννα, το απόγευμα , επέστρεψε ο γέροντας Παντελεήμων από την Ι. Μονή του Αγίου Σάββα και αμέσως οι δύο υποτακτικοί του παρουσίασαν τον Γιούσεφ. Ο γέροντας τον δέχτηκε με πολλή αγάπη και αμέσως άρχισε να τον κατηχεί στην ορθόδοξη πίστη. Πήγε στο χωριό του, έφερε τα απαραίτητα ρούχα και έμεινε με τους μοναχούς. Ακολουθούσε τη ζωή των μοναχών, ντυμένος μοναχικά ενδύματα, νήστευε, προσευχόταν, έκανε κομποσκοίνι, μετάνοιες, διάβαζε το Ψαλτήρι και άλλα λειτουργικά ορθόδοξα βιβλία στα αραβικά. Πήγε και στο χωριό Μπετσαχούρ να συμπληρώσει την κατήχησή του και θεωρητικά κοντά σε κάποιο θεολόγο.
Όταν ολοκληρώθηκε η κατήχησή του και ετοιμάστηκε για το βάπτισμα, παρουσιάστηκε πρόβλημα για το που θα γίνει η βάπτιση. Αλλού δεν υπήρχαν τα απαραίτητα μέσα, βαπτιστήριο, άλλοι φοβούνταν. Τελικά βαπτίστηκε στη Σαμάρεια, στον ναό του Φρέατος του Ιακώβ από τον αρχιμανδρίτη Νικόδημο , με το όνομα Ιωάννης.
Κατόπιν, με τον γέροντα Παντελεήμονα πήγαν στα Προσκυνήματα των Αγίων Τόπων και στις διάφορες μονές, για προσκύνηση αλλά και για συνάντηση με πνευματικούς ανθρώπους. Μετά την προσκυνηματική περιοδεία επέστρεψαν στην Σκήτη των Καστελλίων , όπου έγινε δεκτός με πολλή χαρά ο Ιωάννης από τους πατέρες.
Ζούσε λοιπόν ο Ιωάννης μαζί με τους μοναχούς της Σκήτης πλήρης χαράς , ακολουθώντας τη μοναχική ζωή με μεγάλη ακρίβεια. Είχε όμως μεγάλο πόθο να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Παρακαλούσε τον γέροντα να τον αφήσει να πάει στο χωριό του , να κηρύξει την ορθόδοξη πίστη στ’ αδέλφια του και τους συμπατριώτες του. Μπροστά στα παρακάλια του ο γέροντας το επέτρεψε.
Έφυγε ντυμένος καλογερικά, παίρνοντας μαζί του ένα Ωρολόγιο, ένα Ψαλτήρι κι ένα βιβλίο κατηχήσεων στα αραβικά. Αναχώρησε έχοντας μεγάλο ζήλο για την πίστη, είπε δε στους μοναχούς ότι θα επιστρέψει για να γίνει μοναχός κι αν δεν επιστρέψει να ξέρουν ότι μαρτύρησε.
Πέρασε καιρός από την αναχώρηση του Ιωάννη και ο γέροντας αναρωτιόταν τι να απέγινε . Οπότε τη νύχτα είδε να θαυμαστό όραμα. Είδε τους Νεομάρτυρες με επικεφαλής τον Άγιο Γεώργιο των Ιωαννίνων, ντυμένους όλες με λευκές στολές, χαρούμενους, να λάμπουν όπως ο ήλιος. Από αυτούς ξεχώρισε κάποιος και πλησιάζοντας τον γέροντα του λέει, με γνωρίζεις ποιός είμαι ; Όχι , του απάντησε ο γέροντας. Εγώ είμαι, απάντησε ο λευκοφορεμένος μάρτυρας, ο Ιωάννης, που ήμουν στα Καστέλλια και τώρα χαίρομαι στους ουρανούς.
Ο άγιος νεομάρτυς Ιωάννης εμφανίστηκε επίσης στην μοναχή Ελισάβετ στην Ιεριχώ τρεις φορές, χωρίς εκείνη να ξέρει την υπόθεση και της είπε : Εγώ είμαι ο Ιωάννης , που βαπτίστηκα από τον γέροντα Παντελεήμονα, στα Καστέλλια. Να γράψεις τη διήγηση για το βάπτισμά μου και το μαρτύριό μου.
Αυτά τα αντέγραψε το 1960 από το χειρόγραφο ( του 1937) στον Άγιο Σάββα του γέροντος Παντελεήμονος, ο υποτακτικός του Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ , πνευματικός του Αγίου Σάββα.
(συνεχίζεται )
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/04/27/

Print this post